Waarom is het zo moeilijk te geloven dat je gelukkig kunt zijn als vrijgezel?
Single zijn is prima als je jong bent, maar wat gebeurt er als je de leeftijd van 30 jaar bereikt zonder partner? Nou, dan wordt de situatie nogal ingewikkeld. Voor veel mensen is het namelijk moeilijk om te geloven dat je van vrijgezel zijn kunt genieten.
We zijn tenslotte allemaal opgegroeid met het idee dat we nog lang en gelukkig zijn in een leven met een partner. Maar als je gelooft dat romantische liefde je altijd gelukkiger maakt, ontzeg je jezelf andere vormen van welzijn.
Neurowetenschappen tonen aan (Spaanse link) dat gebieden in de hersenen die te maken hebben met plezier en beloning actiever zijn als we in het gezelschap zijn van degenen van wie we houden.
We nodigen je dus uit om jezelf af te vragen: van wie hou je? Misschien zeg je je partner of echtgenoot. Maar liefde is veel meer. Zoals we al zeiden, lichten je hersenen op als je in het gezelschap bent van een geliefde, en dat kan je oma of je zoon zijn.
Als je alleenstaande vrienden hebt, moet je vermijden dingen te zeggen als “Je zult er op een dag spijt van krijgen,” “Maak je geen zorgen, het is maar een voorbijgaande fase” of “Je hebt gewoon de juiste persoon nog niet ontmoet.” Stel je voor dat je zoiets zou zeggen tegen een vriend met een partner. Wat zouden ze zeggen?
Laten we eens kijken waarom het zo moeilijk is om je het feit van single zijn voor te stellen als een bewuste levenskeuze.
1. De neiging van anderen om te matchen
Matchmaking verwijst naar het romantische verlangen om twee mensen te verenigen in een romantische relatie. Denk maar aan alle tv-series, boeken en Disney-verhalen die suggereren dat het hebben van een relatie het enige juiste en normale is.
De neiging om alles in paren te plaatsen bestaat al sinds de oudheid. Sommige Bijbelse teksten verwijzen bijvoorbeeld naar het idee dat man en vrouw “één vlees” moeten worden en dan is er nog het beeld van Noach die de dieren twee aan twee de ark in drijft.
Een relatie hebben is niet alleen een persoonlijke beslissing. Integendeel, het wordt gezien als iets normaals en bijna verplicht om een stel te zijn. Als gevolg daarvan worden alleenstaanden in dit opzicht vaak geconfronteerd met sociale en culturele druk.
Het is echter belangrijk om je bewust te zijn van de beperkende overtuigingen die de banden beperken tot de kleine kring van romantische liefde die slechts twee mensen omvat.
2. Wie single is heeft ‘gefaald’
Voor sommigen staat single zijn gelijk aan mislukking. Deze individuen beweren dat alleenstaanden nooit hun “betere helft” hebben gevonden of dat er zoveel tijd is verstreken en ze “de boot hebben gemist.” Dit perspectief heeft bepaalde negatieve connotaties, zoals een tekort of gebrek aan iets.
Studies tonen echter aan dat alleenstaanden meer vrijheid genieten. Bovendien associëren ze de voortgang van hun persoonlijke ontwikkeling met single zijn.
Natuurlijk heeft single zijn zowel voor- als nadelen, maar het moet zeker niet gedemoniseerd of geromantiseerd worden. Single zijn als stigma of stereotype gaat voorbij aan de verschillende manieren waarop mensen hun burgerlijke staat kunnen aannemen. Daarom is het belangrijk te begrijpen dat mensen op zeer verschillende manieren met elkaar verbonden kunnen zijn.
Sommigen zien single zijn als een teken van mislukking. Aan de andere kant zijn er mensen die single zijn zien als een echte triomf. Als een kans om hun levensplan te ontwikkelen. Hoe dan ook, niemand weet wat de toekomst voor hen in petto heeft.
We weten echter allemaal dat mislukking slechts een bijvoeglijk naamwoord is. Het is onvoldoende om de complexiteit van menselijke relaties te beschrijven.
3. Het probleem van ouder worden
Zou eenzaamheid een probleem kunnen zijn? Misschien lijkt de herfst van het leven ingaan zonder partner een slecht idee. Immers, als je op je oude dag alleen bent, met wie moet je dan huilen? Als je niet trouwt, met wie moet je dan je vreugden delen?
