Het gaat niet om wat je hebt meegemaakt, maar hoe je het hebt verwerkt
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat die herinneringen niet onveranderlijk zijn. Er zijn echter vervormingen en eigen creaties (Engelse link) in hen. Met andere woorden, dit betekent dat wat je in het verleden hebt meegemaakt een stempel op je achterlaat die je je niet meer precies herinnert. Begrijpen wat er is gebeurd, hangt echter af van hoe je het interpreteerde en verwerkt hebt.
In feite zijn de hoofdlijnen van de meeste van je herinneringen niet de feiten zelf. Het zijn eigenlijk de betekenissen die ze voor jou hadden. Laten we een voorbeeld bekijken.
Twee kinderen werden door hun ouders in de steek gelaten toen ze nog heel jong waren. Beiden worden hierdoor sterk beïnvloed, maar een van hen besluit een proces te begrijpen om te begrijpen waarom het heeft plaatsgevonden.
Jaren later herinnert deze persoon zich alles als een trieste gebeurtenis. Ze kent en begrijpt echter de omstandigheden. In plaats daarvan heeft de andere persoon, die de ervaring niet heeft verwerkt, gewoon vage en onnauwkeurige herinneringen. Hij heeft echter ook een sterk gevoel van pijn en woede.
Uiteindelijk gaat het nooit om wat je hebt meegemaakt, maar hoe je de situatie hebt verwerkt. Veel van de oorzaken van gevoelens van verdriet of angst komen voort uit ervaringen uit het verleden. Die kunnen het leven ook na vele jaren nog steeds negatief beïnvloeden. Dit komt omdat ze niet goed zijn verwerkt.
“Ervaring is niet wat je overkomt, maar wat je doet met wat je overkomt.”
Hoe je jouw ervaring verwerkt en interpreteert
Mensen zijn geen computers die simpelweg gegevens verzamelen om deze beschikbaar te houden. Het geheugen speelt een heel speciale rol in het leven van mensen. Het verleden is eigenlijk een complex begrip. Ook al is het iets dat je al hebt meegemaakt, het kan een zeer grote invloed hebben op je huidige. Dit gebeurt zelfs als je het niet beseft.
Om dit te begrijpen kunnen we de oude metafoor van het gebouw gebruiken.
Eerst bouw je de fundamenten en elke verdieping moet er bovenop worden gebouwd. Als de fundering niet goed is gemaakt, zal een van die vloeren waarschijnlijk zonder duidelijke reden beginnen te barsten. Of het gebouw als geheel kan bij een aardbeving instorten of instorten.
Dit is precies wat er gebeurt met een mens. De basis van wie men is, legt men in de eerste levensjaren. Dit zijn over het algemeen de jaren die we bijna zijn vergeten. Vanaf dat moment wordt elke ervaring toegevoegd en geïnterpreteerd volgens dat basisbewustzijn dat al is gevormd. Als de fundamenten om de een of andere reden aangetast raken, is het mogelijk dat er op volwassen leeftijd een scheur of instabiliteit optreedt.
Het mooie is dat, hoewel deze bouwmetafoor ons kan helpen dit concept te begrijpen, de mens zowel veel complexer als veel flexibeler is. Wat er in het verleden is gebeurd, kan dankzij begrip op een constructievere en behulpzamere manier worden gelezen. Dat wil zeggen dat wat je hebt meegemaakt ertoe kan leiden dat het je beter of slechter maakt, afhankelijk van hoe je het interpreteert.
Je kunt herinterpreteren wat je hebt meegemaakt
Van nature hebben we de neiging om negatieve ervaringen te vermijden en te vergeten. Als je verlating, afwijzing of een traumatische ervaring hebt meegemaakt, is de kans groter dat je probeert het opzij te zetten en er niet veel over na te denken. Dit doe je zodat je jezelf niet hoeft onder te dompelen in een keten van gedachten die niet positief bijdragen aan je emotionele welzijn.
Als je jezelf echter geen tijd geeft om te verwerken wat je hebt meegemaakt, in plaats van echt te vergeten, houd je die ervaring levend in je onbewuste. Dit vertaalt zich in het verdriet of de angst waarvoor er geen verklaring lijkt te zijn.
Belangrijker dan wat je hebt meegemaakt, is de manier waarop je de herinnering hebt gestructureerd. Als je een slachtofferperspectief kiest om te interpreteren wat er is gebeurd, zul je je ervaringen uit het verleden door een lens van zelfmedelijden zien.
Als je kiest voor een defensieve visie, zal wat je hebt meegemaakt veranderen in een andere reden om anderen te wantrouwen of wraak te nemen. Dit kan zelfs gebeuren als ze je niets hebben aangedaan.
Tot slot
Het is belangrijk om te leren hoe je kunt deconstrueren wat je hebt meegemaakt. Dit betekent dat je de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in overweging moet nemen. Je zult je standpunt moeten aanpassen dat je tot begrip zal leiden.
Het gaat er niet alleen om rekening te houden met wat er is gebeurd, maar om jezelf in de positie te brengen van degenen die je misschien pijn hebben gedaan. Misschien ontdek je dat wat hen motiveerde niet wreedheid of egoïsme was, maar hun eigen beperkingen en frustraties.
Je begrijpt misschien ook dat de beste manier om jezelf recht te doen is niet te vergeten, maar jezelf te zien als iemand die een negatieve ervaring heeft gehad, maar die het verdient om deze te overwinnen en gelukkig te zijn. Als je dat hebt verwerkt ligt de weg naar een gelukkig leven open.
