Het gezichtsvermogen van baby's - wat baby's kunnen zien
Als mensen praten over de manier waarop baby’s informatie verwerken, wijden ze altijd een groot deel ervan aan het gezichtsvermogen van baby’s. Dit komt omdat de mechanismen voor het verwerken van visuele informatie zich ontwikkelen en aanpassen tijdens de eerste maanden van iemands leven. Lees verder om meer te ontdekken over het zicht van baby’s!
In een onderzoek van de Max Planck Society (Engelse link) merkten onderzoekers op dat de meeste verbalisaties met betrekking tot de vijf zintuigen overeenkomen met het gezichtsvermogen. Dit is opvallend omdat mensen worden geboren met tal van gebreken die het gezichtsvermogen in de eerste maanden van het leven beïnvloeden.
Het gezichtsvermogen van baby’s
Het moet duidelijk zijn dat, in het geval van pasgeborenen, geen van de neurale systemen die betrokken zijn bij het menselijk gezichtsvermogen volledig is ontwikkeld. Dit omvat delen van het oogorgaan die zo belangrijk zijn als het netvlies.
Baby’s kunnen geen pasteltinten zien
De fovea centralis, gerelateerd aan het zien van kleuren, is slecht ontwikkeld, hoewel het zich tijdens de eerste maanden van het leven van een baby ontwikkelt. Dit betekent dat ze heel weinig contrastgevoeligheid hebben, die ze in die periode verwerven.
Daarom kunnen baby’s bij de geboorte alleen rood, wit en zwart onderscheiden. Op de leeftijd van twee maanden kunnen ze de meeste van hen onderscheiden. Tegen de tijd dat ze vier of vijf maanden oud zijn, kunnen ze alle kleuren zien.
Dus als je een baby verschillende speeltjes in rood, pastelroze of groen aanbiedt, zullen ze waarschijnlijk de rode prefereren. Ze zullen altijd contrastrijk speelgoed selecteren. Als de baby vijf maanden oud is, kunnen ze ook groen speelgoed kiezen, omdat ze kleuren van elkaar kunnen onderscheiden.
De traditie van pasteltinten en lichte kleuren voor pasgeboren baby’s is onpraktisch voor wat ze kunnen waarnemen. Ze zullen die kleuren niet kunnen zien als ze worden geboren. Kies daarom voor rood, wit en zwart speelgoed met contrast en levendige kleuren.
Oogspieren: zien baby’s dubbel?
De rechte spieren, die de beweging van de oogbol mogelijk maken, en de ciliaire spier, die de lens vasthoudt, zijn te perfect en te rigide wanneer een baby wordt geboren. Deze spieren beïnvloeden het vermogen om te monitoren, evenals de saccadische oogbewegingen (Engelse link). Naarmate die spieren ontspannen, verbetert het zicht binnen de eerste maanden. Dit gebeurt meestal tussen de tweede en derde maand.
Door de stijfheid van de ciliaire spieren werkt de lens niet volledig. De lens is verantwoordelijk voor accommodatie. Daarom hebben pasgeboren baby’s moeite om zich een paar maanden na de geboorte te concentreren op wat dichtbij en veraf is.
Bovendien hebben ze dubbelzien vanwege die kleine soepele spieren, omdat ze hun binoculaire visie nog niet hebben ontwikkeld. Ze zien twee gezichtsvelden die elkaar niet overlappen.
Kan het gezichtsvermogen van baby’s details waarnemen?
Gezichtsscherpte is het vermogen om details of ruimtelijke frequenties te zien. Wat betreft het gezichtsvermogen in de eerste maanden, zien pasgeborenen een 30e deel van de details die een volwassene kan vastleggen.
Dit verbetert vanaf hun vierde maand tot een jaar, wanneer ze het niveau bereiken dat we als volwassenen hebben. Om baby’s de details te laten zien, is het nodig om een object zo te plaatsen dat het niet te ver en niet te dicht bij hen is. De optimale kijkafstand van kinderen is twee meter.
Hoe is het mogelijk dat baby’s van een maand oud hun moeder of vader herkennen als hun gezichtsscherpte niet de beste is? We zouden kunnen zeggen dat het te danken is aan het scala aan opties van de baby.
