Merkwaardige feiten over afgunst
Het eerste merkwaardige feit over afgunst is dat het een van die passies is die uniek zijn voor het mens zijn. Alles wijst erop dat alleen mensen afgunst ervaren. Want hoewel dieren territoriaal zijn en jaloers op de eigenschappen van anderen, hebben ze ook de neiging om zich aan de kant van de sterken te scharen in plaats van hen te benijden.
Er zijn veel misdaden die worden ingegeven door deze onuitsprekelijke passie. In feite is het vanuit dit idee dat we ons volgende merkwaardige stukje informatie vinden. Het is het feit dat iedereen deze emotie wel eens voelt, maar het zelden toegeeft. Sterker nog, het is een emotie met een nogal slechte reputatie. Als het gedrag motiveert, doet het dat meestal in vermomming.
Hoewel afgunst universeel is, zijn er bepaalde omstandigheden die het opwekken. Bijvoorbeeld, elke omgeving waarin er hiërarchieën en concurrentie zijn, evenals ongelijkheid, helpt om gevoelens van afgunst te creëren. Daarom hebben situaties waarin solidariteit bestaat de neiging om te beschermen tegen deze nogal onaangename emotie. Laten we eens kijken naar wat meer merkwaardige feiten hierover.
“ Wie anderen benijdt, verkrijgt geen gemoedsrust.”
–Boeddha–
Merkwaardige feiten over afgunst
Een curieus feit over afgunst is dat het meestal intenser is onder “vrienden,” familie en naaste collega’s. Hoewel vijanden ons om vele redenen haten en kwaad toewensen, zijn ze niet per se jaloers op ons. In feite verklaren ze openlijk dat ze ons afwijzen en in dat opzicht uiten ze hun woede op een manier waarvan je zou kunnen zeggen dat het gezonder is dan afgunst.
Bij familie en vrienden is het echter anders. Als je dicht bij iemand staat, ben je vaak getuige van zijn of haar prestaties. Bovendien zit je meestal in dezelfde hiërarchie en concurreer je om dezelfde privileges of erkenningen. Daarom zijn de voorwaarden aanwezig voor het ontstaan van afgunst.
De eerste misdaad in de joods-christelijke geschiedenis werd zelfs ingegeven door afgunst. Bovendien vond deze plaats tussen twee broers, Kaïn en Abel, die dezelfde God aanbaden.
We moeten erop wijzen dat de afgunstige persoon niet noodzakelijkerwijs altijd wil hebben wat de persoon waarop hij jaloers is heeft. Ook al lijkt dit de meest logische verklaring. Ze missen immers blijkbaar iets waarnaar ze verlangen en dat de ander wel heeft. Je zou dus denken dat door dit bepaalde iets te krijgen, de vijandigheid (Spaanse link) zou ophouden.
Wat de afgunstige echter echt kenmerkt, is het verlangen dat de ander het slecht doet. Ze maken zich namelijk niet zo druk om wat ze hebben, maar meer om wat ze leuk vinden. Bijvoorbeeld als ze erkenning krijgen voor wat ze doen, vooral van een autoriteitsfiguur.
Misschien vind je dit artikel ook interessant De effecten van afgunst in ons leven
Misdaden van afgunst
Een ander merkwaardig feit over afgunst is dat het op zichzelf een groot potentieel heeft om verachtelijk gedrag en zelfs misdaden te ontketenen. Eén zo’n geval is dat van de beroemde Marcus Junius Brutus, de samenzweerder en moordenaar van Julius Caesar. Beide personages ontmoetten elkaar op het slagveld, de ene zegevierend (Julius Caesar) en de andere verslagen (Brutus).
Julius Caesar spaarde het leven van Brutus en hij koos de kant van de overwinnaar. Vanaf dat moment kreeg hij de gunsten van de heerser. Hij werd zelfs Caesars favoriet. Dit weerhield hem er echter niet van om betrokken te raken bij een complot om zijn weldoener te vermoorden.
Het is duidelijk dat Brutus’ acties werden ingegeven door afgunst, omdat er geen twijfel over bestond dat hij uiteindelijk de opvolger van Julius Caesar zou worden. Daarom was er absoluut geen reden om hem te vermoorden.
Een ander illustratief geval was de moord op John Lennon. De moordenaar van de voormalige Beatle, Mark Chapman, ging zo ver om te zeggen “Ik heb hem vermoord (…) omdat hij heel, heel, heel beroemd was en dat is de enige reden en ik was heel, heel, heel erg op zoek naar zelfverheerlijking…”
In dit geval is het duidelijk dat Chapman jaloers was op de roem van Lennon en dat dit zijn misdaad bespoedigde.
Onthullende onderzoeken
Dr. Hidehiko Takahash van de afdeling Moleculaire Neuro-imaging van het Nationaal Instituut voor Radiologische Wetenschappen in Japan voerde een onderzoek (Engelse link) uit waarin hij ontdekte dat afgunst in het algemeen lijden veroorzaakt.
Er zijn echter ook momenten van plezier. Die kunnen zich voordoen wanneer de benijde persoon het slecht doet en vooral wanneer hij datgene verliest wat hem tot een object van afgunst maakt.
Uit het onderzoek bleek dat tevredenheid met het ongeluk van anderen in staat is om de niveaus van oxytocine en dopamine te verhogen, twee hormonen die geassocieerd worden met geluk.
Een ander merkwaardig feit over afgunst is dat, wanneer iemand het voelt, de cortex cingulate anterior wordt geactiveerd in de dorsale hersenknobbels. Terwijl het falen van de benijder de ventrale striatumkern kan stimuleren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Carrillo, G. N., Morillas, A. M. B., Segura, I. V., & Expósito, F. (2016). ¿Qué es la envidia? Cien. Cogn. (Granada), 10(3), 70-73.