6 strategieën om pesten te voorkomen

Pesten is een vorm van geweld die overal in het leven van jongeren moet worden uitgebannen. Dit begint in de eerste plaats door te voorkomen dat het zich voordoet.
6 strategieën om pesten te voorkomen
Sara González Juárez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Sara González Juárez.

Laatste update: 15 september, 2024

Veel landen hebben strategieën geïmplementeerd om pesten op school te voorkomenDat is niet verwonderlijk, want het is een probleem dat al meer dan een decennium zichtbaar is en is geïdentificeerd als een van de belangrijkste oorzaken van emotionele en affectieve stoornissen en zelfs zelfmoord.

Gezien deze realiteit is het gebruikelijk dat gezinnen zich afvragen hoe ze kunnen voorkomen dat hun kinderen betrokken raken bij deze dynamiek. Daarom zal deze kwestie hier worden onderzocht vanuit een inclusief gezichtspunt, waarbij zowel ouders als instellingen iets in te brengen hebben.

Kenmerken van pesten

Veel mensen hebben pesten meegemaakt, gepleegd of zijn er getuige van geweest. In de loop der jaren is het niet langer een “kinderding” en begon het vorm aan te nemen als het probleem dat het is: een vorm van pesten met ernstige gevolgen voor de psychosociale ontwikkeling en de geestelijke gezondheid.

Pesten heeft een aantal kenmerken om pesten genoemd te worden:

  • Continuïteit: het pestgedrag wordt in de loop van de tijd volgehouden en escaleert vaak.
  • Machtsongelijkheid: een van de doelen van pesten is domineren en controle uitoefenen over het slachtoffer.
  • Opzet: de pester vergrijpt zich opzettelijk aan het slachtoffer, met de wens om schade toe te brengen, zowel fysiek, sociaal als emotioneel.
  • Omvangrijk: het vindt plaats in de schoolomgeving, maar breidt zich vaak ook uit naar andere gebieden in het leven van het slachtoffer door middel van cyberpesten.
  • Weerloosheid: het slachtoffer kan zichzelf niet verdedigen of heeft niet de middelen om aan het pesten te ontsnappen, hetzij door een letterlijke belemmering of uit angst voor de gevolgen.

Het ergste gevolg van pesten is ongetwijfeld zelfmoord. Het is een taboeonderwerp dat de laatste jaren zichtbaarder is geworden om effectieve preventie te bereiken.

Er zijn ook bevolkingsgroepen die een hoger risico lopen om gepest te worden, zoals etnische minderheden en LGTBIQ+ groepen.

Hoewel het vaak moeilijk is om jongeren te associëren met de wens om te sterven, onthult de Wereldgezondheidsorganisatie (Engelse link) een huiveringwekkende statistiek: het is de vierde belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep 15-29.

Strategieën om pesten te voorkomen

Op basis van deze gegevens is de angst van onze jongeren voor een dergelijke situatie gerechtvaardigd. Preventie is echter altijd beter dan het herstellen van schade die al is aangericht. En het moet komen van alle gebieden die van invloed zijn op de betrokkenen. Hier zijn er een paar die bewezen hebben effectief te zijn.

1. Bevorder waarden als respect, tolerantie en vrede

De familie kan een van de belangrijkste bronnen zijn voor het aanleren van gewelddadig gedrag, maar ook het beste middel om mensen empathie en pro-sociaal gedrag bij te brengen (Engelse link). Daarom moeten familieleden een bron van ethiek zijn en een voorbeeld om te volgen in pacifistische houdingen. Dit is een taak voor de lange termijn.

Misschien hebben we allemaal wel eens gehaat en gediscrimineerd, maar het is onze taak om onze eigen ideeën en waarden voortdurend te herzien en natuurlijk om ons gedrag aan te passen aan deze morele normen. Dit overbrengen op jongeren is een van de beste strategieën om pesten te voorkomen.

2. Ontwikkel methoden voor communicatie en probleemoplossing

Zowel thuis als op school is het leren om effectief te communiceren essentieel. Thuis is het een garantie om tekenen van pesten op te sporen. Op school zou het het belangrijkste instrument moeten zijn om conflicten op te lossen en jongeren te trainen in effectieve en vreedzame strategieën om problemen op te lossen.


