Coraline, een film over leren houden van onvolmaaktheden
Wanneer we aan tekenfilms denken, dan denken we aan kinderen. In sommige gevallen raken tekenfilms echter zelfs ook een volwassen publiek. De film Coraline (2009) is een perfect voorbeeld.
Misschien is de film dus niet volledig bedoeld voor kinderen. Het richt zich daarentegen tot kinderen die volwassen genoeg zijn om zijn magie te waarderen.
De geheimzinnige verhaallijn en de schoonheid maken van deze film een heel complex verhaal dat bijna te beangstigend is. De film werd beeld voor beeld gemaakt. Dit herinnert ons aan enkele films van Tim Burton als The Nightmare Before Christmas en Corpse Bride. Vele mensen denken dat Tim Burton ook deze film geregisseerd heeft. Hij had er echter niets mee te maken.
Coraline, een meesterwerk van een beeld-voor-beeld film
De bijzondere en gotische schoonheidskenmerken van de film lijken erg veel op die van Burton. Ze werden echter niet zomaar ontworpen. Het is geen toeval dat we aan andere films van Burton denken wanneer we deze film zien. De regisseur Henry Selick heeft lange tijd met Tim Burton samengewerkt. Eigenlijk was hij de regisseur van The Nigthmare Before Christmas en niet Burton.
Het is waar dat het idee voor de film The Nightmare Before Christmas afkomstig was van een gedicht dat Burton geschreven had. Selick heeft echter de film geregisseerd. Burton heeft hem gemaakt. Uiteindelijk hebben beide regisseurs elkaar beïnvloed. Het resultaat was een film in een heel speciale en bijzondere beeld-voor-beeld stijl.
Coraline is een visueel geschenk voor onze kinderlijke fantasieën. Het verhaal herinnert ons aan The Wizard of Oz of aan Alice in Wonderland. Het doet ons immers denken aan meisjes die bizarre avonturen beleven waarbij ze met hun grootste angsten geconfronteerd worden. Dit houdt aan tot ze een hoger niveau van volwassenheid en wijsheid bereiken.
De Andere Wereld
Coraline is een meisje wiens ouders te druk bezig zijn met hun werk en dus nauwelijks tijd voor haar hebben. Ze vindt haar omgeving heel saai. Net als Alice zal ze een nieuwe geheime wereld ontdekken die alleen maar steeds duisterder wordt.
Met haar ouders is ze net verhuisd naar een oud huis dat veraf van de stad ligt. Ze heeft geen vrienden. Coraline verveelt zich en voelt zich alleen in haar huis. Ze wenst dat ze op om het even welke andere plek kon zijn.
Hoewel haar ouders aan een catalogus voor tuinieren werken, hebben een heel rommelige tuin. Ze hebben het immers te druk en hebben zelfs nauwelijks de tijd om aan hun hun oude huis te werken. Dit zorgt ervoor dat het huis allesbehalve gezellig is.
Mr. Bobinsky, één van hun buren, is een Russische acrobaat die muizen traint. Coraline ontmoet ook Juffrouw Spink en Juffrouw Gewichtig, twee vreemde actrices die geobsedeerd zijn door honden. Ten slotte is er ook Wybie, de kleinzoon van de huiseigenares. Hij is even oud als Coraline. Wybie beslist om haar een enge pop te geven die er net als Coraline uitziet.
Naast deze excentrieke personages aan wie Coraline zo’n grote hekel heeft, is er ook een zwarte kat waarvoor Wybie zorgt. Die kat blijkt veel meer te zijn dan alleen maar een gewone kat.
Perfectie is niet altijd wat het lijkt
Op een nacht brengen de muizen Coraline naar een buitengewone plek. Het is een kleine geheime deur die leidt naar iets wat op een verbeterde versie van haar leven lijkt.
In deze “Andere Wereld” ziet Coraline een exacte kopie van haar huis. Dit huis is echter kleurrijker en heeft een prachtige tuin. Haar ouders zijn ook meer attent. Van de kwaliteit van het eten tot de buren lijkt alles achter de kleine deur beter te zijn.
In deze nieuwe werkelijkheid heeft iedereen een alter-ego. Het is is een exacte kopie van henzelf maar ze hebben knopen in plaats van ogen. Iedereen heeft dus een alter-ego behalve Coraline en de kat.
Coraline lijkt zich over dit feit geen zorgen te maken. Haar leven is immers eindelijk volmaakt. Eén van de personages die onze aandacht trekt, is Wybie of de “Andere Wybie.”
De “Andere Moeder” van Coraline heeft van hem een perfecte vriend voor Coraline gemaakt aangezien hij niet kan praten. Deze Wybie is echter het meest onthullende personage. Hij lijkt bang te zijn van de “Andere Moeder.”
In de “Andere Wereld” is de kat nog steeds dezelfde. De kat heeft dus geen knopen in plaats van ogen. Zodra de kat de Andere Wereld binnentreedt, kan hij echter praten. Hij wordt voor haar een spirituele gids, een fundamentele hulp die haar zal waarschuwen voor mogelijk gevaar.
Alles in de “Andere Wereld” lijkt dus perfect, tot Coraline ontdekt dat de gevangen zielen van andere kinderen er leven. Het zijn kinderen die lang geleden in leven waren. Bij hen vindt ze de zuster van de grootmoeder van Wybie.
De film wordt met elke minuut steeds donkerder. We ontdekken immers de kwaadaardige bedoelingen van de “Andere Moeder.” De schoonheid van de “Andere Wereld” is niets meer dan een valkuil om kinderen als Coraline te vangen.
Wat leert Coraline ons?
De film Coraline zit vol metaforen. Het heeft de bedoeling aan te tonen dat niet alles is wat het lijkt.
De pop van Coraline is niets anders dan een marionet van de “Andere Moeder.” Het is een instrument die ze gebruikt om Coraline te bespioneren en al haar geheimen te tonen. Door de ogen te vervangen door knopen is de “Andere Moeder” in staat om de zielen van alle kinderen tot in eeuwigheid gevangen te houden.
De zwarte kat helpt haar inzien dat deze “Andere Wereld” niet zo volmaakt is als het lijkt.
De echte naam van Wybie is Wyborne, een verwijzing naar “why born (waarom geboren).” Hij woont bij zijn grootmoeder. We weten niets over zijn ouders. Zijn kindertijd was dus waarschijnlijk niet gemakkelijk. In het begin voelde Coraline minachting voor deze twee personages. Zij worden echter de sleutel om te ontsnappen aan de “Andere Moeder” en haar te verslaan.
Coraline haat Wybie en de kat om hun uiterlijk. Dat geldt ook voor haar buren die ze saai en raar vindt. Geen enkel van deze personages is volmaakt. De volmaaktheid van de “Andere Wereld” is echter niets meer dan een gevaarlijke verleiding.
Leren om van onvolmaaktheden te houden
Coraline ontdekt dat haar ouders in gevaar zijn en dat de “Andere Moeder” haar gebruikt. Op dat moment leert ze om mensen gewoon te aanvaarden zoals ze zijn en dat ook zij zelf niet volmaakt is.
Ze overwint haar angsten en redt haar vrienden en haar familie. Dit doet ze door de “Andere Moeder” te tonen dat liefde meer is dan alleen maar uiterlijkheden.
“Ze zeggen dat zelfs de meest trotse geest met liefde gebroken kan worden.”
-Coraline-
Coraline is een les voor al die ouders die niet genoeg tijd voor hun kinderen hebben. In een wereld waarin we nauwelijks tijd hebben, verwaarlozen we soms wat belangrijk is en vergeten we onze fundamentele waarden.