Zelfverzekerde en onafhankelijke kinderen opvoeden: zeven tips

Zelfverzekerde en onafhankelijke kinderen opvoeden: zeven tips

Laatste update: 10 augustus, 2018

Zelfverzekerde en onafhankelijke kinderen opvoeden is geen gemakkelijke taak. We moeten weten wanneer we moeten ingrijpen en wanneer we ruimte moeten geven. De ruimte die ze nodig hebben om levensvaardigheden te verwerven. De vaardigheden die hen bijblijven nadat ze uitdagingen en moeilijkheden hebben moeten ondergaan. Bovendien vereist dit aspect van het ouderschap een grote dosis geduld, een heleboel genegenheid en een wijsheid waarmee we hun behoeften kunnen aanvoelen.

Een paar weken geleden werd er een interessant boek over onderwijs gepubliceerd, getiteld Raising Independent, Self-Confident Kids. In dit boek reflecteren twee kinderpsychiaters, Wendy Moss en Donald Moses, over een opvoedingsmodel waar veel moeders en vaders momenteel gebruik van maken.

Help me om het zelf te doen.

Het opvoeden van onafhankelijke kinderen

We hebben een punt bereikt waarop het een prioriteit geworden is om elk probleem dat onze kinderen tegenkomen voor hen op te lossen. Soms proberen we zelfs vooruit te lopen op die problemen. Dit allemaal om ervoor te zorgen dat onze kinderen een gemakkelijker, rustiger en dankbaarder leven kunnen leiden. Op deze manier omringen we ze met een bijna magische rust. En bovendien geeft het ons ook plezier omdat we weten dat alles in orde is.

Dit alles is ongetwijfeld begrijpelijk en in de meeste gevallen zelfs te verwachten. Sommige ouders voeren dit echter tot het uiterste door. Door elke dag en onder alle omstandigheden de wegen van onze kinderen vlak te maken, ontnemen we hen een zeer noodzakelijke vaardigheid. De vaardigheid om voor zichzelf te kunnen handelen. Dit vermogen wordt formeel ook wel uitvoerend functioneren genoemd.

Kinderpsychiaters Wendy Moss en Donald Moses definiëren uitvoerend functioneren als een reeks vaardigheden waarbij iemand leert verantwoordelijk te zijn voor zijn wereld, om zijn eigen dingen te organiseren en te beheren, om van zijn fouten te leren en een ​​gevoel van zelfeffectiviteit te ontwikkelen. Laten we eens een paar strategieën bekijken die we kunnen gebruiken om zelfverzekerde en onafhankelijke kinderen groot te brengen.

Een van die onafhankelijke kinderen die ligt te genieten in het gras

1. Weet wanneer je moet ingrijpen en wanneer je van een afstandje moet begeleiden

Het opvoeden van een kind is als een dans. Op bepaalde momenten moet je ze knuffelen en vasthouden, en dan, kort daarna, moet je ze loslaten. We moeten begrijpen dat zelfs wanneer een danspartner de vrijheid heeft gekregen om zijn eigen stappen en bewegingen uit te voeren, het andere deel er nog steeds is, om van een afstandje te observeren en leiden.

Weten wanneer je moet handelen en wanneer je een stap terug moet doen is verre van eenvoudig. Het vereist in de eerste plaats dat je in staat bent om enkele van de basisregels voor coëxistentie toe te passen. We hebben het hier over een raamwerk waarin elk lid van het huis zijn eigen verantwoordelijkheden heeft. Als iedereen deze verantwoordelijkheden goed accepteert en uitvoert, kunnen er bepaalde huishoudelijke rechten worden verkregen. Op deze manier helpen dit soort familieovereenkomsten een kind om op te groeien in een veilige en gelukkige omgeving. Daardoor zullen ze te allen tijde weten wat er van hen wordt verwacht.

2. Heb en bied vertrouwen

Om onafhankelijke kinderen op te voeden, moeten we hen vertrouwen bieden. Heb vertrouwen in ons als ouders of opvoeders en heb vertrouwen in jezelf. Op deze manier zal het kind opgroeien in een omgeving waarin het voortdurend wordt gekoesterd en waar affectie en aandacht altijd aanwezig zijn. Er is geen sprake van angsten of barrières wanneer het kind zijn problemen en behoeften moet communiceren. Bovendien zal het kind meer zelfvertrouwen hebben om bijna alles voor zichzelf te kunnen doen.

3. Laat je kinderen zien hoe ze gezonde keuzes kunnen maken

Wat bedoelen we met gezonde keuzes? Gezonde of vervullende keuzes zijn keuzes die een kind in staat stellen om te leren. Ze openen de weg voor een kind om de verantwoordelijkheid voor zijn handelingen te accepteren. Het kind zal begrijpen dat zijn handelingen consequenties hebben. Hij zal zich realiseren dat zijn slechte gedrag van invloed is op hemzelf en zijn omgeving. Tevens moeten we onze kinderen echter laten zien dat het goed is om om advies te vragen. Ze moeten ook weten dat ze de vrijheid hebben om dat advies te accepteren of hun eigen instincten te volgen.

