Longitudinale studies: wat zijn ze?

Longitudinale studies zijn een type onderzoeksontwerp dat veel wordt gebruikt om de evolutie van verschijnselen of variabelen te bestuderen. In dit artikel onderzoeken we wat ze zijn, wat hun kenmerken zijn en welke voor- en nadelen ze hebben.

Longitudinale studies maken het mogelijk observaties te maken, in een volgorde, van de transformatie of evolutie van het fenomeen dat men bestudeerd. Ze worden veel gebruikt in verschillende kennisgebieden, zoals geneeskunde, psychologie maar ook in de sociologie.

Dit type onderzoek vereist monitoring van de variabelen die men wil analyseren. De tijdsduur wordt hierbij bepaald door de onderzoeker. In feite kunnen de onderzoeken weken, maanden, jaren en zelfs decennia duren.

Longitudinale studies

Longitudinaal onderzoek is een type observationeel (niet-experimenteel) ontwerp dat veranderingen in bepaalde categorieën, concepten, gebeurtenissen, variabelen, contexten of gemeenschappen in de loop van de tijd analyseert.

Ze verzamelen gegevens op verschillende momenten of tijdsintervallen om conclusies te trekken over de evolutie van het onderwerp van de studie, de determinanten en de gevolgen ervan (Hernández-Sampieri, Fernández & Baptista, 2014).

Andere auteurs, zoals Visser (zoals geciteerd in Arnau en Bono, 2008), bevestigen dat een longitudinaal onderzoek bestaat uit het onderzoeken van de veranderingen die zich in de loop van de tijd voordoen bij dezelfde steekproef van proefpersonen en het verifiëren van de interindividuele verschillen in de intra-individuele veranderingen.

Met andere woorden, ze bestuderen de veranderingsprocessen die direct verband houden met het verstrijken van de tijd (Arnau en Bono, 2008).

Longitudinale studies onderzoeken en evalueren hetzelfde monster over een bepaalde periode (Myers, 2006). Het centrale idee zit niet in het aantal onderzochte variabelen. In feite is het in de tijd, evolutie en de respectieve veranderingen van het object van onderzoek. Dit soort onderzoeken kunnen bijvoorbeeld op de volgende manier worden gebruikt:

• Analyseer de veranderingen in de houding ten opzichte van euthanasie over een periode van tien jaar in een stedelijke gemeenschap.
• Bestudeer de relatie tussen fysieke activiteit en veroudering bij een steekproef van 40-jarigen over een periode van vijf jaar.
• Kijk hoe een boerengemeenschap zich door de jaren heen ontwikkelt, met de komst van internet in hun leven.

Kenmerken van de longitudinale studie

Het belangrijkste kenmerk van het longitudinale onderzoek is, zoals eerder vermeld, dat de dataverzameling op verschillende tijdstippen plaatsvindt. Bij cross-sectionele onderzoeken verzamelt men gegevens op één moment.

Daarentegen wordt dit bij longitudinale onderzoeken op verschillende tijdstippen gedaan. Deze vorm van verzameling die in de tijd is gespreid, stelt onderzoekers in staat om eventuele wijzigingen te identificeren.

Waarnemingen worden altijd gedaan op hetzelfde object van studie. Het maakt hierbij niet uit of het nu een fenomeen, een gemeenschap of een persoon is. Verder is het belangrijk dat het monster altijd hetzelfde is.

Het is duidelijk dat het in de loop van de tijd kan veranderen, aangezien verandering een essentiële constante is. Desalniettemin streeft men ernaar dat elke keer dat men metingen of waarnemingen doet, het monster behouden blijft.

Een ander kenmerk van longitudinale studies is dat ze de onderzoeker in staat stellen om verschillen tussen individuen of groepen vast te leggen.

Het belangrijkste doel van dit type ontwerp is om de evolutie en verandering te observeren die de onderzoeksvariabelen gedurende een bepaalde periode hebben doorgemaakt. Daarom zal men de respectievelijke variaties die in het monster zijn opgetreden analyseren.

Ten slotte kan op basis van de doelstellingen van de longitudinale data-analyse van Arnau en Bono (2008) worden bevestigd dat een ander kenmerk van deze ontwerpen is dat ze informatie verschaffen over interindividuele verschillen.