Mensen zijn multimodaal. Dat wil zeggen, we worden geleid door meer dan één zintuiglijk pad. Op de optimale afstand versmelt de informatie van de beweging, van de geuren en wordt het herkend door zintuiglijke integratie.
Voorkeuren
Baby’s kijken liever naar wat ze kunnen vatten. Door hun beperkingen geven ze de voorkeur aan het ene boven het andere. Wanneer een baby wordt geboren, kijken ze meestal naar de randen, de contouren of de hoeken van een object. Dit komt omdat dat het deel van het object is dat het meeste contrast biedt om vast te leggen.
Daarom zal de baby in het begin geen gezicht kunnen visualiseren. Ze zullen niet eens merken wat erin zit. Ze geven de voorkeur aan de rand van dat oppervlak. Binnen een maand beginnen ze naar de ogen, mond of kin van een gezicht te kijken.
In eerste instantie is het voorkeurscriterium van de baby dat iets zichtbaar is, dus wordt het bepaald door het object zelf. Hun voorkeur zal afhangen van de intrinsieke en uitstekende eigenschappen van een bepaald object.
Tijdens de tweede maand begint het voorkeurscriterium de ervaring te zijn. Een baby gaat kijken in de functie van de betekenis van het object. Het cognitieve systeem is in ontwikkeling en kan nu al bepalen of een stimulus nieuw en interessant is.
Begrijp objecten als afzonderlijke entiteiten van anderen
Een andere functie die nog niet volledig is ontwikkeld en die het gezichtsvermogen van baby’s beïnvloedt, is het vermogen om oppervlak, object en achtergrond te scheiden. Hierdoor kunnen mensen de wereld begrijpen zoals die is.
Een baby kan vóór de vijfde maand geen onderscheid maken tussen objecten van het oppervlak en de bodem. Dit betekent dat als ze naar een vaas kijken en er staat een muur achter, ze zullen geloven dat beide objecten hetzelfde zijn.
Vanaf vijf maanden kunnen ze objecten onderscheiden als deze voldoende gescheiden zijn. De beweging helpt hen deze differentiatie te realiseren. Als deze objecten statisch zijn, in ieder geval vóór de leeftijd van vijf maanden, kunnen ze ze niet uit elkaar houden.
Wat betreft de objecten die een oppervlak delen, het is pas vanaf de vierde maand dat een baby weet dat er twee afzonderlijke objecten zijn. Het heeft geen zin als ze verschillende kleuren hebben. Het principe van continuïteit van de verbonden oppervlakken en het principe van gemeenschappelijke beweging zijn beide relevant. De formulieren vertellen hen op zichzelf niets.
Gezichtsherkenning en het gezichtsvermogen van baby’s
Tijdens de eerste maand, zoals hierboven vermeld, beginnen baby’s naar de gezichten van mensen te kijken. Er is veel vooruitgang vanaf de tweede maand en ze worden experts. Op de leeftijd van twee maanden hebben ze een hoog visueel volgpatroon. Baby’s kijken meer naar gezichten dan naar enige andere stimulus en beginnen voorkeuren te tonen voor bekende gezichten.
Op de leeftijd van zes maanden kunnen ze een gezicht herkennen ondanks variaties in de uitdrukking en zelfs wanneer ze het van voren of van profiel zien. Ze categoriseren al op basis van geslacht en kunnen emotionele uitdrukkingen differentiëren en anders reageren op aantrekkelijke en onaantrekkelijke gezichten.
Het gezichtsvermogen is misschien wel de hoofdrolspeler in de ontwikkeling van perceptie bij baby’s. De veranderingen die ze tijdens hun eerste levensjaar ervaren, kunnen als wonderbaarlijk worden beschouwd. Door hun gezichtsvermogen kunnen baby’s onder andere de wereld om hen heen beetje bij beetje leren kennen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Atkinson, J., and Braddick, O. (2012). “Visual attention in the first years: typical development and developmental disorders”. Dev. Med. Child Neurol.; 54: 589-595.
- Bardi, L., et al. (2014). “The first time ever I saw your feet: inversion effect in newborns’ sensitivity to biological motion”. Dev Psychol; 50(4):986-93.
- Blumenthal, E.J., et al. (2013). “Fast development of global motion processing in human infants”. J. Vision; 13(13):8, 1–13.