De kenmerken van co-verslaving

Co-verslaving is een soort gedrag dat iedereen kan treffen die een nauwe relatie heeft met een verslaafd persoon. Lees verder om meer te weten te komen over de kenmerken ervan.

Co-verslaving is een zeer complex gedrag dat een grote invloed heeft op zowel de persoon die het ontwikkelt als op de mensen in hun naaste omgeving. Het kan een grote invloed hebben op het dagelijks leven van iemand en ervoor zorgen dat degene niet in staat is om eventuele moeilijkheden het hoofd te bieden.

Daarom is het belangrijk te weten wat het is en hoe het je kan beïnvloeden. Niet alleen om te voorkomen dat je het krijgt, maar ook om te ontdekken of iemand in je omgeving er misschien aan lijdt.

Co-verslaving definiëren

Co-verslaving is een afhankelijke relatie waarin minstens één van de leden verslaafd is aan een bepaald middel. De door de verslaving veroorzaakte onenigheid leidt tot een verandering in het gedrag van de persoon. Daardoor ontstaat een nieuwe manier van functioneren.

Uit een aantal onderzoeken is gebleken dat vrouwen er vaker mee te maken krijgen, vooral vrouwen die moeder en/of echtgenote zijn. Je zou dit kunnen verklaren door hun culturele ontwikkeling in de samenleving. In dit geval nemen vrouwen vaak de rol van verzorger op zich, bijna zozeer dat zij zichzelf vergeten om te proberen aan de behoeften van hun geliefden te voldoen.

Deze term is afkomstig van families van mensen die deelnamen aan Anonieme Alcoholisten. Tijdens de verschillende sessies ontdekten zij zeer bijzondere fysieke, emotionele en psychologische omstandigheden in deze gezinnen.

Mensen in deze situatie hebben de neiging een aantal problemen te ontwikkelen bij het uiten van emoties en bij het oplossen van persoonlijke en interpersoonlijke conflicten.

Zij wijden hun inspanningen aan het onder controle houden van het verslavende gedrag van de verslaafde, tot het punt dat ze het allemaal meemaken. Daardoor ontstaat een dynamiek waarin de verslaafde het leven van de medeverslaafde beheerst door zijn manipulatieve gedrag.

De twee soorten co-verslaving

Er zijn twee soorten co-verslaving. Elk heeft zijn eigen kenmerken en gevolgen.

Codependentie

Het eerste type is codependentie. In dit geval heeft de persoon een afhankelijke of onderling afhankelijke en ongezonde band met een verslaafde. Het is belangrijk om te benadrukken dat in dit soort co-verslaving, de persoon in kwestie niet verslaafd is aan een stof.

Deze situatie ontstaat door de stress van het leven en de omgang met een verslaafde. Daarom neemt dit fenomeen toe en intensiveert het mettertijd. Hier zijn enkele van de kenmerken van codependentie:

• Een constante investering van hun tijd om te proberen vaardigheden te ontwikkelen om zowel zichzelf als de ander onder controle te houden, vooral wanneer zich ongunstige situaties voordoen.
• Het geven van prioriteit aan de kennis en verantwoordelijkheden van de verslaafde tot het punt van het negeren van die van zichzelf.
• Vervorming en angst van de grenzen tussen scheiding en angst.
• Het omzeilen van hun persoonlijke ruimte en hun eigen behoeften.
• De neiging om betrokken te raken in relaties met impulsieve mensen met persoonlijkheidsstoornissen of drugsverslavingen.

Bio-afhankelijkheid

Het tweede soort co-verslaving is bio-afhankelijkheid. Je kunt deze constructie definiëren als een afhankelijkheid van afhankelijkheid. Met andere woorden, een relationele afhankelijkheid die geïmplanteerd is in iemand die verslaafd is.

In dit geval is er een geheel van houdingen, effecten en gedragingen die, los van de specifieke verslaving, afhankelijkheid creëren van mensen of situaties van sociopathische aard. Dit bepaalt op een belangrijke manier de dagelijkse activiteiten van de twee mensen die in een verslavende co-verslaafde relatie staan.

Daarom neemt de bio-afhankelijke persoon een passieve houding aan. Ook verliezen ze opzettelijk hun autonomie of verminderen deze merkbaar.

Als gevolg daarvan nemen ze geen enkele beslissing en worden ze als het ware invalide. Je zou kunnen zeggen dat de relatie die ze hebben met de persoon van wie ze afhankelijk zijn, vergelijkbaar is met de relatie die ze hebben met de stof waaraan ze verslaafd zijn.

Het is echter belangrijk om te specificeren dat dit gebrek aan autonomie niet kan blijven duren wanneer ze acties ondernemen om een verslaving in stand te houden.

Daarom is de verslaafde in staat om acties te creëren en uit te voeren om middelen te vinden, te verwerven, en datgene te kopen wat ze zo hard nodig hebben. Hier zijn enkele van de klinische kenmerken van bio-afhankelijke mensen:

• Gebrek aan bewustzijn van het probleem.
• Delegatie van besluitvorming en een opmerkelijke vermindering van autonomie.
• Een vraag naar sensaties met de partner die lijken op die gezocht in de verslavende stof.
• Het obsessief zoeken naar een partner, waarbij wordt benadrukt dat het de relatie is die de bio-afhankelijkheid stimuleert.

Waarom komt co-verslaving voor?

Om te beginnen is het belangrijk te benadrukken dat co-verslaving optreedt wanneer een van de gezinsleden verslaafd is aan een of ander middel. Wanneer deze stoornis zich ontwikkelt, is het makkelijk voor mensen in de omgeving om uiteindelijk gedrag te vertonen dat dient als versterking van hun eigen verslaving.

Deze perverse aanpassing heeft echter een reeks relationele dynamieken tot gevolg die niet gezond zijn. In het geval van de medeverslaafde beginnen ze verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet de hunne zijn, wanneer ze zich bewust worden van de aanwezigheid van aanzienlijke problemen als gevolg van de verslaving. Zo proberen ze de schade te minimaliseren.

Met andere woorden, zij beginnen bepaalde dingen te doen en nemen zo de rol van de verslaafde over. In sommige gevallen helpen ze de verslaafde zichzelf nog meer in de steek te laten.

Als gevolg daarvan begint de persoon last te krijgen van angst en stress. Ook treden er gevoelens van schaamte op door de houding van de verslaafde en die van henzelf.

Bovendien is er de angst om niet te weten of ze het juiste doen of door de hulpeloosheid omdat ze niet alles kunnen vervullen. Tenslotte ontstaan schuldgevoelens omdat de co-verslaafden geloven dat ze de verslaving in stand houden door hun houding.

Conclusie

Verslaving heeft niet alleen gevolgen voor de verslaafde zelf. De nadelige gevolgen van afhankelijkheid gaan veel verder. Zo blijkt uit de gegevens dat hoe groter de verslaving, hoe groter de kans dat er in de onmiddellijke omgeving van de verslaafde een nevenverslaving optreedt.

De impact en gevolgen kunnen veel groter zijn wanneer deze grens wordt bereikt. Bijna tot het punt dat ze een van de dingen zijn die de verslaving versterken.

Daarom is in deze gevallen de steun die het meest gewenste effect heeft, de steun die wordt gegeven binnen een psychologische interventie, waarbij de deskundige altijd aanwezig is om te adviseren en te sturen.