De pijn van emotionele eenzaamheid

“Je stal mijn eenzaamheid met vals gezelschap.” Dit gevoel, deze leegte, kan je bekend voorkomen. Je kunt het op een bepaald punt in je verleden hebben ervaren, met gelegenheidsvrienden die er alleen maar waren voor hun persoonlijk voordeel en die misschien nooit zoveel gaven om je interesses, je verdriet of je vreugden.

En wat te denken van die romantische relaties die langzaam tot mislukking verflauwden? Het komt voor. We openen ons hart voor mensen die ons opwinden en ons misleiden, alleen maar om te beseffen dat er geen slechtere vorm van eenzaamheid is dan die, die je voelt als je iemand aan je zijde hebt die je niet eens ziet staan, die geen idee heeft hoe hij of zij jou blij kan maken.

Wanneer iemand bepaalde verwachtingen en genegenheden op anderen projecteert, creëert dat een soort van emotionele eenzaamheid. Er zijn maar weinig gevoelens zijn zo verwoestend zijn als deze eenzaamheid, die verder gaat dan het fysieke niveau.

Emotionele eenzaamheid is een van de grote “kwaden” van vandaag de dag. Velen van ons zijn omringd door mensen -familie, vrienden, romantische partners en honderden of zelfs duizenden “vrienden” op onze verschillende sociale netwerken- en toch voelen we ons alleen. Er is geen pijn die meer kwellend is dan het voelen van die gaten, die leegtes die niemand weet te vullen.

De eenzaamheid die niemand ziet

Emotionele eenzaamheid is een gemengde zegen. Het is heel goed mogelijk dat mensen vaak tegen je zeggen: “Je hebt niets te klagen, je hebt zo’n attente vriend/vriendin, die zo veel van je houdt”, ”Jij zult je nooit vervelen met hoeveel vrienden je hebt.” En je knikt maar en vormt een lege glimlach op je gezicht, wetend dat de schijn alleen maar de schijn is en dat je je in werkelijkheid enorm alleen voelt.

Vaak denken we aan de eenzaamheid als een fysieke afwezigheid van mensen om ons heen, aan een situatie waarin we door het leven gaan zonder nauwe banden en zonder mensen die naar ons luisteren; zonder mensen die ons in staat stellen ze dagelijks die genegenheid te bieden, die alle betrokken partijen verrijkt. Nu dan, is het echt nodig om iemand aan onze zijde te hebben om gelukkig te zijn? Helemaal niet.

Soms is eenzaamheid op zich een intieme ruimte waar we een betere balans vinden. Zelfonderzoek en met jezelf zijn is een manier om je gevoel van eigenwaarde te versterken.

Dus zouden we bijna kunnen zeggen dat al die mensen die in ons leven alleen maar hun egoïsme of emotionele onvolwassenheid aanbieden, ook die kostbare eenzaamheid of het evenwicht waarin we ons beschermd voelen, wegrukken.

Hoe kan je emotionele eenzaamheid overwinnen?

Emotionele eenzaamheid is een van de meest verwoestende gevoelens die een mens kan voelen. Het gevoel iemand of zelfs meerdere mensen aan onze zijde te hebben en toch het besef te hebben dat we ons verschrikkelijk alleen voelen, kan de opmaat naar een depressie worden.

Dus, hoe kunnen we dit het hoofd bieden?

Identificeer je ongemak, ontevredenheid, of leegte

Soms kunnen we emotionele eenzaamheid verbergen met andere aspecten, zoals een laag gevoel van eigenwaarde en/of een lage motivatie voor het zoeken naar en het handhaven van sociale interactie, wanneer dat wat we echt voelen is, dat “er iets buiten ons is dat ontbreekt.” En deze wond is afkomstig van de pijn veroorzaakt door een persoon of personen om ons heen die ons niet zien of die ons leven niet verrijken en in wezen geen idee hebben hoe ze ons gelukkig kunnen maken.

Denk na over en luister naar je gedachten

Wat voel je? Is het verdriet en wie laat je zo voelen? Voel je je gefrustreerd en wat is de oorzaak van dat gevoel? Ben je bang en wie of wat lokt je angst uit?

Nadat je het echte probleem hebt geïdentificeerd: communiceer

Het is essentieel dat je met anderen deelt hoe je je voelt; of dat nu met je partner, een familielid of een vriend is. Laat ze heel duidelijk weten dat je relatie meer kwaad dan goed doet en dat je het nodig hebt om iets nieuws uit te proberen.

Zodra je verandering in gang hebt gezet, wat die verandering dan ook moge zijn, is het essentieel dat je weer geniet van je eigen gezelschap. Waarom? Je hebt zo veel tijd besteed aan het niet jezelf zijn, aan het dingen verwachten en het hunkeren naar bepaalde gevoelens en emoties. Je moet je behoeften in evenwicht brengen, zodat je je innerlijke kind weer terug kunt vinden en de volwassene, die innerlijke vrede vraagt, gerust kunt stellen.

Emotionele eenzaamheid wordt soms beleefd als een inconsistentie: we hebben iemand en toch voelen we de pijn van de eenzaamheid in een bijna hartverscheurende mate. Dit repareren, onszelf bevrijden of onszelf terugvinden, kan ook helpen in onze persoonlijke ontwikkeling.