Volwassenheid is leren loskoppelen

Leren om houdingen, patronen en mensen die je niet toestaan ​​om te groeien te elimineren is een groot teken van volwassenheid. Soms is het "less is more" van toepassing.

De maatschappij waarin we leven vertelt ons dat we zoveel mogelijk dingen nodig hebben, wat ons ertoe aanzet bepaalde doelen na te streven om de veiligheid en het welzijn te bereiken die deze ons beloven. Dit idee dat we van alles nodig hebben zorgt voor het verlangen om toe te voegen aan wat we hebben, alsof hoe meer we hebben, hoe gelukkiger we zullen zijn. Terwijl in werkelijkheid dat welzijn waar we zo gretig naar op zoek zijn, te vinden is in het besef dat volwassenheid inhoudt dat we leren loskoppelen.

We realiseren ons niet dat het verlangen om toe te voegen ons leven gecompliceerder, moeilijker en soms ondraaglijk maakt. Het bezorgt ons een hoop stress en laat het lijken alsof we niet genoeg tijd hebben, terwijl dat in werkelijkheid niet waar is. Wat er gebeurt, is dat we onze levens vullen met dingen in plaats van onze zielen te vullen, waardoor we ons leeg voelen.

Volwassenheid is leren loskoppelen

In een wereld waar toevoegen als een goede zaak wordt beschouwd, waar het accumuleren van nutteloze dingen representatief is voor rijkdom, en waar het hebben van meer vrienden betekent dat we beter voor de dag komen, wordt leren loskoppelen een daad van rebellie. Dit zal ons op de proef stellen, omdat we tegen een visie ingaan die de meerderheid van de mensen heeft, en dat is een hele uitdaging.

Wanneer we niet het gedrag vertonen dat de samenleving van ons verwacht, gedrag dat de meerderheid van de samenleving herhaalt zonder zich daarvan bewust te zijn, kunnen we rekenen op kritiek. Kritiek op onze waarden en manier van handelen, alles om ons maar terug te leiden naar sociaal aanvaardbaar gedrag. Terug naar het idee dat toevoegen belangrijk is.

Die plek, de oorsprong van veel van onze angsten en onzekerheden, is waar we beginnen met het aanbrengen van lagen – en nog meer lagen – in een poging om toe te voegen. Maar misschien gaat achter dat geluk met je partner wel de angst schuil om verlaten te worden, misschien gaat er achter die dankbaarheid voor al die vrienden wel een grote angst schuil om niet alleen te zijn.

Hoe vaak hebben we niet gezocht naar de goedkeuring van anderen? Hoe vaak zijn we gestopt met het stellen van prioriteiten, omdat we alleen maar gericht waren op de mensen om ons heen? Bijgevolg hebben we een beeld geprojecteerd van een volwassen persoon die verantwoordelijk is en omringd wordt door anderen. Maar tegelijkertijd heeft dit een prijs: het onvermogen om los te koppelen en los te laten.

De bevrijding van het omhelzen van eenvoud

Leren loskoppelen is erg belangrijk om te kunnen stoppen met het toevoegen van nutteloze dingen aan ons leven, waarvan vele ons gewoon pijn bezorgen.

Ontdoe jezelf van vrienden die alleen maar geïnteresseerd zijn in zichzelf, doe afstand van relaties met mensen die niet echt van je houden en stop met het kopen van dingen die alleen maar lege ruimte opvullen, want het enige waar je hiermee aan toevoegt ​​is je emotionele leegte.

Wanneer we in staat zijn om in te zien dat het geluk dat we zoeken door altijd maar toe te voegen aan ons leven een luchtspiegeling is, zullen we er klaar voor zijn om het perspectief dat we tot nu toe gehad hebben over de wereld te veranderen. We zullen ons realiseren wat we niet nodig hebben, wat er overblijft, wat ons hindert. We zullen weten hoe we bepaalde mensen en zaken gedag moeten zeggen.

Vaak genoeg zien we hoe mensen met veel geld zich leeg of ongelukkig voelen. We kunnen ook zien dat die mensen die veel vrienden hebben alleen zijn in moeilijke tijden. En hoe zit het met degenen die opscheppen over hun romantische relatie, maar altijd op zoek zijn naar iemand die hen echt iets kan laten voelen?

Uiteindelijk zal het zoeken van toevlucht in de valse zekerheid die gepaard gaat met altijd maar toevoegen aan onze levens, ervoor zorgen dat we ons aan onbelangrijke dingen vastklampen en doen alsof we het eens zijn met een situatie die niets anders doet dan onrust veroorzaken in ons leven.

Een onrust die ons dwingt om los te laten, de complexiteit los te laten, en ons uiteindelijk ​​pijn doet.

Leren loskoppelen is niet alleen onszelf ontdoen van alles dat onnodige ruimte inneemt, maar ook leren om het evenwicht te herstellen dat ons leven zou moeten regeren. Een balans die ons een goed en gelukkig gevoel geeft. Hoewel dit alleen mogelijk is als we niet langer vasthouden aan het complexe en het eenvoudige gaan omarmen.