Contact houden met grootouders tijdens de lockdown
In dit artikel bespreken we hoe je contact kunt houden met grootouders tijdens de lockdown. De gezondheidscrisis veroorzaakt door het coronavirus heeft ouders en grootouders gedwongen om virtuele kusjes te geven aan hun kleinkinderen via mobiele telefoons en computerschermen.
Dit contact is anders en lijkt erg koud en afstandelijk, maar het is het enige dat we nu hebben. We houden ons er dagelijks aan vast om emotionele nabijheid te creëren en om liefde en contact te behouden tussen degenen die zo pijnlijk van ons vandaan zijn.
Ouderen vormen de meest kwetsbare groep in de huidige pandemie. De impact op het gezinsleven heeft een verdrietig en verontrustend scenario geopend waar niemand op was voorbereid.
Ook betekent het feit dat onze ouders en grootouders de meest kwetsbare mensen zijn, dat we bezoeken aan hen tot een absoluut minimum moeten beperken om besmetting te voorkomen en ze veilig te houden.
Plotseling bevinden we ons in utopische situaties, het zou zo een sciencefiction-filmplot kunnen zijn. We laten hun wekelijkse boodschappen bij de deur achter en begroeten ze dan van ver terwijl ze naar buiten gaan om hun tassen naar binnen te halen.
“Dit zal spoedig voorbij zijn” zeggen we tegen hen. “Alles komt goed, we moeten gewoon geduld hebben,” vertellen ze ons met een grote glimlach, maar met verdriet in hun ogen.
Onze moeders, vaders, grootmoeders en grootvaders zijn echter sterk. Ze brengen altijd die onverwoestbare, geruststellende warmte en enthousiasme over.
Ineens moesten ze experts worden in technologie. Ze zijn nu allemaal goeroes wat videogesprekken betreft en vertellen zelfs op afstand verhalen aan hun kleinkinderen, via hun internetkabels. Tijden veranderen en soms brengt het leven grote veranderingen zonder voorafgaande kennisgeving en zonder tijd om ons voor te bereiden.
Contact houden met grootouders tijdens de lockdown
Het leven van kinderen draait nu meer dan ooit rond hun ouders. Velen van hen (vooral de jongsten) begrijpen niet waarom ze hun grootouders niet kunnen zien tijdens de lockdown. Onze ouders en grootouders moeten de uren alleen doorbrengen, zonder hun kleinkinderen te zien en zonder de dagelijkse steun van hun kinderen.
Het is allemaal erg moeilijk te begrijpen. We accepteren deze realiteit echter door onszelf voor te houden dat het tijdelijk zal zijn en dat het belangrijkste is om het te overwinnen en ervoor te zorgen dat geen van onze dierbaren besmet raakt.
Daarnaast beïnvloeden veel andere factoren onze oudere familieleden. Sommigen hebben gezelschap, terwijl anderen deze dagen alleen onder ogen moeten komen.
Sommigen hebben familie, anderen niet. Bovendien mogen we degenen die in verpleeghuizen zijn niet vergeten. Wat hun situatie ook is, we moeten op afstand verbindingen met hen tot stand brengen.
Misschien hebben we een oudere buurvrouw, een weduwe die ons altijd begroet als we de lift nemen. Misschien woont er naast onze ouders iemand wiens kinderen in een andere provincie wonen.
Mogelijk hebben ze je hulp nodig. Creëer een ondersteunend netwerk om ervoor te zorgen dat ze hebben wat ze altijd nodig hebben. Doe de boodschappen voor hen als ze die nodig hebben, bel ze om te zien hoe het met ze gaat.
Als je familieleden in een verpleeghuis zitten
Zoals we hebben opgemerkt, is een van de moeilijkste omstandigheden die veel gezinnen momenteel doormaken, hun zorgen voor een familielid dat in een verpleeghuis zit. Er zijn extreme maatregelen genomen om de bewoners (en de mensen die daar werken) te beschermen. Bezoeken worden daarom streng beperkt, zo niet volledig verboden.
Hoe ga je om met dit soort situaties? Hoe onderhoud je op afstand een band met hen?
- Het eerste dat je moet doen, is de huidige situatie begrijpen. Accepteren dat ouderen de meest kwetsbare groep zijn, dwingt ons tot het nemen van extreme van extreme voorzorgsmaatregelen.
- Verzorgingshuizen moeten uiterste zorg besteden aan hun gezondheid en bescherming. Hierdoor weet je misschien niet wanneer je ze weer kunt zien.
- Deze tehuizen moeten wel mechanismen instellen om familieleden regelmatig op de hoogte te houden over de gezondheid van hun naasten.
- Tot slot moet je manieren vinden om videogesprekken te voeren met je oudere familieleden, zelfs als ze in een verpleeghuis zitten. Dit is essentieel om te zien hoe het met ze gaat en om te genieten van wat quality time.
Zorg voor contact tussen grootouders en kleinkinderen
Er is geen beter tegengif voor deze crisis dan de liefde tussen kleinkinderen en grootouders tijdens de lockdown. Ze moeten contact houden ondanks de fysieke isolatie.
Tijdens je videogesprekken zijn er verschillende aspecten waar je rekening mee moet houden. Het eerste is bijvoorbeeld om ze te vragen hoe het met ze gaat, wat ze hebben gegeten of wat ze gaan eten. Je moet op de hoogte zijn van hun welzijn en gemoedstoestand.
Iets anders dat heel positief is, is om zowel hun aandacht als hun geheugen te focussen. Je kunt dit doen door middel van vragen die hen kunnen helpen zowel de goede tijden als de activiteiten die ze hebben gedaan te onthouden. Dit zal hen helpen om zich te concentreren en vast te houden aan het hier en nu tijdens deze moeilijke thuisisolatie, die de tijd veel vager en diffuus.
Maak plannen met je grootouders tijdens de lockdown
Het is altijd iets positiefs, zowel voor je kinderen als voor oudere familieleden, om het vuur van hoop brandend te houden. Je moet deze hoop koesteren door plannen te maken en activiteiten te organiseren die je kunt doen als dit allemaal voorbij is en we kunnen terugkeren naar een relatieve normaliteit.
Kortom, dit zijn voor iedereen moeilijke tijden. Desalniettemin moeten we er alles aan doen om speciale aandacht te besteden aan de meest kwetsbaren in deze pandemie.
Onze oudere naasten hebben ons alles gegeven, en nu hebben ze ons meer dan ooit nodig. Hoe ironisch het ook mag lijken, de beste manier voor ons om hen te helpen is door fysieke afstand te creëren, maar door tegelijkertijd de emotionele kloof te verkleinen.