Misschien vind je dit artikel ook interessant: Leer hoe je pesten kunt herkennen


3. Geef voorlichting over pesten

Een andere relevante strategie om pesten te voorkomen is om jongeren (en hun familie) het te laten herkennen en melden.

Het is belangrijk om communicatiekanalen over pesten op te zetten binnen het gezin en in de schoolomgeving, zodat er een collectief bewustzijn ontstaat van de signalen en gedragingen die onder deze classificatie van geweld vallen.

Informatie over pesten is toegankelijk en aangepast voor alle leeftijden. Enkele manieren om deze voorlichting te bevorderen zijn de volgende:

  • Het opzetten van voorlichtingsprogramma’s in klaslokalen.
  • Preventietrainingen (Spaanse link) geven aan leerkrachten.
  • Pesten op een open en veilige manier bespreekbaar maken, zowel thuis als in de klas.
  • Zoek naar betrouwbare en informatieve informatiebronnen, zoals officiële websites van de overheid en wetenschappelijke studies.

4. Creëer veilige ruimtes

De preventie van cyberpesten op school

Het is cruciaal om jongeren aan te moedigen om deel te nemen aan activiteiten die ze leuk vinden en om gezonde vriendschapsgroepen te creëren. Als volwassenen is het onze verantwoordelijkheid om ruimtes te bieden waar ze zich veilig kunnen ontwikkelen en socialiseren.

Een voorbeeld hiervan zijn schoolclubs. Een leesgroep is een ontsnappingsroute voor een leerling die zich gediscrimineerd voelt, maar ook een plek om gelijkgestemde leeftijdsgenoten te vinden en waarden als gemeenschap en respect te bevorderen.

Het aanbieden van dergelijke ruimtes thuis is een goed idee, zolang het toezicht van de volwassenen gericht is op het bevorderen van pro-sociale normen.

5. Een van de meest noodzakelijke manieren om pesten te voorkomen, is het creëren van een ruimte voor kinderen.

Veel onderzoeken bevestigen de effectiviteit van interventieprogramma’s tegen pesten op school. Volgens een overzichtsartikel gepubliceerd in het tijdschrift Pulso (Spaanse link) over de programma’s die in Spanje zijn geïmplementeerd, waren de onderstaande strategieën het meest effectief:

  • Inzet van waarnemers.
  • Toezicht tijdens speeltijd.
  • Training en bijeenkomsten met ouders.
  • Lange duur van interventieprogramma’s.
  • Disciplinaire of bestraffende methoden tegen de pester.

Deze programma’s zorgen direct voor verandering, zowel bij gezinnen als bij het samenleven op school. Verscheidene van deze programma’s maken gebruik van steungroepen voor leerlingen en families, met als doel het creëren van veilige ruimten en het bevorderen van een cultuur van prosocialiteit.

6. Doe sociaal-affectief werk aan de pester

Het wordt vaak vergeten dat pesters ook psychologische interventie nodig hebben. Deze jongeren kanaliseren hun problemen vaak door middel van geweld en overheersing, vooral als ze zelf slachtoffer zijn van geweld.

DeTijdschrift voor Onderwijsond erzoek (Spaanse link) benadrukt in een publicatie de noodzaak om te werken aan de sociaal-affectieve omgeving van de pester. Hen bewust maken van hun emoties en de redenen voor hun gedrag zal de drijvende kracht zijn om de pestcyclus te deactiveren.

Strategieën om pesten te voorkomen: systemische betrokkenheid

Niemand is een eiland. Zelfs als docenten en leerkrachten zich verenigen om pesten tegen te gaan , leven we in een maatschappij met specifieke waarden en praktijken waaraan we niet kunnen ontsnappen.

Kleinschalig werk en de invloed van de omgeving beïnvloeden elkaar, dus geen van beide kan genegeerd worden. Een samenleving die pesten normaliseert, moedigt systemisch geweld aan. Een kleinschalig collectief heeft een maatschappelijke impact.

Daarom is het ultieme advies om pesten tegen te gaan om altijd te proberen de sociale omgeving te beïnvloeden en zo een betere toekomst te creëren voor alle mensen daarin. Van het controleren van de inhoud die op sociale media wordt geconsumeerd, tot het kleinste gebaar van vriendelijkheid naar een buur; geen goede daad is verspild.

Pesten is slechts een klein onderdeel van het geweld dat door ons heen gaat, dus laten we eraan werken dat het allemaal verdwijnt.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.