Ben ik gedoemd door mijn familiegeschiedenis?

Vroeg of laat komt er een moment waarop we ons realiseren dat de dingen die we niet leuk vinden bij onze primaire verzorgers ook deel uitmaken van onszelf.
Ben ik gedoemd door mijn familiegeschiedenis?
Angela C. Tobias

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Angela C. Tobias.

Laatste update: 27 december, 2022

Er is niets erger dan jezelf weerspiegeld zien in de tekortkomingen van je ouders. In zekere zin is het gek om te bedenken hoe vreselijk het was om met die gebreken om te gaan, en nu, of je het nu leuk vindt of niet, maken ze ook deel uit van jou. Maar is dit onderdeel van iets groters, zoals je familiegeschiedenis?

Het ongemak dat deze gelijkenis veroorzaakt is zo groot dat je vaak niets anders kunt doen dan het te ontkennen. Deze ontkenning leidt ertoe dat we zulke tekortkomingen op anderen leggen. In psychoanalytische termen staat dit bekend als projectie.

Het is vrij normaal om patronen uit je familiegeschiedenis in andere relaties te herhalen. Wat je hebt geleerd toen je opgroeide, blijft tot op de dag van vandaag een stempel op je drukken. Als je je dit realiseert, kun je je afvragen: “ben ik echt gedoemd door mijn familiegeschiedenis?” of “zal ik dezelfde fouten maken als zij?”

Waarom is je familiegeschiedenis belangrijk?

Je familiegeschiedenis gaat echter verder dan genetische studies. Je bent niet gestopt met leren sinds je uit de baarmoeder kwam. In feite had je al een paar dingen geleerd voordat je werd geboren.

Het is ook normaal te imiteren wat je elke dag ziet. In een oogwenk druk je jezelf uit zoals de mensen om je heen. Je leert zelfs om te gaan met je emoties zoals zij dat doen. In zekere zin worden die mensen jouw rolmodellen.

Vrouw met zorgen over haar familiegeschiedenis

Er is in feite een ontwikkelingsfase waarin kinderen hun eigen wezen niet kunnen onderscheiden van dat van hun verzorgers. Maar in latere stadia ontwikkelt het kind zijn ‘zelf’ en begrijpt het dat het afhankelijk is van zijn of haar gehechtheidsfiguren.

Deze fase is vooral merkbaar in de adolescentie, wanneer het individu van plan is zijn ‘zelf’ te bevestigen en zijn familiegeschiedenis te ontkennen.

Verder zijn deze gehechtheidsfiguren niet alleen een model, maar in zekere zin ook het voorbeeld. Kinderen idealiseren hun ouders tijdens hun kinderjaren. Zozeer zelfs, dat er volgens psychoanalytisiche theorieën, sprake kan zijn van een verliefdheid op ouders, bekend als de Oedipus- of Electracomplexen.

Zal ik dezelfde fouten maken als mijn familie?

Nee, je familie verdoemt je niet. Als je anders wilt zijn dan je familie, dan zul je dat ook zijn. Alle patronen die je hebt gezien of geleerd, zijn doordrongen van jouw persoonlijkheid. Om die reden herken je ze soms als jezelf. Het zijn echter niet de enige modellen die je hebt. Ook je levenservaringen geven structuur aan dit hele raamwerk!

De nieuwe relaties die je opbouwt, of ze nu romantisch, vriendschappelijk of broederlijk zijn, veranderen al die patronen die je van binnen draagt.

In die zin kan het zijn dat je je familiegeschiedenis als een last beschouwt. Desalniettemin is het ook iets kostbaars dat je moet zegevieren om je generatie in stand te houden. Geloof het of niet, het is mogelijk om je familiegeschiedenis te perfectioneren en te verbeteren.

Anna Freud, dochter van de beroemde psychiater Sigmund Freud, leverde fundamentele bijdragen aan de psychiatrie met haar theorieën over afweermechanismen. Zoals je kunt zien, zette Anna Freud de nalatenschap van haar vader voort en ging nog een stap verder.

Anna en Sigmund Freud

Je familiegeschiedenis verbeteren

Zoals je kunt zien, is het belangrijk om je familiegeschiedenis te begrijpen om volledig te begrijpen hoe je gehechtheidsfiguren je door de jaren heen hebben beïnvloed. Dit betekent echter niet dat het vooraf bepaald is dat jij gaat herhalen wat jouw familie heeft gedaan. Onthoud dat jouw acties waar je het niet mee eens bent niet hoeft te herhalen. Je bent tenslotte een individu.

Een van de psychotherapieën die meer op dit perspectief gericht zijn, is gezinstherapie. Deze probeert namelijk juist je huidige gezinspositie en zelfs generaties geleden te verhelderen. Hierdoor kan de persoon een actieve rol spelen in die onbewuste vertrouwde patronen die zich blijven herhalen en die pijn veroorzaken.

Uiteindelijk ben je erfgenaam van je familieleden. Zowel van de positieve dingen als van de nalatenschap waar je trots op bent en van degenen die je ongemak bezorgen. Je moet echter onthouden dat het aan jouw eigen bestaan is om deze geschiedenis te verbeteren en het beste van jezelf door te geven aan de volgende generatie.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.