Wat gebeurt is het enige dat had kunnen gebeuren
‘Dat is wat er is gebeurd… Wat zou er zijn gebeurd als…?’
Hoe vaak hebben we onszelf deze vraag gesteld in ons leven? Vast veel vaker dan we hadden moeten doen, aangezien we waarschijnlijk wel meer dan eens een beslissing hebben moeten nemen zonder al te veel controle te hebben over de gevolgen ervan, of, als we hier wel controle over hadden, zonder zeker te weten dat de beslissing de juiste was voor ons.
Neem daarom de tijd die je nodig hebt, omdat wat er vanaf dat moment gebeurt de enige mogelijke optie zal zijn.
Kies, want dit zal het enige pad zijn dat bestaat
Wanneer we gedwongen worden om te kiezen tussen twee wegen – wat we willen studeren, wat voor baan we willen hebben, of zelfs wat onze volgende vakantiebestemming zal zijn – komt er een moment waarop een van de twee ophoudt een optie te zijn, en dit gebeurt op het moment dat wij de beslissing nemen. Dit is waarom we moeten overwegen wat we belangrijk vinden voor onze toekomst, want hoe je het ook wendt of keert, we zullen moeten leven met de gevolgen ervan.
Zodra we niet langer tevreden zijn met een weg, dan is het stellen van de vraag ‘wat zou er zijn gebeurd als…’ alleen maar goed voor het verbeelden van een leven dat, in werkelijkheid, niet meer van ons is. En is het niet zo dat, op een gegeven moment, dit ons zelfs kan schaden? Probeer daarom een beslissing te nemen die jou het gelukkigst zal maken, aangezien de keuze die je nu maakt in de toekomst de enige optie zal zijn.
“De dingen rustig overdenken – inderdaad zo rustig als maar kan – was veel beter dan overhaast een wanhopige beslissing nemen.”
-Franz Kafka-
Het is normaal om bang te zijn wanneer we bepaalde beslissingen moeten nemen, maar dit mag ons er niet van weerhouden om de beste van alle opties te kiezen, namelijk om te leven. Wat er ook mag gebeuren, wat er uiteindelijk gebeurt is gebaseerd op de houding die we aannemen bij wat we doen; verlangen, besluitvaardigheid en hoop zijn van fundamenteel belang als we willen dat onze wens werkelijkheid wordt, maakt niet uit wat het is.
Het toeval hebben we niet in handen
Soms kunnen de omstandigheden ons martelen, vooral wanneer we ons verantwoordelijk voelen voor iets dat buiten onze controle ligt. Voorbeelden van deze omstandigheden zijn te vinden in ons alledaagse leven, zoals op de verkeerde plek zijn op het verkeerde moment of er niet voor iemand zijn omdat we ons er niet van bewust waren dat hij of zij onze hulp nodig had.
Dit zijn echter dingen die niet altijd in onze handen liggen: laten we het toeval noemen, een samenloop van omstandigheden, of het lot. Waar het om gaat is dat we ons hier niet verantwoordelijk voor kúnnen voelen. We mogen niet vergeten dat we ons de toekomst weliswaar kunnen inbeelden, maar dat het moeilijk voor ons is om deze te voorzien. Wat we denken dat er zal gebeuren is slechts een van de vele opties.
Dit is nog een reden waarom we onszelf niet moeten afvragen ‘wat er zou zijn gebeurd als…’, omdat we in dit soort gevallen niet het gevoel moeten hebben dat we verantwoordelijk zijn voor dingen waarover we geen besluit genomen hebben. Hoe onvermijdelijk het ook mag zijn, en hoe graag we misschien ook zouden willen dat we het verleden konden veranderen, er is geen reden om ons druk te maken over hoe we graag hadden gewild dat het zou zijn, want dit lag simpelweg niet in onze handen.
“Geen van ons zal ooit weten welk mogelijke vervolg zijn leven zou kunnen hebben en misschien wel had moeten hebben. Dit is waarschijnlijk maar goed ook. Sommige geheimen zijn voorbestemd om voor altijd geheim te blijven.”
-Liane Moriarty-
Wat gebeurt, welnu, dat is het enige dat had kunnen gebeuren, vooral wanneer de omstandigheden groter zijn dan wij. Ja, het is waar, we kunnen dingen waar we niet tevreden over zijn veranderen, maar dit kan altijd pas achteraf en nooit van tevoren.
Kijk niet achterom; wat gebeurt is wat jij ervaart
Kortom, het is gunstig om langzaam en vastberaden te overwegen wat we willen in het leven, en om ons ervan bewust te zijn dat, zelfs al doen we dit, er dingen zullen zijn waarover wij niets te zeggen hebben. Om deze redenen, is het beter om te leren leven met onze eigen omstandigheden, zowel de omstandigheden die wij creëren als de omstandigheden die uiteindelijk deel zijn gaan uitmaken van wie we zijn.
En natuurlijk zullen we het soms niet kunnen laten om terug te kijken naar ons verleden en te wensen dat we iets zouden kunnen veranderen: dit is ook goed, omdat het laat zien dat we in staat zijn om te beseffen wat we fout hebben gedaan en wat we beter hadden kunnen doen.
“Wanneer een persoon een van de vele opties kiest, gaan alle wegen die niet genomen worden uit als kaarsen, alsof ze nooit hebben bestaan.”
-Philp Pullman-
Accepteren dat dingen op een bepaalde manier gebeuren is echter synoniem met emotionele groei, omdat het ervoor zal zorgen dat we voor onze toekomst andere opties kiezen. Kijk altijd vooruit, accepteer je fouten, en vermijd ze met je ogen gericht op de toekomst: wat er gebeurt is in feite jouw leven en dit is de enige manier om steeds dichter bij je geluk te komen.