Waarom het verbodene zo verleidelijk is
Sinds de oudheid voelen mensen zich altijd aangetrokken tot wat niet binnen hun bereik ligt. Het lijkt wel alsof het verbodene een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons uitoefent. Het is alsof mensen een aangeboren behoefte hebben om hun nieuwsgierigheid te bevredigen en zich te bevrijden van de beperkingen die de maatschappij hen oplegt.
Vanaf het moment dat je geboren werd, werden je morele, ethische en sociale grenzen opgelegd. Als kind werd je geleerd wat je wel en niet mocht doen. Het waren je ouders die als eerste je pad uitstippelden en de grenzen aangaven die je niet mocht overschrijden. Daarna kwam de maatschappij erbij en bleef de lijst met verboden aanvullen.
Als mens wil je echter je grenzen verleggen en ervaren wat je is ontzegd. Dat komt omdat je het onbekende en de gevolgen ervan wilt leren kennen. In feite overschrijd je de regels om de gevolgen te ervaren.
Het is de enige manier om die verboden activiteiten te herhalen of er vrijwillig afstand van te doen, of ze nu echt schadelijk voor je zijn of niet. Zoals Oscar Wilde al zei: “De enige manier om van een verleiding af te komen is om eraan toe te geven.”
De uitdaging om het verbodene te bereiken
Als je iets of iemand ziet waarvan je weet dat het verboden voor je is, lijkt het alsof je meest avontuurlijke kant wordt geactiveerd om die uitdaging aan te gaan. Want wat verboden is, verleidt en trekt je aan. Je hoeft maar naar je dagelijks leven te kijken om meerdere voorbeelden te vinden die dit feit bevestigen.
Als de dokter je bijvoorbeeld vertelt dat je een bepaald voedingsmiddel niet mag eten, wordt het meteen het meest smakelijk. Of het boek dat gecensureerd is, wordt het boek dat je gewoon moet lezen. Verder wordt iemand die al een partner heeft of die je ziet als een onmogelijke liefde, meteen onweerstaanbaar voor je.
Het is inderdaad duidelijk dat wanneer iets verboden is, je geest besluit er meer aandacht aan te besteden dan normaal.
Een recent universitair onderzoek heeft aangetoond dat het verlangen naar iets wat verboden is afneemt wanneer het door een groep mensen wordt afgezworen. Met andere woorden, grenzen worden meer gerespecteerd door een groep dan individueel.
Deze bevindingen zouden groepstherapieën kunnen verbeteren om mensen te helpen bepaalde gewoonten en verslavingen te overwinnen.