Risperidon, een medicijn tegen schizofrenie
Risperidon is een van de meest gebruikte medicijnen voor de behandeling van schizofrenie en psychosen. Laten we eens kijken hoe het werkt en wat de effecten zijn.
Risperidon is een atypisch antipsychoticum of neurolepticum. Het werd in 1993 op de markt gebracht. Het behandelt zowel de positieve als de negatieve symptomen van schizofrenie.
Vergeleken met andere medicijnen uit deze groep veroorzaakt risperidon weinig bijwerkingen. Meer in het bijzonder veroorzaakt het weinig extrapiramidale bijwerkingen.
In feite verbetert risperidon op de lange termijn de symptomen die worden veroorzaakt door andere typische neuroleptica.
De toepassingen van risperidon
Volgens het patiënteninformatieblad is risperidon geschikt voor de volgende stoornissen:
- Schizofrenie.
- Manische episoden geassocieerd met bipolaire stoornis.
- Aanhoudende agressie bij patiënten met Alzheimer die niet reageert op andere behandelingen. Dit middel mag echter alleen worden gebruikt als kortdurende behandeling (minder dan zes weken).
- Aanhoudende agressie bij kinderen vanaf vijf jaar. Ook tieners met gedragsstoornissen en verstandelijke beperkingen. Behandeling met risperidon moet gepaard gaan met andere maatregelen. Desondanks mag het niet langer dan zes weken worden gebruikt.
Werkingsmechanisme
Het werkingsmechanisme van risperidon is complex. Het werkt als een selectieve monoaminerge antagonist op verschillende soorten receptoren:
- Serotonine 5-HT2.
- Dopamine D2.
Het heeft ook affiniteit voor alfa-1 adrenerge receptoren. Bovendien bindt het aan de H1-receptoren van histamine en alfa-2-adrenerge.
Daarom is het werkingsmechanisme een combinatie van de antagonistische effecten op deze receptoren. In feite wordt in het algemeen aangenomen dat de hyperactiviteit van de dopaminerge route in het bijzonder bijdraagt aan de symptomen van schizofrenie. Om deze reden pakt het blokkeren van D2-receptoren door risperidon deze receptoren aan.
Serotonerge pathways hebben ook invloed op schizofrenie. Risperidon, met zijn gebalanceerde serotonine-dopamine antagonisme, controleert de symptomen van schizofrenie. Bovendien gaat het antagonistische effect op serotonine de effecten van dopamine tegen. Dit vermindert extrapyramidale symptomen.
De bijwerkingen van risperidon
Zoals we hierboven al zeiden, zijn de bijwerkingen van risperidon lager dan die van de klassieke antipsychotica. Bijvoorbeeld haloperidol. Vooral opmerkelijk is de afname van extrapyramidale symptomen. Deze symptomen komen vaker voor bij het gebruik van traditionele medicijnen.
Een van de belangrijkste bijwerkingen van dit medicijn is hypotensie. Het is meer uitgesproken aan het begin van de behandeling. Het komt ook vaker voor bij oudere en zwakkere patiënten. Daarnaast krijgen sommige patiënten die ermee behandeld worden te maken met het neuroleptisch maligne syndroom.
De meest voorkomende bijwerkingen van dit geneesmiddel zijn:
- Slapeloosheid.
- Slaperigheid en verminderde aandacht.
- Parkinsonisme. Dit omvat symptomen zoals langzame bewegingen, spierstijfheid, trillen in rust of verlies van gezichtsuitdrukking.
- Hoofdpijn.
Er kunnen echter ook andere bijwerkingen optreden. Deze omvatten:
- Gewichtstoename.
- Depressie.
- Angst.
- Prikkelbaarheid.
- Dystonie.
- Duizeligheid.
- Dyskinesie.
- Buikpijn.
- Wazig zicht.
- Urine-incontinentie.
- Spierkrampen.
Conclusie
Risperidon is een uiterst nuttig geneesmiddel voor de behandeling van schizofrenie. Dit komt omdat het selectief de receptoren blokkeert die betrokken zijn bij psychotische processen. Bovendien maakt de vermindering van nadelige extrapyramidale effecten het een van de eerste voorkeursmedicijnen voor de behandeling van deze stoornis.
Maar zoals bij elke farmacologische behandeling moeten patiënten altijd de instructies van hun arts opvolgen. Bovendien moeten ze hun dosis niet wijzigen zonder hem te raadplegen. Tot slot moeten ze eventuele bijwerkingen met hun arts bespreken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Agencia Española de Medicamentos y Productos sanitarios (2017). Ficha técnica. Risperdal. [Online] Disponible en: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/ft/60336/FT_60336.html
- Morant, A., Mulas, F., Hernández, S., & Roselló, B. (2001). Tratamiento farmacológico con risperidona en niños con trastornos en el comportamiento. Rev Neurol, 33(3), 201-8.
- Gutierrez, M., Gibert, J., Bobes, J., Herráiz, M. L., & Fernández, A. (1998). Risperidona en el tratamiento de la reagudización de los síntomas de la esquizofrenia. Actas Luso Espanolas de Neurologia Psiquiatria y Ciencias Afines, 26(2), 83-89.
- Monreal, J. A., & Staner, L. (2001). Eficacia de risperidona en un caso de manía y enfermedad de Parkinson. Actas españolas de psiquiatría, 29(5), 349-350.