Daarnaast leveren ze informatie op over de relatie tussen intra- en interindividuele veranderingen. Verder geeft het een beeld over de variabelen die hun variaties beïnvloeden.

Soorten longitudinale onderzoeken

Longitudinale studies zijn onderverdeeld in drie verschillende soorten. Dit zijn retrospectieve studies, cohortstudies en panelstudies.

Retrospectieve onderzoeken

Retrospectieve studies analyseren de veranderingen in de tijd in categorieën, concepten, variabelen of hun relaties van een specifieke populatie (Hernández-Sampieri, Fernández & Baptista, 2014).

Het centrale kenmerk van dit ontwerp is dat het zich uitsluitend richt op de populatie of het universum. Het richt zich dus niet op de monsters. Het kan bijvoorbeeld gaan om het uitvoeren van een onderzoek om de verandering in perceptie te analyseren. Bijvoorbeeld over abortus bij universiteitsstudenten in een bepaalde stad.

Cohortstudies

Cohortstudies onderzoeken veranderingen in specifieke subpopulaties of groepen. Hun focus ligt op groepen individuen met een gemeenschappelijk kenmerk.

Deze onderzoeken volgen groepen in de tijd. On het algemeen zal men een steekproef trekken telkens wanneer zij gegevens over de groep of subpopulatie verzamelen.

Dit in plaats van de volledige subpopulatie te omvatten (Hernández-Sampieri, Fernández en Baptista, 2014). Het is belangrijk op te merken dat, hoewel men de steekproef kan wijzigen, deze niet is geconfigureerd met elementen die niet tot de bestudeerde groep of subpopulatie behoren.

Panelstudies

Panelstudies (Engelse link) zijn vergelijkbaar met cohort- en retrospectieve studies. In deze gevallen zal men dezelfde deelnemers of gebeurtenissen op verschillende tijdstippen meten of observeren.

Bijvoorbeeld een jaar lang maandelijks een groep depressieve patiënten observeren. Het doel hiervan zou kunnen zijn om te analyseren of hun positieve toekomstverwachtingen toenemen en hun negatieve afnemen. Bij elke observatie zijn de patiënten dezelfde mensen.

Voor- en nadelen van longitudinaal onderzoek

Er zijn verschillende redenen waarom een onderzoeker een longitudinaal onderzoek kan uitvoeren. Vervolgens bespreken we de voor- en nadelen van dit type ontwerp.

Voordelen:

• Omdat het onderzoek op lange termijn wordt uitgevoerd, wordt vooraf de echtheid geverifieerd. Dit betekent dat de resultaten een hogere validiteit hebben.
• Langdurige relaties kan men niet ontdekken in een kortdurend onderzoek. Kortetermijnrelaties kan men echter opvolgen met een langetermijnonderzoek. Dit laat een grotere marge toe om de veranderingen te onderzoeken. Zo kan men vervolgens de evolutie van de variabelen beter begrijpen.
• Longitudinale studies maken het ook mogelijk trends en relaties in realtime te ontdekken binnen verzamelde gegevens.
• Met dit soort onderzoeken kunnen onderzoekers flexibel zijn. Bij andere onderzoeksformaten is dit echter niet mogelijk.

Nadelen

• Het belangrijkste nadeel van longitudinale ontwerpen is dat onderzoek eerder onvoorspelbare resultaten oplevert.
• Het kan lang duren voordat de gegevens waarneembare patronen of relaties beginnen te produceren die kunnen worden gecontroleerd.
• Het oorspronkelijke monster kan bovendien na verloop van tijd verloren gaan.
• Om relaties of patronen te ontwikkelen, moet men een grote hoeveelheid gegevens verzamelen en vervolgens extraheren.
• Het longitudinale ontwerp is meestal complexer en duurder. Doordat er meer tijd nodig is, zijn er meer middelen nodig. Daarom is het mogelijk dat de investeringen en kosten hoger zijn.

In dit artikel hebben we een type onderzoek besproken dat vaak in onderzoek wordt gebruikt om veranderingen te beschrijven. In feite hebben onderzoekers met dit soort onderzoek enkele merkwaardige verschijnselen ontdekt. Een voorbeeld hiervan is het Flynn-effect.