Simulatiespellen: waarom zijn ze zo populair?
Toen we kinderen waren, was spelen de belangrijkste manier om zowel te leren als ons te vermaken. Naarmate we opgroeiden begonnen we dit speelse vermogen echter te verliezen of terzijde te schuiven en beroofden we onszelf van de voordelen ervan.
Gelukkig zijn videospelletjes een populair alternatief. In feite kunnen ze, ondanks hun slechte reputatie, in bepaalde contexten en voor specifieke doeleinden een waardevol hulpmiddel zijn. Vandaag gaan we het hebben over simulatiespellen.
Misschien zegt deze naam je niet veel, maar je hebt waarschijnlijk wel een of meer spellen van dit genre gespeeld. Zo zijn bijvoorbeeld het legendarische SimCity, de populaire FIFA saga, The Sims, Need For Speed, en Animal Crossing maar enkele van de bekendste.
Zoals je ziet zijn er mogelijkheden naar ieders smaak. Dus wat maakt deze spellen zo bijzonder en welke invloed hebben ze op ons als spelers? We praten er hieronder over.
Wat zijn simulatiespellen?
Simulatiespellen vertegenwoordigen een deel van onze ontwikkeling. Bijvoorbeeld, in de kindertijd doen kleuters allerlei werkelijkheden na. Ze doen alsof ze een vliegtuig besturen, dokter zijn, voor een baby zorgen, of hun eigen restaurant runnen. Zo raken ze verwikkeld in denkbeeldige situaties die ze tot in het kleinste detail naspelen.
Deze vorm van spel is essentieel voor hun cognitieve en emotionele groei. Desalniettemin blijven we, als we volwassen zijn, belangstelling tonen en onszelf vermaken door ons met gesimuleerde scènes bezig te houden. Dit is waar videospelletjes een wereld van mogelijkheden openen.
Sporten, dieren verzorgen, steden bouwen en beheren, autorijden, sociale relaties aangaan… de mogelijkheden zijn bijna eindeloos. Bovendien kunnen mensen van alle leeftijden dit soort spelletjes als uitstekende vrijetijdsbesteding beschouwen.
Simulatie-videospelletjes proberen situaties uit het echte leven na te bootsen, zodat we verschillende scenario’s kunnen beleven. Net als een kind kunnen we ons bezighouden met de gesimuleerde ervaring atleet, boer, soldaat te zijn, en zo’n beetje alles wat in ons opkomt.
Waarom vinden we simulatiespellen zo leuk?
Van peuters tot bejaarden, mensen van alle rangen en standen doen mee en genieten van dit soort spelletjes. De reden hiervoor is dat ze allemaal een reeks kenmerken gemeen hebben die ze bijzonder aantrekkelijk maken:
Ze zijn een middel tot ontsnapping en vermaak
Zoals elk ander soort spel bieden simulatie-videospellen uitstekend vermaak. Ze bieden de mogelijkheid om onze verbeelding de vrije loop te laten, ons op de proef te stellen met allerlei uitdagingen, en visuele en auditieve prikkels te geven die ons alert houden en onze aandacht vasthouden.
Bovendien zijn ze bijzonder geschikt om ons te helpen ontsnappen. In feite stellen ze ons niet alleen in staat onze eigen werkelijkheid even te verlaten, maar ze bieden ons ook een nieuwe waarin we volledig betrokken kunnen raken.
Ze bieden een gevoel van controle
In deze soorten videospelletjes heeft de speler bijna absolute controle. In tegenstelling tot wat in het echte leven gebeurt, kunnen we in de simulatie de personages naar believen besturen, zijn er duidelijke regels en consequenties, en is het gemakkelijk de resultaten te verkrijgen die we willen. Zo verdwijnen de gevoelens van onzekerheid en gebrek aan controle die vaak ons dagelijks leven doordesemen.
Ze stellen ons in staat te experimenteren zonder de gevolgen te ondergaan
Simulatiespellen stellen ons in staat allerlei levens en werkelijkheden te beleven, maar zonder de mogelijke gevolgen van onze daden onder ogen te hoeven zien.
We kunnen in de huid kruipen van een dief of een soldaat, en fouten maken en ‘slechte beslissingen’ nemen, allemaal vanuit de veiligheid van onze eigen kamer.
Ze bieden versterking op een eenvoudige manier
Bovendien bieden deze spellen ons de mogelijkheid om met weinig inspanning van bepaalde beloningen te genieten. We kunnen genieten van een sportoverwinning zonder onze fijne stoel te verlaten, onze stad in korte tijd ontwikkelen, of een droomleven voor onze avatar krijgen, waarbij we onderweg fouten maken die in het echte leven geen gevolgen hebben.
De snelheid en de eenvoud waarmee we toegang krijgen tot deze versterkers maken deze spellen bijzonder aantrekkelijk.
Hoe beïnvloeden simulatiespellen ons?
Hoe beïnvloedt het investeren van onze tijd in deze activiteiten ons, behalve als een vorm van vermaak?
Enerzijds stimuleren simulatiespellen creativiteit en verbeelding. Dit doordat ze ons meenemen naar werkelijk diverse en verschillende werkelijkheden waar we anders niet zo gemakkelijk bij zouden kunnen. Ze kunnen aanzetten tot het nemen van beslissingen en het oplossen van problemen wanneer we geconfronteerd worden met allerlei situaties die we in het dagelijks leven niet tegenkomen.
Bovendien stellen ze ons in staat vaardigheden te oefenen (Spaanse link) in een veilige omgeving. Zelfs als we fouten maken, kunnen we het opnieuw proberen, het op een andere manier proberen, opnieuw beginnen…
Allemaal zonder de repercussies die in het echte leven zouden optreden. Al spelend doen we dus kennis op die met de situatie te maken heeft en verbeteren we bepaalde van onze cognitieve vermogens.
Ook als er andere spelers bij zijn, kunnen we vaardigheden (Spaanse link) als samenwerken, leiderschap, debatteren of kritiek leveren oefenen in een realistische omgeving.
In bepaalde gevallen kunnen deze videospelletjes echter een meeslepende ervaring opwekken. Dat kan zo diep gaan dat ze de speler ertoe brengt zich los te maken van zijn eigen werkelijkheid. Deze mensen zullen waarschijnlijk een verslaving ontwikkelen, en iemand worden die zijn verplichtingen, relaties en echte dagelijkse bezigheden verwaarloost ten gunste van de virtuele.
Tenslotte bieden simulatiespellen veelvoudige voordelen en mogelijkheden. Dat gezegd hebbende, is het belangrijk te onthouden dat het beperkte ervaringen zijn die nooit de fysieke werkelijkheid kunnen vervangen. Als er tekenen van dwangmatig gokken of mogelijke verslaving worden gevonden, is het van essentieel belang om professionele hulp te zoeken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Peña, J. B., Fernández, E. A., Kirillof, S. & Tovar, N. C. (2011). La simulación y los juegos en línea como herramienta para la inmersión educativa. Etic@ net: Revista científica electrónica de Educación y Comunicación en la Sociedad del Conocimiento, (10), 1.
- Urquidi, A. C., & Calabor, M. S. (2014). Aprendizaje a través de juegos de simulación: un estudio de los factores que determinan su eficacia pedagógica. Edutec. Revista electrónica de tecnología educativa, (47), a266-a266.