Hoe kunnen we ons eigen universum opbouwen?
Geluk is geen gegeven in het leven. Je moet het veroveren. Want menselijke wezens zijn gemaakt om te overleven, niet om gelukkig te zijn. We zijn geprogrammeerd om te overleven. Maar als we geluk willen, dan zullen we wat moeten “snoeien”. Want iedereen die de uitdaging wil aannemen om gelukkig te zijn, moet beseffen dat de ontdekking van de betekenis van het leven het belangrijkste is. Het is van belang dat we op zoek gaan naar wie we zijn en zorg dragen voor ons eigen universum.
José Luis Sampedro is schrijver, humanist en een Spaans econoom. Volgens hem zijn we in leven om te leven en onszelf te ontdekken. De meesten onder ons hebben zich op een bepaald moment in het leven afgevraagd waarom we leven. Weten hoe we deze vraag moeten beantwoorden, zal zin en betekenis aan ons bestaan geven, een waarachtige en juiste betekenis.
Alles wat we buiten ons zien is slechts een weerspiegeling van ons innerlijke, van wat we denken en voelen. De gebreken en deugden die we bij anderen zien, zijn wat we in zekere mate binnenin ons dragen. Hoeveel twijfels en vragen we ook hebben, de meeste antwoorden bevinden zich al in ons. Want ons eigen universum dat binnenin ons leeft, is al iets echt fascinerend.
Wat zou je doen als je wist dan je niet kon mislukken?
De betekenis van het leven – zorg dragen voor ons eigen universum
Het klinkt misschien een beetje ironisch. Maar wij zijn de enigen die in staat zijn om onszelf van streek te maken. Wij zijn het die toelaten dat emotionele verwarring ons overrompelt. De oorzaak van ons lijden ligt niet buiten ons, maar binnenin ons… namelijk in de manier waarop we met de pijn omgaan.
Anderen kunnen ons lichamelijk doden. Maar op het emotionele vlak hebben alleen wij de macht onszelf te kwetsen of orde op te leggen. Ondanks het loskomen van onze geest, veroorzaakt deze denkbeeldige oorlog een reeks emotionele lasten zoals schuldgevoel, wrok, haat, straf en het verlangen naar wraak.
Wat ons laat lijden, is de manier waarop we de dingen interpreteren, samen met onze emotionele reacties. Dit zorgt er ook voor dat we in conflict met onszelf komen. Uiteindelijk zijn wij de oorzaak van onze eigen pijn. Om die reden moeten we ons op onszelf richten en onszelf bewust maken van onze emoties. Want dit zal ons dichter bij een diepgaande kennis van ons eigen innerlijke universum brengen en bij de betekenis van het leven.
Tenslotte is het enige wat we in ons leven kunnen veranderen onszelf. Al de rest is alleen een denkbeeldig idee. We kunnen van streek raken omdat we een betere wereld met minder onrecht en meer gelijkheid willen. Maar het enige wat we zien, is dat de wereld steeds verder wegzakt. Ons innerlijke leven veranderen en verbeteren is daarentegen ons echte werk. Als we dit bereiken, dan zal het ons onbeperkte rust verschaffen. We zullen ook een nieuwe manier vinden om met situaties om te gaan.
“Het beste wat je voor de mensheid kan doen, is gelukkig zijn en leren in vrede te zijn met jezelf”
–Seneca-
Om ons eigen universum op te bouwen moeten we dapper zijn
Generalisatie is een bedreiging voor ons. We verdwalen in steden vol hoge gebouwen en regels die zelden uitgesproken worden, maar vaak opgelegd worden. In vele omstandigheden offeren we onze waarden op en handelen we er niet naar zodat we een beter beeld van onszelf kunnen schetsen. Dit is één van de manieren waarop het “systeem” ons onder controle houdt, door middel van de beloning die het ons in ruil biedt. “Doe dit en doe het op deze manier die ik jou zeg, en ik zal voor je zorgen.”
Dit is hoe we uiteindelijk met alles bezig zijn behalve met onszelf: de auto, de motor, dit ding en nog een ding. We brengen de dag door op automatische piloot, zonder te beseffen dat we zoveel beter kunnen leven.
Afhankelijk van bij wie we zijn en waar we zijn, tonen we onszelf soms op één manier of op een andere. We kiezen wat we uit ons universum willen tonen en wat we willen verbergen. Dit kan in specifieke situaties handig lijken: wanneer we op zoek zijn naar een baan, op vergaderingen, op het werk enzovoort. Maar op lange termijn kan het een grote tegenstrijdigheid in onze ziel veroorzaken.
Misschien is de grootste uitdaging die we aangaan onszelf vinden, ons verbinden met ons innerlijke zelf en gedurende langere tijdsperioden echt zijn. Dit is een uitdaging, nooit een bedreiging. Onderweg zullen moeilijkheden optreden. Maar het gevoel dat ons zal vergezellen, zal een gevoel van rust zijn. We moeten ageren en niet alleen reageren, ten prooi aan de stromingen veroorzaakt door alles wat ons omringt. En dan zullen we werkelijk de betekenis van het leven ontdekken.
“Zorg dat je mislukking altijd verwelkomt. Je moet altijd zeggen: Mislukking, het is een genoegen je te zien, kom binnen. Want op die manier zal je geen angst hebben.