Heb lief om je leven te verbeteren, niet om de leegte te vullen

Eenzaamheid is geen vloek en het is ook geen gevangenisstraf. Sommigen zien het als een straf of als een persoonlijk falen en de wanhoop om eraan te ontsnappen kan ertoe leiden dat mensen op zoek gaan naar iemand – wie dan ook – om die leegte te vullen, hoewel de liefde niet oprecht is.

Iedere relatie die vooral probeert om de leegte van eenzaamheid te vullen, zal zijn gebaseerd op een onvolwassen, afhankelijke en giftige genegenheid die onvermijdelijk in strijd zal zijn met de vrijheden, rechten en persoonlijke groei van alle betrokken personen.

Je comfortabel voelen in de eenzaamheid is iets wat we van jongs af aan moeten leren. Ouders en opvoeders moeten meer doen om kinderen aan te moedigen om zich comfortabel te voelen in het alleen zijn en om de nuances van eenzaamheid te begrijpen.

Het moet niet worden opgevat als “sociale afwijzing”; het is een middel waarmee we leren om onszelf te zijn, om onszelf te aanvaarden, om in verbinding te komen met onze emoties en gevoelens en om te vermijden dat we afhankelijk worden van anderen. Maar we weten dat het niet altijd gemakkelijk is om dat punt te bereiken.

Laten we hier vandaag over praten en een aantal eenvoudige maar belangrijke tips leren.

De wijsheid van eenzaamheid

De wijsheid van eenzaamheid is niet zomaar ineens geleerd. In onze jeugd begrijpen we het. We zien het in de neiging van kinderen om te zoeken naar een plekje waar ze zonder onderbreking kunnen denken en van een verre afstand naar de wereld kunnen kijken om deze beter te begrijpen. Overbezorgde ouders planten echter een angst voor eenzaamheid in de geest van hun kind, een angst die verlatingsproblemen kan inspireren.

Zonder twijfel kunnen en moeten we dit vermijden. Emotionele volwassenheid moet worden bevorderd vanaf een zeer jonge leeftijd; ieder kind is in staat om te leren om verder te gaan met moed, zonder een angstige gehechtheid of overdreven afhankelijkheid die al zijn of haar acties dicteert. Het stimuleren van emotionele volwassenheid vanaf zo’n jonge leeftijd helpt ervoor te zorgen dat het kind zal uitgroeien tot een volwassene die met vrede in eenzaamheid kan leven. Anders kan het tegenovergestelde gebeuren.

De obsessieve behoefte om geliefd te voelen

Degenen die eenzaamheid vermijden vanwege hun behoefte om zich geliefd te voelen, creëren een schadelijke gehechtheid om zich erkend en gewaardeerd te voelen. Dit is schadelijk – zowel voor de persoon die op zoek is naar aandacht, als voor de mensen van wie hij of zij de liefde eist.

Je bent waarschijnlijk weleens een dergelijke persoonlijkheid tegen gekomen, op zijn minst een keer. Zij kunnen de ene na de andere relatie hebben en lijken mislukte relaties te verzamelen zonder ook maar even te stoppen om het echte probleem te analyseren.

Het zijn mensen met een laag gevoel van eigenwaarde, die dat bijna nooit herkennen. Ze voelen alleen deze “leegte”, een leed in hun leven dat hen een overdreven angst voor eenzaamheid geeft. Voor hen staat het alleen zijn gelijk aan falen en verlatenheid.

Wanneer ze een nieuwe relatie beginnen en het gevoel van eenzaamheid bedekken, worden ze veeleisend en egoïstisch. Ze hebben veel persoonlijke behoeften, angsten en bezorgdheden en ze zoeken voortdurend naar het gevoel van erkenning.

Ze zijn zelden in staat om echt geluk te bieden aan degene aan hun zijde. Waarom? Ze zijn geobsedeerd door hun eigen verlatingsangst en het vermijden van het gevoel van de grip van eenzaamheid. Het is in feite een fobie en dus zullen ze welke strategie dan ook die nodig is aanwenden om deze situaties te vermijden, hoe irrationeel die dan ook mag lijken. Daarom is het voor hen heel gebruikelijk om emotionele manipulatie, chantage of slachtofferschap te gebruiken in hun relaties… Houd dit altijd in het achterhoofd.

Hoe alleen zijn ons kan leren om beter lief te hebben

Zie eenzaamheid niet als afwijzing. Het is een ruimte waarin je kan leren om van jezelf te houden en daardoor beter in verbinding te staan met de mensen van wie je houdt.

Er wordt vaak gezegd dat degenen die een specifieke bezorgdheid hebben ontwikkeld voor het idee van eenzaamheid, in realiteit die angst transformeren in “autofobie” of de angst voor zichzelf.

Het is de angst voor het alleen zijn met je gedachten, voor het gedwongen worden om de essentie van wie je bent te zien; je zal hier zeker een aantal “persoonlijke spoken” vinden. Maar, het is nooit te laat om nieuwe strategieën te leren om afstand te nemen van de schaduw van angst en bezorgdheid.

Hier zijn een paar van de dingen die je kunt doen om het gevoel dat eenzaamheid negatief is tegen te gaan en je eigen innerlijke leven te omarmen:

1. Leer te genieten van momenten van eenzaamheid, op dezelfde manier waarop je geniet van tijd in gezelschap van anderen.
2. Zie, begrijp en accepteer dat eenzaamheid niet schadelijk is. Laat het gemeenschappelijke idee dat “eenzaamheid sociaal isolement of afwijzing is” achter je.
3. In eenzaamheid zul je al die vragen vinden, die je jezelf moet stellen: over wat je elke dag moet doen om jezelf beter te begrijpen. Je zult er ook de antwoorden vinden als je naar jezelf luistert. Het is makkelijker dan je denkt.
4. Start nieuwe gewoontes in je leven om je eenzaamheid beter te begrijpen en er beter van te genieten. Loop rond, luister naar muziek, schrijf en word je bewust van het “hier en nu”.
5. Als je leert om jezelf te begrijpen, om naar jezelf te luisteren en om met jezelf in verbinding te komen tijdens die momenten van eenzaamheid, zul je ook leren om anderen beter lief te hebben.

Eenzaamheid is een waarde die iedereen zou moeten leren waarderen, want uiteindelijk komen wij allemaal alleen op deze wereld en we gaan allemaal weer op dezelfde manier; maar wat altijd ons omringt… wat altijd blijft, is liefde.