Laat je niet voor de gek houden door de blinddoek van liefde

Op een of andere manier zul je de blinddoek van liefde afdoen en deze gebruiken om een strik in je haar mee te maken. Wanneer je dit doet, zal je gezicht mooier lijken en je ogen vrijer, hoopvoller en opgewekter. Je zult de realiteit ontdekken die je verdient te zien, zonder deze te hoeven bedekken.

Ortega en Gasset zeiden ooit eens: “liefde is als een soort voorbijgaande dwaasheid, een staat van mentale bitterheid en psychische angina”. De gevierde filosofen, in hun gretigheid om een verklaring voor menselijke emoties te vinden, zien waarschijnlijk de logica niet in van het verliefd worden en het dragen van de ‘blinddoek’ die ons vaak gevangen neemt in een zoete fantasie. Ook al is het echter moeilijk om te begrijpen, liefde heeft logica en betekenis.

Dr. Robert Epstein, van de Harvard Universiteit, verklaarde dat wanneer je een gedeelte van je leven met een blinddoek voor je ogen leeft, of het nu als een respons is op een affectieve relatie of een andere persoonlijke situatie, dit je psychologische en emotionele groei vormt. Maar we zouden geen spijt moeten hebben van deze periode, de energie die we erin investeerden, de dromen die we ontwikkelden of de emoties die we ervoeren. Dat zou namelijk betekenen dat we een deel van onszelf zouden verloochenen.

In werkelijkheid is de liefde niet blind. Soms zien we zelfs meer dan we zouden moeten. We zien luchtspiegelingen en verstoorde beelden die niet overeenkomen met de realiteit. Het leven zien middels het hart kan een prijs hebben, maar dat is gewoon iets wat je moet leren in het leven. En je zou het nooit leren als je jezelf de kans op liefde zou ontzeggen, als je het jezelf niet zou toestaan het te proberen, om te experimenteren, te duiken in het diepe zonder parachute. Soms kom je er heelhuids uit en andere keren kom je er ietwat gebroken uit.

Je hebt de blinddoek van liefde waarschijnlijk één of twee keer afgedaan

Soms doen we de blinddoek af die onze ogen bedekt. Maar in plaats van deze vervolgens in ons haar te strikken en voorwaarts te gaan met onze hoofden omhoog en onze blik alert, maken we dezelfde fout als voorheen. Dat wil zeggen: we hebben blindelings lief, vertrouwen in het donker, tasten in het duister en leggen onze harten in de handen van andere mensen. Waarom doen we dat? Waarom worden we herhaaldelijke misdadigers van gevangen en pijnlijke liefde?

Mensen die altijd gegijzeld worden door schadelijke liefde, die zich steeds weer aan dezelfde steen stoten, lijden aan een redelijk veelvoorkomende kwaal: een gebrek aan zelfliefde. De wereld is er niet voor gemaakt om altijd maar ‘slechte mensen’ te ontmoeten die egoïstisch zijn en je emotionele balans misbruiken. Pas wanneer je een duidelijk idee hebt van wat je echt nodig hebt en wat niet, zul je meer selectief, voorzichtig en ontvangend zijn. Want wanneer je weet wat je wilt, kun je vinden wat je verdient.

Volgens een onderzoek dat gepubliceerd werd door het Bureau voor Nationale Statistieken van het Verenigd Koninkrijk, verklaarde mensen dat ze pas vonden wat ze altijd wilden na hun dertigste of veertigste levensjaar. In die fase voelen mensen zich zekerder over zichzelf en meer in staat om hun vroegere relaties te integreren met hun huidige sereniteit, waarin er niets mist en er nergens een teveel aan is.

Op dat punt zijn mensen op zoek naar meer dan slechts dwaze verliefdheid en passie. Ze zoeken naar liefde, naar zelfactualisatie met een partner en voor een gemeenschappelijk doel om eerlijk en volwassen in te investeren.

Open je ogen en bescherm je hart

Evolutionair biologen zeggen dat het doel van deze emotionele chaos – die ons blinddoekt, gevangen neemt, onze hartslag laat versnellen en ons in een donker maar gepassioneerd labyrint gooit – voorplanting is. Volgens deze benadering zijn we hier genetisch aan voorbestemd wanneer we verliefd worden. Onze spiegelneuronen verbinden ons met de andere persoon en op dat ogenblik explodeert er vuurwerk in ons brein – vuurwerk gemaakt van dopamine, testosteron, vasopressine, oxytocine en serotonine – alles wat de aantrekking intensiveert.

Eveneens benadrukken neurologen dat die passie belangrijke processen op stand-by zet, zoals ons discriminatievermogen, ons vermogen om logische analyses te maken en zelfs ons gezond verstand. De geest ontwikkelt een tunnelvisie die zich focust op wat belangrijk is: de emotionele partner.

Liefde zonder blinddoek

Eric Fromm zei, met grote zekerheid, dat sommige mensen verslaafd zijn aan verliefd worden. Ze zijn gek op de fase die hierboven werd beschreven, die van blinde, sprankelende, bijna verdovende liefde, zoals een echt bestaand eiland van Circe. Maar wanneer de rijpingsfase aanbreekt en ze moeten werken aan hun verschillen, de gebreken van de andere persoon moeten accepteren en moeten werken aan een gemeenschappelijk project, rennen ze weg.

Net zoals dezelfde auteur beschreef in The Art of Loving, wordt ware wijsheid en emotionele vervulling niet gevonden in verliefd worden, maar in verliefd zijn. Wanneer we verliefd worden vinden we verrukking in die diepe verbintenis, die intimiteit gemaakt van duizeligheid gemengd met de meest intense passie.

Dat is allemaal positief, daar is geen twijfel aan, maar het ware avontuur komt erna, met die bewerkte liefde die aandacht schenkt en luistert, die zich bewust is van de gebreken, imperfecties en donkere kanten van de andere persoon. Volwassen mensen zijn diegene die hun ogen open houden en hun hart beschermen. Ze zien de dingen zoals ze zijn en ze kiezen ervoor om ervoor te vechten, om een heldere vuurtoren van liefde te zijn, een schuilplaats waar ze beiden zichzelf samen kunnen herbouwen.

Haast je niet om zo iemand te vinden. Vlecht gewoon je zorgen in je haar, steek het op en kijk naar de wereld met de zekerheid dat je uiteindelijk zult vinden wat je werkelijk verdient.