Wat is de oorzaak van georganiseerde misdaad?
Wat is georganiseerde misdaad? Welke factoren maken het mogelijk? Lees verder en ontdek de antwoorden! De georganiseerde misdaad is een manier van misdaden plegen. Deze criminele daden vereisen een zekere mate van planning en gecoördineerde deelname.
Er bestaan misdaadorganisaties zoals de Camorra, de Cosa Nostra en de ‘Ndrangeta. Dit zijn Italiaans-Amerikaanse maffiagroepen. Daarnaast heb je onder andere ook de Japanse Yakuza, Colombiaanse en Mexicaanse kartels en de Russische en Oost-Europese maffia.
Dit zijn de kerneigenschappen van deze criminele organisaties:
- Ze zijn gevormd door een groep individuen.
- Ze verenigen zich om bepaalde doelen te bereiken.
- Binnen de groep hebben ze een reeks verantwoordelijkheden.
- Ze gaan op een gecoördineerde manier te werk en volgen bepaalde regels.
- Deze groepen zijn voortdurend in actie.
- Ze werden opgericht met de bedoeling financiële voordelen te verkrijgen en dan vooral met illegale middelen.
Wat is de oorzaak van georganiseerde misdaad?
De georganiseerde misdaad heeft een methodologie nodig om te kunnen handelen. Bovendien zijn er acties nodig die grootschalige inzet vereisen. Tussen de groepsleden moet er ook vertrouwen zijn. Als één van die factoren faalt, dan kan het moeilijker worden om het doel te bereiken. De bendeleden kunnen ook in de gevangenis terechtkomen.
Anderzijds zijn er drie factoren die verklaren waarom iemand uiteindelijk een actief lid wordt van de georganiseerde misdaad: motivatie, gelegenheid en taken.
Om een criminele organisatie op te starten of bij een dergelijke organisatie betrokken te worden moet er eerst sprake zijn van een reden en van een motivatie om het te doen. Bovendien moeten bepaalde vereiste voorwaarden en mogelijkheden aanwezig zijn. Als er geen criminele organisatie in de nabije omgeving bestaat, dan zal het niet mogelijk zijn om lid te worden.
Tenslotte moet er ook voordelen of taken zijn zodra iemand binnen de organisatie zit. Als er geen zekerheid is of als het risico op uitsluiting stijgt, dan daalt de motivatie.
“Er is geen enkele misdaad, er is geen enkele list, er is geen enkele truc, er is geen enkele zwendel, er is geen enkele ondeugd die niet aan geheimhouding onderhevig is.”
-Joseph Pulitzer-
Macro-sociale factoren
Verschillende theorieën proberen te verklaren hoe de georganiseerde misdaad werkt. Theorieën over de macro-sociale factoren hebben het over de hypothese van de zwakke staten en de hypothese van een falende economie.
De naam doet het al vermoeden. Deze hypothesen stellen dat zwakke landen met falende economieën verantwoordelijk zouden zijn voor de georganiseerde misdaad.
Dergelijke theorieën zijn echter niet logisch. De georganiseerde misdaad bestaat immers ook in succesvolle en democratische landen.
Er zijn nog andere macro-factoren die helpen om de oorsprong van de georganiseerde misdaad in een bepaalde streek te verklaren. Bijvoorbeeld sociale veranderingen. Migratie kan het ook mogelijk maken. Technologische doorbraken kunnen daarnaast ook leiden tot het ontwerpen van nieuwe drugs.
Bovendien zorgt een misdadige omgeving altijd voor nog meer criminaliteit. Er is immers altijd iemand die wraak wil nemen op iemand anders. Er is altijd wel iemand die een kans ziet om zijn voordeel te halen uit het misbruiken van anderen.
Anderzijds zijn geografische factoren even belangrijk. Laten we de situatie van Mexico als voorbeeld nemen. Dit land is omringd door landen die cocaïne produceren. Er is ook een potentiële markt voor deze druk: de Verenigde Staten.
“Armoede is de ouder van revolutie en misdaad.”
Micro-sociale factoren
Ook micro-sociale factoren kunnen een rol spelen. Een land kan de beste plaats zijn voor georganiseerde misdaad maar uiteindelijk is het de groep zelf die het moet vormgeven. Factoren zoals het onvermogen om status te verwerven of winst te maken zullen dus belangrijk zijn wanneer men de georganiseerde misdaad wil bestrijden.
Groepen en minderheden die zich uitgesloten voelen, kunnen eveneens beginnen met criminele organisaties te vormen. Dit is het resultaat van een gebrek aan controle zoals wetten of veiligheidsdiensten.
Criminele subculturen zijn ook uitermate relevant. Een kind dat opgroeit in een misdadige omgeving loopt veel kans om als volwassene een crimineel te worden. Het leren van bepaalde vaardigheden zal dus fundamenteel zijn. Dit alles wordt aangemoedigd door de sociale relaties met leden van criminele organisaties, vooral als er sprake is van gedeeld vertrouwen.
Persoonlijkheid
Ten slotte spelen ook persoonlijke factoren een rol. De meeste leden van criminele organisaties zijn mannen. Toch maken ook vrouwen deel uit van deze groepen. De rollen binnen de criminele organisaties worden momenteel verdeeld tussen mannen en vrouwen.
Iemand kan voorheen al een misdadiger geweest zijn. Of hij of zij deelt een gemeenschappelijke identiteit ofwel op etnisch, cultureel, nationaal of regionaal vlak met een criminele organisatie. Deze dingen zullen bepalend zijn voor het lidmaatschap.
Tot slot kunnen we zeggen dat er verschillende manieren zijn om toegang te krijgen tot de georganiseerde misdaad. Bovendien zijn er ook verschillende soorten groepen die de georganiseerde misdaad beoefenen.
Ongeacht de manier waarop een misdadiger zich bij een organisatie aansluit, de georganiseerde misdaad vereist specialisatie of een speciale vaardigheid.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- De la Corte, L., & Giménez-Salinas, A. (2010). Crimen.ogr: Evolución y claves de la delincuencia organizada. Barcelona: Ariel.