Jezelf kennen is moeilijk maar niet onmogelijk

Zelfkennis zet de vrijheid en inzet in beweging om jezelf als persoon te ontplooien. Als je dit bereikt, kun je de deur naar geluk openen.
Jezelf kennen is moeilijk maar niet onmogelijk
Bernardo Peña Herrera

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Bernardo Peña Herrera.

Laatste update: 27 december, 2022

Om je leven vrij te leven, moet je jezelf kennen. Dit betekent niet dat je je naam moet weten, wat je graag eet als ontbijt, of wat je wel of niet wilt doen. In feite betekent het dat je die delen van jezelf moet kennen die zo moeilijk voor je zijn om naar te kijken en die zoveel pijn doen als anderen je erop durven te wijzen.

Wat is het dat je zoveel pijn doet? Wat verwerp je aan jezelf? Misschien is het afgunst of trots, of misschien lafheid. Dit zijn inderdaad enkele van de eigenschappen die ieder mens bezit, maar die sommigen ontkennen en vele anderen verwerpen.

Je kunt proberen je gezicht van die delen van je af te wenden, maar ze zullen er nog steeds zijn. Eigenlijk is het niet gemakkelijk om jezelf te kennen, maar het is ook niet onmogelijk.

Volgens de legende ken je jezelf (of nosce te ipsum, zoals geschreven staat in het heiligdom van Apollo in Delphi) en ken je het hele universum en de goden. Bovendien ken je je gebreken en je deugden.

In feite is het kennen van jezelf de basis voor het ontwikkelen van al het menselijke potentieel dat je in jezelf draagt. Iedereen is anders, maar we hebben allemaal het vermogen om de wereld iets te geven wat anderen niet kunnen. Leer jezelf kennen en je zult ontdekken wat het is.

“Uzelf kennen is het begin van wijsheid.”

Socrates

Op zoek naar goedkeuring van anderen

Het moeilijke van jezelf leren kennen, is het denken over die delen van jezelf die je afwijst. Wat moet je met ze doen? Laten we bijvoorbeeld eens denken aan die gevoelens van boosheid die je soms overnemen.

Wanneer dit gebeurt, is het belangrijk om zowel het gevoel als de situatie te observeren die het heeft veroorzaakt. Dan moet je een beslissing nemen. Laat je de emotie los of onderdruk je hem?

Onbekende vrouw voor een spiegel

In de regel onderdruk je de emotie. Door dit te doen, laat je het in feite groeien en groeien totdat je het op een dag ongecontroleerd loslaat. Je hebt de beslissing genomen om het in te houden omdat je je zorgen maakte over wat anderen zouden denken als ze je in een staat van woede zouden zien.

Het soort toestand waarin je merkt dat je luistert naar zinnen als “rustig,” “het is niet zo erg,” of “wat is er met je aan de hand? Je bent gek geworden.”

In feite kun je het idee niet verdragen dat anderen je misschien afwijzen, jou de schuld geven en je je beschaamd laten voelen. Inderdaad, nadenken over hoe anderen zullen handelen als je uitdrukt hoe je je voelt, zorgt ervoor dat je niet wilt accepteren dat dit een deel van jou is.

Je rationaliseert de situatie op een oppervlakkig niveau. Daarom negeer je volledig elke emotie die die muur zou kunnen neerhalen die je met je pijn hebt gebouwd. Het is een pijn die door de jaren heen broeit vanwege de vele teleurstellingen in je leven.

Om jezelf te leren kennen, is het belangrijk om jezelf af te vragen: zou ik van mezelf kunnen houden als ik mezelf al die negatieve emoties zou laten voelen en uiten, of zou het me met schuldgevoelens, schaamte en angst vervullen?

Het antwoord dat je geeft is extreem belangrijk omdat het je de sleutel geeft om te beseffen hoe geconditioneerd je bent door anderen. Verder leer je hoeveel dingen je jezelf toestaat te voelen en uit te drukken of niet.

De vrijheid die hoort bij jezelf kennen

Op weg om jezelf te leren kennen, moet je je bewust zijn van hoe en waarom je op verschillende stimuli reageert zoals je doet. Als woede bijvoorbeeld opkomt, moet je die gewoon observeren, zonder te oordelen en zonder er de confrontatie mee aan te gaan.

Zo word je je bewust van de gedachten die in je opkomen en hoe je je gedraagt. Op dit punt zou je je gedwongen kunnen voelen om anderen de schuld te geven van je gedrag. Dit zou je echter niet moeten interesseren, want wat je wilt weten, ben je zelf. Je wilt jezelf ontdekken

Je wilt handelingen niet interpreteren, maar jezelf onderzoeken. Op deze manier begin je je te realiseren hoe vaak je dezelfde gevoelens ervaart en in welke omstandigheden. Het kan ervoor zorgen dat je je extreem verantwoordelijk, haatdragend of zelfs machteloos voelt. Dit is je interne dialoog die tot je spreekt.

Treurige vrouw symboliseert zichzelf niet kennen

Hoe dieper je graaft, hoe meer inzicht en antwoorden je krijgt. In deze staat van onderzoek, waarin je jezelf leert kennen, kun je zelfs ontdekken hoe diepgeworteld je gedrag en gewoonten zijn.

De manier waarop je reageert, heb je waarschijnlijk in je kindertijd geleerd. Dit komt omdat je als kind niet genoeg vaardigheden bezat om je wensen te vervullen en je had anderen nodig om het voor je te doen.

“Het moeilijkste in het leven is om jezelf te kennen.”

-Thales van Milete-.

Als je eenmaal je manier van reageren begrijpt, evenals de angst en het basale verlangen dat altijd achter je woede schuilgaat, wordt het gemakkelijker om te ontsnappen. Je bent geen kind meer, je kunt je eigen leven in handen nemen en in je eigen behoeften voorzien zonder te wachten tot anderen dat doen.

Kennis en vrijheid

Kortom, jezelf kennen is essentieel om je vrijheid te veroveren. Je begint de betekenis van je emoties te begrijpen, luistert er diep naar en vervangt je gebruikelijke automatische reacties door bewuste beslissingen. U bereikt dit dankzij uw grondige kennis van wat er werkelijk met u gebeurt.

Om vrij te leven moet je weten wie je bent. Om het pad te volgen dat door je innerlijke zelf wordt geadviseerd. Jezelf kennen is inderdaad essentieel om gelukkig te zijn.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.