Poppentherapie, een nieuwe behandeling voor dementie

Poppentherapie is een nieuwe behandeling voor dementie. In dit artikel wordt uitgelegd wat het is, naast enkele andere behandelingen.
Poppentherapie, een nieuwe behandeling voor dementie

Laatste update: 02 november, 2021

In de loop van de tijd heeft de noodzaak de behoefte gedicteerd aan verschillende niet-farmacologische behandelingen voor dementie. Bijvoorbeeld muziektherapie, ergotherapie en dierentherapie. Ze hebben één ding gemeen. Ze brengen de patiënt weer in contact met zijn vroegere leven. Vandaag we het hebben over een recentere behandeling: poppentherapie.

We zullen eerst de definitie van dementie verduidelijken. Ten eerste definieert de Oxford Dictionary het als: “Een chronische of aanhoudende stoornis van de mentale processen veroorzaakt door hersenziekte of letsel en gekenmerkt door geheugenstoornissen, persoonlijkheidsveranderingen en verminderd redeneren.”

Ten tweede definieert de WHO het als: “Een syndroom – meestal van chronische of progressieve aard – waarbij er een verslechtering is in de cognitieve functie (d.w.z. het vermogen om gedachten te verwerken) die verder gaat dan wat zou kunnen worden verwacht van normale veroudering”.

Tot slot beweren Nitrini en Dozzi (2012) dat dementie een syndroom is dat wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van aanhoudende cognitieve achteruitgang die het vermogen van het individu om zelfstandig zijn werk of sociale activiteiten uit te voeren verstoort.

Er zijn verschillende vormen van dementie. Volgens de WHO zijn de meestvoorkomende:

Elk van deze ziekten heeft echter een andere invloed op elk individu. Om de behandeling succesvol te laten zijn, moeten er daarom voor elke patiënt geïndividualiseerde en gerichte plannen worden opgesteld. De behandeling wordt als succesvol beschouwd als de aan het begin van de behandeling gestelde doelen zijn bereikt.

Een man met zijn handen voor zijn oren.

De oorsprong van poppentherapie

Deze niet-medicamenteuze therapie begon in de Verenigde Staten. Rodriguez (2018) bevestigt trouwens dat Anne Burnett, directeur van The Limes Care Home (een centrum in de VS voor mensen met dementie), poppentherapie heeft ontwikkeld.

Anne had bijvoorbeeld met een oudere vrouw gewerkt die op jonge leeftijd een baby had verloren. In feite riep ze altijd om haar verloren kind. Daarom probeerde Anne haar op een dag een teddybeer te geven toen ze haar baby riep en het kalmeerde haar. Vanaf dat moment gebruikte Anne dezelfde methode bij andere patiënten, zowel mannen als vrouwen.

De voordelen van niet-farmacologische therapieën

Medicamenteuze behandeling van dementie is vaak onvermijdelijk. Het wordt echter steeds gebruikelijker om het te combineren met niet-medicamenteuze therapie.

In Salamanca, Spanje, is er bijvoorbeeld zo’n baanbrekend centrum. Hier hebben ze verschillende interventies ontwikkeld die gebalanceerd zijn tussen farmacologische en niet-farmacologische behandelingen. Dit centrum wordt het Centro Referencia Estatal (CRE) genoemd.

Caballo, Arroyi, Portero en Ruis-Sanchez (2013) stellen dat enkele van de niet-farmacologische voordelen voor de patiënt bijvoorbeeld zijn:

  • Onderhoud en/of stimulering van hun bestaande capaciteiten.
  • Verbeterde sociale relaties en communicatie.
  • Verminderde gevoelens van eenzaamheid en isolement.
  • Verbeterd zelfbeeld en zelfbeeld. Dus een beter zelfbeeld.
  • Verbeterde kwaliteit van leven en nabije omgeving.
  • Controle.
  • Bimanuele en motorische ontwikkeling.
  • Een sfeer van rust en positiviteit tijdens en ook na de behandeling.
  • Ontwikkeling van affectiviteit.
Een vrouw die poppentherapie ervaart

Kortom, het gebruik van deze interventies heeft een zeer positief effect op zowel het leven van mensen met dementie als hun naasten.

Helaas is er momenteel geen manier om de symptomen van bepaalde vormen van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer, om te keren. Dit betekent echter niet dat er geen manier is om de voortgang van de symptomen te vertragen.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Carballo-García, V., Arroyo-Arroyo, M. R., Portero-Díaz, M., & de León, J. R. S. (2013). Efectos de la terapia no farmacológica en el envejecimiento normal y el deterioro cognitivo: consideraciones sobre los objetivos terapéuticos. Neurología28(3), 160-168.
  • Nitrini, R., & Dozzi, S. (2012). Demencia: definición y clasificación. Revista neuropsicologia, neuropsiquiatria y neurociencias12(1), 75-98.
  • Rodríguez, A. (2018). Terapia ocupacional con muñecos en enfermedades de tipo degenerativo: Alzheimer.
  • Tipos de Terapia no farmacológica. Recuperado el 03 de Julio 2019 de http://www.crealzheimer.es/

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.