Een gebroken hart kan fysieke pijn veroorzaken
Als je door periodes van groot emotioneel lijden gaat , zou je kunnen zeggen dat je hart gebroken is. Deze uitdrukking, die het midden houdt tussen poëtisch en letterlijk, helpt je om de omvang van het verdriet dat je ervaart uit te drukken. Niettemin brengt een metaforisch gebroken hart vaak verschillende lichamelijke kwalen met zich mee.
De fysieke en psychische sferen zijn volledig met elkaar verbonden. Daarom hebben problemen in de ene dimensie bijna altijd ook manifestaties in de andere dimensie. Bovendien concluderen sommige wetenschappelijke onderzoeken dat emotionele pijn echt voelbaar is in het lichaam.
Je hart is gebroken
Er zijn veel soorten situaties die je kunnen doen geloven dat je hart gebroken is. Bijvoorbeeld de dood van een dierbare, het verbreken van een relatie, verraden worden door een vriend of in de steek gelaten worden door iemand die je echt vertrouwde.
Als je zegt dat je hart gebroken is, druk je een overweldigend verdriet uit, een heimwee van grote omvang en een pijn die je verlamt. Met deze woorden probeer je het emotionele lijden dat je doormaakt te vangen. Een pijn die zo intens is dat het tastbaar lijkt te zijn geworden.
Je voelt je verward, verloren, kwetsbaar en verwoest. Je verliest je interesse in alles om je heen en je lijkt geen energie te hebben. In feite wordt het heden ondraaglijk en de toekomst onvoorstelbaar. Je voelt je zwak, breekbaar en niet in staat om de tegenslagen waarmee je wordt geconfronteerd het hoofd te bieden.
Een pijn die op fysiek niveau wordt gevoeld
Verschillende wetenschappelijke studies hebben ontdekt dat hetzelfde hersengebied dat functioneert als fysieke pijnverwerker ook verantwoordelijk is voor het verwerken van emotionele pijn. Daarom zijn er, net zoals er fysieke verwondingen zijn die tot chronische pijn leiden, ook emotionele wonden waar veel mensen niet van herstellen.
De fysieke manifestaties van emotioneel ongemak zijn divers en bij iedereen bekend. Als je je bijvoorbeeld verdrietig of angstig voelt, krijg je vaak een brok in je keel. Of, als je uitzonderlijk onrustig bent, voelt je maag aan alsof hij in de knoop zit.
In feite heb je psychosomatische aandoeningen ervaren sinds je een kind was. Ze onthullen op een organisch niveau de emotionele last die je niet aankunt. Veel baby’s hebben bijvoorbeeld vaak hoofdpijn of spijsverteringsproblemen waarvoor geen fysiologische oorzaak kan worden gevonden. Dat komt omdat ze veroorzaakt worden door psychisch ongemak.
Als volwassene kun je ook last hebben van spierpijn, hoofdpijn, brandend maagzuur, indigestie, huidirritaties en eindeloos veel lichamelijke symptomen die te wijten zijn aan emotionele oorzaken. Toch is de meest verrassende manifestatie van dit fenomeen zonder twijfel het zogenaamde gebroken hartsyndroom.
Gebroken hartsyndroom
Deze ziekte, die Takotsubo cardiomyopathie (Engelse link) (TCM) wordt genoemd, breekt het hart niet letterlijk, maar beschadigt het wel. Dat komt doordat er in een situatie van hoge emotionele stress in het lichaam plotseling grote hoeveelheden catecholaminen vrijkomen.
De toename van deze stof zorgt ervoor dat de hartslag omhoog schiet, waardoor het hart fysieke en echte schade oploopt. Het is een tastbaar proces dat gemakkelijk te zien is in diagnostische tests. De persoon die eraan lijdt ervaart symptomen die lijken op die van een hartaanval. Bijvoorbeeld pijn op de borst en kortademigheid.
Er zijn behandelingen voor deze ziekte en het heeft geen blijvende gevolgen. Toch is het fenomeen belangrijk genoeg om over na te denken.
Veerkracht ontwikkelen om een gebroken hart te voorkomen
Stressvolle ervaringen die kunnen leiden tot het gebroken hartsyndroom komen relatief vaak voor. Aan de andere kant zullen veel mensen ze meemaken zonder ooit dit syndroom te ervaren. Dat komt omdat niet iedereen dezelfde aanleg heeft om somatische symptomen te vertonen bij emotionele tegenslag.
Het verschil ligt in de verschillende niveaus van veerkracht van elk individu. Met andere woorden, de capaciteiten en persoonlijke hulpbronnen die je bezit om met negatieve, onverwachte of stressvolle situaties om te gaan. Deze copingstrategieën maken een verschil in de mate waarin je wordt beïnvloed door dergelijke ervaringen.
Gelukkig kan veerkracht worden ontwikkeld. Het is namelijk nooit te laat om nieuwe hulpbronnen en geschiktere strategieën te verwerven. Daartoe moet je proberen aan jezelf en je persoonlijke ontwikkeling te werken. Zo voorkom je dat je lichaam het uitschreeuwt van de pijn die je niet kunt uiten.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Jiménez, S. R., & Valle, J. S. L. (2012). Cardiomiopatía de Takotsubo, el gran imitador del infarto agudo del miocardio. Revista CES Medicina, 26(1), 107-120.
- Cyrulnik, B., Manciaux, M., Sánchez, E., Colmenares, M. E., Balegno, L., & Olaya, M. (2002). La resiliencia. Desvictimizar la víctima. Cali: Casa editorial Rafue. CEIC.