Het einde van een tv-serie en gevoelens van leegheid

Het einde van een tv-serie is nooit gemakkelijk. Je hebt immers meerdere jaren en vele uren in de personages geïnvesteerd die je boeiden met hun persoonlijkheid.
Het einde van een tv-serie en gevoelens van leegheid
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 27 december, 2022

Het is niet altijd gemakkelijk om het einde van een tv-serie te verdragen. We hebben het immers vele jaren en soms zelfs op een passionele manier gevolgd. Toch betekent het niet alleen maar dat je afscheid zal moeten nemen van de personages en hun verhaal.

Er is nog een andere interessante factor waarom je rouwt en verdrietig bent: het einde was misschien niet wat jij wilde of wat je verwachtte. Dit zijn veel resultaten die steeds vaker in ons dagelijks leven optreden. Ze zijn van groot belang voor psychologen.

Stephen King heeft onlangs gezegd dat we zelden volledig tevreden zijn over het einde van een boek of een serie als we er erg gepassioneerd over zijn. De reden is dat mensen het heel moeilijk hebben om iets op te geven telkens als er een bepaalde emotionele band mee verbonden is.

Het gevoel van verlies is daarom echt. Dat is ook zo voor de frustratie die ermee gepaard gaat. De psychologie gaat ervan uit dat de wereld van de popcultuur menselijke wezens op een rechtstreekse manier beïnvloedt (popcultuur wordt hier begrepen als een geheel van kunstzinnige en culturele uitingsvormen die ons omringen).

Het universum dat de televisie creëert, is krachtig. We hebben te maken met media die we in de privé omgeving van ons huis binnenlaten. Tv-series en hun einde zijn dus een sociaal fenomeen. Het is iets dat gemakkelijk de interesse in andere sociale, politieke of economische gebeurtenissen kan vervangen, al is het maar voor enkele dagen.

Vele mensen vinden dit feit heel zorgwekkend. Voor anderen is het een eenvoudige weerspiegeling van een maatschappij die een ander deel van hun leven in een tv-serie weergeeft.

“Ik haat televisie op dezelfde manier als ik pinda’s haat. Ik kan echter niet stoppen met pinda’s eten.”

-Orson Wells-

Het einde van een tv-serie en de emoties die we ervaren

Het einde van een tv-serie

Er is het fenomeen van het einde van een tv-serie en de verwarrende emoties die mensen kunnen voelen wanneer de serie eindigt. Dit is echter niets nieuws.

Eén voorbeeld hiervan is de ervaring van Arthur Conan Doyle. De schrijver was succesvol dankzij vele van zijn avonturen. Wekelijks verschenen ze in het tijdschrift The Strand Magazine.  Deze avonturen overkwamen een charismatisch personage dat duizenden mensen geboeid hield: Sherlock Holmes.

Doyle voelde echter nooit een speciale waardering voor dit personage. Hij ervoer wel de behoefte om zich aan andere dingen te wijden: een heel andere soort literatuur schrijven.

Om die reden besloot hij om in de Reichenbach Falls, Sherlock Holmes te doden. Op dat moment werd hij geconfronteerd met iets onverwachts. De lezers van het tijdschrift bedreigden hem. Bij meer dan één gelegenheid vreesde hij voor zijn leven. Dat was zo erg dat hij geen andere keuze had dan enige tijd later de bewoner van Baker Street te laten herrijzen.

De lezers van Sherlock Holmes waren de eerste fans die dat soort dubbel lijden ervoeren dat vandaag de dag zo vaak voorkomt:

  • Ten eerste moeten ze afscheid nemen van de personages.
  • Ten tweede moeten ze gewoon leren omgaan met een onverwacht einde.

Tv-series, meer dan vermaak

tv-series zijn meer dan vermaak

Doctor Who is in de geschiedenis één van de tv-series die het langst spelen. Met meer dan 50 jaar op het scherm groeiden meerdere generaties op met de avonturen van de beroemde heer van de tijd. Voor de Britse televisie is de serie een monument.

De Simpsons zijn bijvoorbeeld al sinds 1989 in onze huiskamer aanwezig. Daarnaast hebben series als CSI, Gray’s Anatomy of Supernatural elk ongeveer 300 afleveringen.

Tijdens deze wekelijkse uitzendingen op de televisie en op andere toestellen groeien veel kijkers op. Ze worden volwassen, voeren veranderingen door en lijden verliezen en successen. We zijn samen met die parallelle verhalen die zich achter ons scherm afspelen. De band die we met dat universum ontwikkelen, is dus onvermijdelijk.

  • Tv-series bieden veel mensen meer dan vermaak. Mensen krijgen hobby’s, banen om zich aan te wijden, landen om naartoe te reizen, onderwerpen voor romans, acteurs, regisseurs en scenarioschrijvers om ook te volgen.
  • Het is anderzijds ook een manier om zich tijdelijk te onttrekken aan de werkelijkheid. In verbinding komen met andere verhalen en andere personages creëert opluchting en helpt ons om stress te verminderen.
  • We mogen ook het sociale element niet vergeten dat met deze media verbonden is. De laatste aflevering van een bepaalde serie bekijken is bijna een ritueel. Dankzij dit feit hebben we op het werk gespreksonderwerpen. Het is zelfs zo dat deel uitmaken van een groep op sociale netwerken die te maken heeft met een televisiereeks, tegenwoordig ook een manier is om mensen te leren kennen.

Verdriet om het einde van een tv-serie

Verdriet om het einde van een TV-serie

Vandaag is het ongeveer negen jaar na de laatste aflevering van LostVele mensen blijven nog steeds theorieën bedenken over het einde. Als het al moeilijk is om het einde van een tv-serie te aanvaarden, dan is het zelfs nog moeilijker om dit te doen zonder zijn oplossing te begrijpen.

In dat kielzog van omstreden aflopen kunnen we het recente einde toevoegen (volgens de algemene opinie) van Game of Thrones, How I Met Your Mother, Dexter, House of Cards en  Breaking Bad. Alle geweldige series die ons wegens hun personages verrast hebben, hebben daarna velen van ons ontgoocheld wegens hun einde.

Hoe kan je het einde van een tv-serie aanvaarden wanneer je niet gelukkig bent met de afloop? Uiteraard moet je met de schrijvers niet hetzelfde doen als het personage Annie Wilkes met haar favoriete schrijver deed in  Misery. 

Zelfs als we een emotionele band met deze televisieprogramma’s ontwikkelen, dan is het nog steeds alleen dat: een geweldig verhaal met een begin en een einde.

Samen met andere fans, vrienden, gezelschap en familieleden kunnen we rouwen. We delen de gewaarwordingen. En we roepen vooral de goede momenten op die in die series beleefd werden. Het goede aspect van dit televisie-universum is immers dat de serie nooit stopt.

Vóór je het zelfs weet, stel je vast dat je al in een nieuwe tv-serie ondergedompeld bent. Ook die serie zal echter op een dag onvermijdelijk ten einde komen.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.