Wat is het toxische oudersyndroom?

Vaak hebben we de neiging om de rol van een moeder te relateren aan die van een zorgzaam, moedig en liefdevol persoon. Een gids voor ons. Maar wat gebeurt er als het precies het tegenovergestelde is?

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Gema Sánchez Cuevas.

Geschreven door Pedro González Núñez

Laatste update: 07 maart, 2024

Jill Churchill gelooft dat er geen manier is om een perfecte moeder te zijn, maar er zijn wel een miljoen manieren om een goede moeder te zijn. Met deze delicate tederheid spreekt de beroemde schrijver over de voordelen van het moederschap. Maar wat gebeurt er als de moeder er echt geen interesse in heeft om moeder te zijn? Het toxische oudersyndroom kan optreden.

Het onderwerp moederschap van vandaag kan blaren veroorzaken. Voor veel vrouwen is dit het mooiste wat er in hun leven zal gebeuren. Voor anderen is het prachtig en zij zijn er blij mee.

Er zijn ook mensen die niet zwanger wilden worden en hun kinderen ter adoptie wilden afstaan of in de steek wilden laten. En dan is er nog een groep vrouwen die door allerlei omstandigheden tot het moederschap zijn gedwongen. Maar in werkelijkheid wilden ze zich diep van binnen nooit voortplanten.

Toxisch oudersyndroom

Psycholoog Olga Carmona is van mening dat het niet gemakkelijk te begrijpen is dat er vrouwen zijn die geen enkel belang hebben bij het krijgen van kinderen. Velen van ons leven in een samenleving waar geen ouders zijn geen geldige optie is. Deze druk zal echter meer kwaad dan goed met zich meebrengen.

Juist uit deze bovengenoemde druk ontstaat de figuur van de giftige ouder. Tot deze groep vrouwen behoren ook degenen die het moederschap hebben bereikt om redenen die buiten hun macht liggen.

Een giftige ouder is die vrouw die uiteindelijk moeder wordt vanwege sociale conventies, of omdat ze een script doorloopt dat al van tevoren lijkt te zijn ontworpen. Een bestemming die door de omgeving is geprefabriceerd en die een traagheid creëert die bevorderlijk is voor de vervulling ervan.

Gevolgen van het toxische oudersyndroom

Zoals je je kunt voorstellen, zijn de gevolgen van het lijden aan het toxische oudersyndroom helemaal niet prettig. Bovendien treffen ze niet alleen de vrouw zelf, maar ook de kinderen en de directe omgeving.

Daarom is het moeilijk voor een giftige moeder om niet onvoorwaardelijk van haar dochter of zoon te houden. Voor haar is moeder zijn verre van het mooiste wat haar is overkomen. Hun nakomelingen kunnen zelfs rivalen, obstakels of ergernissen zijn. Ze zouden zelfs hun meest intieme verlangens en verlangens op hen kunnen projecteren, zelfs tegen de behoeften van het kind in.

Deze situatie leidt tot een vrouw die bij vele gelegenheden narcistisch gedrag vertoont. Door niet de echte rol van moeder op zich te nemen, kunnen ze de wereld op een kinderlijke toon observeren en alles door hun verlangens en behoeften filteren.

Maar in het ergste geval kan de giftige ouder een zeer verbitterde vrouw worden. Ze hebben geen andere keuze dan getuige te zijn van hoe hun wereld zich verwijdert van hun ware verwachtingen en verlangens, wat hen diep ongelukkig maakt.

De kinderen van de giftige ouder lijden met grote kwaadaardigheid onder de gevolgen

Het is logisch om te denken dat na de moeder zelf de kinderen de belangrijkste slachtoffers zullen zijn van giftig ouderschap. Om deze reden worden ze vaak de zondebok van hun moeder.

Het nageslacht van deze moeders krijgt uiteindelijk de schuld van het ongeluk van de vrouw die hen ter wereld heeft gebracht. Om deze reden kunnen zij te maken krijgen met ongeluk, manipulatie, onbegrip, kritiek, vernedering en zelfs wrede behandeling.

Er is niets pijnlijker voor een kind dan zich niet geliefd en begrepen te voelen door zijn ouders. Maar dit type giftige moeder voelt geen grote empathie voor haar kind, omdat haar wereld puur egocentrisch is.

Bovendien is het gebruikelijk dat de giftige ouder de tekortkomingen en negatieve aspecten van het karakter van het kind benadrukt, vooral de aspecten die haar het meest storen… Het kind zal nooit aan de eisen voldoen en zal genadeloos bekritiseerd worden. Zelfs successen kunnen met afgunst worden bekeken.

Het Toxische Oudersyndroom doordringt alles

Het is logisch om te denken dat een giftige moeder uiteindelijk alles om haar heen met haar ongeluk zal impregneren. Hierbij is het dus niet verwonderlijk dat ze proberen hun kinderen buiten spel te zetten: door overbezorgd te zijn tot het punt van uitputting, of door zichzelf in het andere uiterste te plaatsen en hen geen enkele vorm van ondersteuning te bieden.

Het is niet vreemd dat een giftige moeder een façade van respect voorrang geeft boven de belangen van haar kind. Daarom kunnen hun eisen jegens hun kinderen een onlogisch niveau bereiken. Kinderen moeten een trouwe afspiegeling zijn van wat ze zijn of waarvan ze dromen.

Zoals Langer, M. (1983) verdedigt, kunnen deze moeders slachtofferschap en ziekte gebruiken om de schuldgevoelens van het kind te koesteren en hem naar eigen goeddunken te manipuleren.

Ze zouden zelfs de rollen kunnen omdraaien en hun kinderen kunnen laten zien dat zij degenen zijn die voor het welzijn van de moeder moeten zorgen, en niet andersom. Zoals bekend in de psychoanalyse, een klassieke projectie.

Perspectieven op giftige ouders

Het spelen van een niet-gekozen rol, vooral een rol die net zo belastend is als het moederschap, is geen gemakkelijke taak. Bedenk dat er in de wereld veel moeders zijn die geen moeder uit eigen vrije wil zijn. Of die teleurgesteld zijn door de ervaring van het moederschap.

Ze hebben echter niet allemaal hun leven of dat van hun kinderen met bitterheid gevuld. Velen van hen weten zelfs hoe ze het beste uit de situatie kunnen halen. Daarom zijn de omstandigheden, hoewel ze van invloed zijn, niet veroordelend; Er is dus altijd hoop en professionele interventie kan hen en hun kinderen veel helpen.