Magnolia, een drama vol realiteit
Films die je aan het denken zetten over het leven en alle verschillende problemen die zich kunnen voordoen, zijn nuttige hulpmiddelen voor zelfkritiek. Een voorbeeld hiervan is Magnolia, een drama vol waargebeurde verhalen.
Er zijn veel momenten waarop je voor uitdagingen komt te staan die je tot het uiterste testen. Bijvoorbeeld liefdesverdriet, ziekte, onzekerheid en depressie. Bovendien gebeuren ze vaak onverwacht.
Tot op zekere hoogte ben je extreem kwetsbaar voor situaties die je misschien moeilijk aankunt. Deze film zit vol met dit soort situaties. Hij werd genomineerd voor drie Oscars.
Het verhaal
De Amerikaan Paul Thomas Anderson regisseerde deze film. Hij heeft een uitgebreide carrière in de filmindustrie. Een paar van zijn films zijn Hard Eight en Phantom Thread. De laatste werd genomineerd voor een Oscar.
De plot van Magnolia toont het leven van verschillende personages en hun zorgen, zorgen en frustraties. Het gaat ook over het onderwerp vertrouwen. Anderson koos voor deze film een cast van bekende acteurs, waaronder Tom Cruise en Julianne Moore.
De film vertelt verschillende levensverhalen. Deze zijn met elkaar verbonden met het doel om kijkers te laten nadenken over hun eigen leven.
“‘Woede, wrok en jaloezie veranderen het hart van anderen niet – het verandert alleen dat van jou.”
-Shannon L. Alder-
Ervaringen in Magnolia
In grote lijnen biedt deze film een onbetwistbare kijk op de echte soorten problemen waar mensen mee te maken hebben. Zoals de psycholoog Daniel Goleman stelt, moet je om emotionele intelligentie te ontwikkelen zowel zelfreflecteren als zelfkritiek hebben. Dit idee is inderdaad in de hele film aanwezig. Hier volgen enkele ervaringen die in de film naar voren komen:
- Persoonlijke onzekerheid. Dit is vanaf het begin aanwezig. Het verhaal van elk personage laat een gebrek aan zelfvertrouwen zien, wat een veelvoorkomend probleem is in het echte leven.
- Spijt. Deze emotie wordt heel goed weergegeven door Linda (Julianne Moore). Ze schaamt zich zelfs als haar man ziek wordt, omdat ze hem in het verleden ontrouw is geweest.
- Het personage van William H. Macy laat emotioneel falen zien. Dit komt omdat hij zijn persoonlijkheid niet succesvol heeft ontwikkeld. Bovendien is hij een gefrustreerde homoseksueel en voelt hij de druk van het wonderkind uit zijn kindertijd.
Lees ook dit artikel: Tár: een film over misbruik en zelfvernietiging
Een drama van persoonlijkheden
De plot draait om de nauwe relaties van elk van de hoofdpersonen. Hun levens zijn met elkaar verbonden en hun problemen nemen toe naarmate de plot vordert. Het doel is om de kijker te laten nadenken over volwassen trauma’s en persoonlijk non-conformisme.
Psychologe Maria Teresa Mata stelt dat je, om dit soort situaties te kunnen verdragen, jezelf moet accepteren en de fouten die je in het verleden hebt gemaakt moet onderzoeken. Met andere woorden, om de wonden te helen en vooruit te komen, heb je zelfbeheersing en motivatie nodig. Dit is de beste manier om met je gevoelens om te gaan.
“Het moeilijkste in het leven is om jezelf te kennen”
-Thales-
Het verleden bepaalt de toekomst
Tijdens je adolescentie heb je de neiging om een bepaald soort persoonlijkheid te ontwikkelen. Natuurlijk word je volwassener naarmate je de volwassenheid nadert. Maar als je die wonden van je tienerjaren niet heelt, zal je gevoel van eigenwaarde daaronder blijven lijden.
In feite gaat de film precies over dit onderwerp. Bovendien ontdekte professor Alfredo Fierro van de Universiteit van Malaga (Spanje) soortgelijke resultaten. Hij suggereert dat veel problemen die in de jeugd niet goed werden aangepakt, de neiging hebben om op volwassen leeftijd weer de kop op te steken. Dit kan het individu motiveren om tegen zijn eigen belangen in te gaan.
Je zult deze ideeën herkennen in de onderling verbonden verhalen in Magnolia. Inderdaad, deze film is extreem realistisch. Het is zelfs mogelijk dat je met sommige personages meeleeft.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Branden, Nathaniel (2001): La psicología de la autoestima, Paidós, Barcelona.
Fierro, Alfredo (1996): Manual de psicología de la personalidad, Paidós, Barcelona.