Nog een factor waarmee rekening moet worden gehouden om onafhankelijke kinderen op te voeden, is dat elk kind zijn eigen persoonlijkheid, voorkeuren en passies heeft. Als volwassenen kunnen we niet bemiddelen bij alle beslissingen en keuzes van onze kinderen. We kunnen ze echter wel begeleiden en adviseren.

Een van die onafhankelijke kinderen die aan het spelen is in de tuin

4. Leer je kinderen verantwoordelijkheid te nemen voor kleine en grote taken

Ervoor zorgen dat een kind verantwoordelijk wordt vereist drie dingen: tijd, geduld en genegenheid. Bij het opvoeden van onze kinderen, maken we vaak de fout dat we willen dat onze kinderen veel te snel een groot aantal vaardigheden verwerven. Nog iets waar we op moeten letten, is dat we vaak vrij incompetent zijn als het gaat om het omgaan met dagelijkse uitdagingen die opduiken wanneer we het het minst verwachten.

Een manier om kinderen te helpen deze vaardigheden te verwerven is door te begrijpen dat kinderen al op zeer jonge leeftijd verantwoordelijkheden op zich kunnen nemen. Op 3-jarige leeftijd kunnen ze bijvoorbeeld al leren hoe ze hun speelgoed zelf moeten opruimen. Ze kunnen ons zelfs helpen met kleine huishoudelijke taken zoals het dekken en afruimen van de tafel, de plantjes water geven, het verzorgen van huisdieren, enz.

Het toepassen van regels, taken en verantwoordelijkheden is essentieel. Hierdoor kunnen ze volwassen worden wetende dat ze tot veel meer in staat zijn dan ze voor mogelijk hielden. Ze zullen leren dat het nemen van verantwoordelijkheid gelijkstaat aan volwassen worden. Tevens zullen ze zien dat het succesvol uitvoeren van deze taken hun zelfrespect versterkt.

5. Leer je kinderen om te gaan met frustratie

Een essentiële strategie om verantwoordelijke en onafhankelijke kinderen op te voeden, is hen te helpen bij het ontwikkelen van geduld en het vermogen om met de kleine dagelijkse problemen om te gaan. We moeten onze kinderen frustratie laten ervaren en ermee om laten gaan. Op deze manier worden het zelfverzekerde adolescenten en volwassenen. Daarom moet je nooit twijfelen aan de kracht van het woordje ‘nee’ wanneer dat nodig is. ‘Nee’ zeggen op het juiste moment en in de juiste omstandigheden, zal op de lange termijn prachtige voordelen opleveren.

Jongetje dat een driftbui heeft, omdat zijn moeder niet weet hoe ze onafhankelijke kinderen moet opvoeden

6. Help je kinderen om zelfbeheersing te ontwikkelen

Leer je kinderen om van binnenuit naar zichzelf te kijken. Help hen hun emoties te begrijpen. Hierdoor kunnen ze dagelijkse problemen en uitdagingen namelijk veel beter beheren. Om dit te bereiken, is er niets beters dan hen een opvoeding te geven die afhankelijk is van de middelen van emotionele intelligentie.

7. Waarom het belangrijk is om je kinderen te helpen sociale competentie te ontwikkelen

Het ontwikkelen van de juiste sociale vaardigheden bij kinderen zal hen helpen meer bevredigende relaties op te bouwen. Bovendien zullen ze hierdoor ook een positiever zelfbeeld krijgen en een gezonde en verrijkende sociale competentie ontwikkelen. Iets dat zo basaal is als het tot stand brengen van ware empathie en assertiviteit zal hen helpen om meer positieve verbindingen in hun omgeving te vormen. Ze zullen in staat zijn om met pesten om te gaan of het te voorkomen. Daarnaast zullen ze in staat zijn om op een gezondere manier te overleven gedurende hun sociale en emotionele reis.

En van die onafhankelijke kinderen die met een vlinder speelt

Tijdens dit ‘avontuur’ van het opvoeden van onafhankelijke kinderen, die zelfverzekerd en bovenal gelukkig zijn, mogen we één fundamenteel aspect absoluut niet verwaarlozen: onszelf. Het zijn de moeder, de vader, de grootouders en andere familieleden die allemaal deel uitmaken van het leven van dit kind. We moeten het goede voorbeeld geven. Wij zijn degenen die kunnen koesteren of schaden. Wij zijn degenen die vleugels kunnen geven om te vliegen, of een kooi kunnen bouwen van besluiteloosheid, afhankelijkheid en frustratie. Laten we onthouden dat woorden hun sporen achterlaten, genegenheid koestert en voorbeelden de weg vooruit uitstippelen


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.