Miss Lucy R: een geval van hysterie behandeld door Sigmund Freud
Miss Lucy R. leed aan een zeer interessant geval van hysterie dat Sigmund Freud behandelde. De therapie begon eind 1892. De patiënte was doorverwezen door Wilhelm Fliess, een otorinolaryngoloog. Hij was een vriend en vertrouweling van Freud en had een opmerkelijke invloed op hem.
Je zou je kunnen afvragen waarom Miss Lucy R. door een KNO-arts was doorverwezen naar een neuroloog die op dat moment vooruitgang probeerde te boeken in zijn nieuw ontwikkelde proces van psychoanalyse.
De waarheid was dat Miss Lucy R. last had van een aanhoudende olfactorische hallucinatie, de geur van verbrand gebak. Dit bracht haar in verlegenheid en verontrustte haar.
Fliess realiseerde zich dat dit geen organisch geval was, maar dat er een psychische oorzaak achter zat. Daarom verwees hij haar door naar Freud. Dit geval van hysterie stelde de vader van de psychoanalyse in staat om de fundamenten van zijn theorie te testen. Het was ook belangrijk voor de vooruitgang van zijn behandelingstechnieken.
“ Onuitgesproken emoties zullen nooit sterven. Ze worden levend begraven en zullen later op lelijkere manieren naar buiten komen .”
.
Een geval van hysterie
Toen Miss Lucy R. bij Freud aankwam, had ze duidelijk last van infectieuze rhinitis. Haar neus bleef maar lopen, een symptoom waar ze veel last van had. Ze werkte als gouvernante en door haar gezondheidstoestand kon ze haar werkzaamheden niet goed uitvoeren.
Bovendien beweerde ze dat ze haar reukvermogen kwijt was. Het leek er zelfs op dat ze niets anders kon ruiken dan verbrand gebak, een sensatie die van tijd tot tijd uit het niets verscheen.
Dit laatste feit stelde Freud in staat om vast te stellen dat ze niet leed aan een organische ziekte, maar aan een onbewust symptoom. Het was niet logisch dat ze haar reukvermogen voor alles volledig kwijt was, behalve voor verbrand gebak.
Volgens de theorie die Freud op dat moment nog aan het opbouwen was, wezen haar symptomen op hysterie. Freud geloofde dat hysterie het gevolg was van trauma.
Daarom moest Miss Lucy’s leven onder de loep worden genomen om het trauma te vinden en het naar haar bewuste leven te brengen. Dan zou het symptoom verdwijnen. Interessant genoeg geloofde Freud echter ook dat de oorsprong van hysterie seksueel was, wat in dit geval niet het geval leek te zijn.
Miss Lucy R. en de meisjes
De aanwijzing zat in de geur van verbrand gebak. Freud nam aan dat dit geassocieerd moest zijn met een bepaalde ervaring van Miss Lucy. Aanvankelijk probeerde Freud het meisje te hypnotiseren, zoals in die tijd zijn gewoonte was . Ze verzette zich echter en ging niet in hypnose.
Daarom besloot de psychoanalyticus met haar te praten zonder hypnose. In feite was dit het eerste geval dat hij behandelde zonder het gebruik van deze techniek. Het gesprek leidde ertoe dat Miss Lucy zich een episode herinnerde waarin de geur van verbrand gebak aanwezig was geweest.
Het was op een middag gebeurd. Ze leerde de meisjes onder haar hoede koken en ze waren gebak aan het bakken. Er kwam een brief binnen van Miss Lucy’s moeder.
De meisjes zeiden echter dat ze hem niet moest openen, omdat het waarschijnlijk een verjaardagskaart was die een week later geopend zou worden. Op dat moment vulde de geur van verbrand gebak de kamer omdat de meisjes het zonder toezicht in de oven hadden laten staan. Op dat moment begonnen Miss Lucy’s reukhallucinaties.
Het moet benadrukt worden dat Miss Lucy op dat moment niet gelukkig was in haar baan omdat ze het gevoel had dat andere personeelsleden tegen haar samenspanden, in die mate dat ze net haar ontslag had ingediend. De meester van het huis had haar echter gevraagd om het te heroverwegen.
Terwijl ze in deze toestand van besluiteloosheid verkeerde, kwam de brief, die haar het gevoel gaf dat ze terug wilde naar haar moeder. Aan de andere kant voelde ze zich door deze gevoelens enorm schuldig bij de gedachte de meisjes te verlaten.
Uiteindelijk bleek dat haar moeder verre familie was van de overleden moeder van de meisjes en Miss Lucy had haar op haar sterfbed beloofd om altijd voor hen te zorgen.
Het onderliggende trauma
Vanuit het oogpunt van Freuds theorie vormde deze hele episode een diagnose van hysterie. Toch was er geen seksueel element. In ieder geval nam Miss Lucy de geur van verbrand gebak niet meer waar. Er kwam echter een nieuwe, vervolgende geur naar boven, die van tabak.
De draad van zijn eigen theorie volgend, ondervroeg Freud Miss Lucy over haar gevoelens voor de vader van de meisjes. Ze bekende dat ze verliefd op hem was, hoewel ze het niemand had verteld. Ze dacht met veel tederheid terug aan de dag dat hij zijn dochters aan haar had toevertrouwd. Freuds analyse ging door tot ze bij een cruciale gebeurtenis kwamen.
Op een avond had de vader van de meisjes verschillende mensen uitgenodigd in het huis. Bijna allemaal rookten ze tabak. Op het moment van afscheid nam een van de aanwezige vrouwen afscheid van de meisjes met een kus op de lippen.
Dit maakte de vader woedend, die wachtte tot iedereen weg was en zijn woede op Miss Lucy richtte. Hij vertelde haar dat dit nooit meer mocht gebeuren en dat als het toch zou gebeuren, zij verantwoordelijk zou worden gehouden.
Toen Miss Lucy zich de gebeurtenis herinnerde, verdwenen haar symptomen. Ze werd vrolijker en stabieler. Ze zei dat ze van de vader van de meisjes bleef houden, maar dat hij haar niet langer kwelde. Dit specifieke geval werd later becommentarieerd door zowel Freud als Josef Breuer.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Breuer, J., & Freud, S. (1956). Sobre el mecanismo psíquico de los fenómenos histéricos. Revista de psicoanálisis, 13(3), 266-276.