Je hoeft je geen zorgen te maken. In het alleen-zijn is het helemaal mogelijk om je emotie en genegenheid aan andere mensen te uiten. Voor oudere mannen bijvoorbeeld betekent de ervaring van alleen wonen dat ze de mogelijkheid hebben tot persoonlijke groei en de vrijheid voor zelfbeschikking. Tegelijkertijd kunnen ze structuur, evenwicht en zin in hun leven behouden.
Ook het feit dat iemand nooit trouwt of een relatie aangaat veroordeelt zijn oude dag niet tot eenzaamheid. Integendeel, het genieten van liefde is niet alleen voorbehouden aan gehuwden. Sterker nog, alleenstaanden kunnen hun leven lang voldoende bevredigende en voedende affectieve relaties hebben. Onthoud dat single zijn niet hetzelfde is als alleen of eenzaam zijn.
4. Gelukkig getrouwd of gelukkig single
Wie is er gelukkiger, de getrouwden of de alleenstaanden onder ons? Het eerste dat we moeten begrijpen is dat gelukkig zijn een complex verschijnsel is dat van verschillende factoren afhangt.
Het tweede is dat, in plaats van het single zijn of het huwelijk te verdedigen, erkend moet worden dat beide grote mogelijkheden bieden voor het bereiken van een gelukkig leven.
Daarnaast bevatten de twee burgerlijke staten grote uitdagingen en moeilijkheden in een lang proces dat al dan niet leidt tot het bereiken van een rijk en vol leven. Juan Antonio Bernad, auteur van het boek, La Psicología del Soltero: Entre El Mito y La Realidad (De Psychologie van de Singleton: Tussen Mythe en Realiteit) zei dat:
“Er zijn vele versies van het volle leven, een daarvan is die van de alleenstaande, die niet beter of slechter is dan die van de getrouwde; beide dragen grote mogelijkheden en ook talrijke beperkingen met zich mee.”
5. Alleen zijn versus je alleen voelen
Alleenstaand zijn staat niet noodzakelijkerwijs gelijk aan een lone ranger zijn. In feite voelen veel getrouwde mensen met grote gezinnen zich eenzaam. Eenzaamheid wordt gedefinieerd als een onaangename ervaring door een gebrek aan belangrijke sociale interacties. Het staat los van de burgerlijke staat.
Single zijn is iets anders dan eenzaam zijn. Sommige alleenstaanden kunnen gevoelens van eenzaamheid ervaren, maar dit is niet significant anders dan bij andere bevolkingsgroepen. Toch is het voor ons moeilijk om eenzaamheid te begrijpen, omdat we zo gewend zijn aan stereotypen en ideeën die niet door alle singles, of zelfs door de meesten, worden waargemaakt.
Vandaag de dag is gelukkig zijn als single zijn totaal anders dan het stigma dat er 50 jaar geleden aan kleefde. Toen trouwde 75 procent van de Amerikaanse bevolking tussen de 20 en 35 jaar.
Tegenwoordig is het idee dat mensen voorrang geven aan andere gebieden van hun leven meer realiteit voor iedereen. Dat komt omdat men accepteert dat er meer dan één manier is om een bevredigend leven te leiden.
Weten hoe je alleen en toch gelukkig kunt zijn
Tegenwoordig is er zoveel diversiteit en zijn de vele verschillende manieren van binden en liefhebben beter zichtbaar zijn geworden. Daarom is het goed om even stil te staan bij het feit dat het single leven tegenwoordig weinig meer te maken heeft met hoe het in vroegere tijden werd gezien.
In feite is het belangrijk om elke vorm van generalisatie over alleenstaanden te vermijden. Iedereen moet begrijpen dat niets zwart-wit is, maar eerder een spectrum van regenbogen.
Ten slotte kan men gelukkig zijn en genieten van het vrijgezel zijn, omdat het idee van de “betere helft” een complete mythe is. We zijn allemaal omringd door mensen die ons het geschenk van hun liefde kunnen aanbieden en de onze kunnen ontvangen. Je moet niet vergeten dat liefde veel verder gaat dan de huwelijkse staat, en het gaat niet alleen om de romantische soort.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Bernad, J. (2004). La psicología del soltero: entre el mito y la realidad.
- Çelik, K. (2018). Unmarried women with closed “windows of opportunity”: Professional women’s reasons for not getting married. Women’s Studies International Forum, 66, 48–55. doi:10.1016/j.wsif.2017.11.012.
- Peña, J. R. A. (2022). El cerebro enamorado.
- Yetter, L. S. (2010). The Experience of Older Men Living Alone. Geriatric Nursing, 31(6), 412–418. doi:10.1016/j.gerinurse.2010.07.001.