Hoe ouders de zorgen over hun volwassen kinderen kunnen loslaten
Als ouders zijn we misschien gewend om een beschermende en sturende rol te spelen. Het is natuurlijk om het beste voor onze kinderen te willen , om niet te willen dat ze lijden, zelfs als ze volwassen zijn. Maar we moeten accepteren dat hun beslissingen en keuzes misschien niet overeenkomen met onze verwachtingen. En dat is oké.
Als ze opgroeien, verandert onze rol: in plaats van ze op te voeden, moeten we ze begeleiden. Als ze volwassen worden, verandert de band en kan het een uitdaging zijn om je aan deze nieuwe band aan te passen. Misschien komt hun levensstijl niet overeen met wat je had verwacht of voel je je niet op je gemak met de relatie die jullie nu hebben.
Om de emotionele last van oudere kinderen te verlichten, is het nodig om geen verantwoordelijkheden op je te nemen die niet meer overeenkomen, op een assertieve manier grenzen te stellen en tijd en aandacht te besteden aan je eigen welzijn. Laten we nog een paar tips bekijken.
Tips om de zorgen over volwassen kinderen los te kunnen laten
1. Accepteer dat ze zijn opgegroeid tot autonome individuen
Het is natuurlijk dat je als ouders de drang voelt om je kinderen te beschermen en te begeleiden. Je wilt het beste voor ze en je wilt dat ze een vol, gezond en bevredigend leven hebben.
Het is echter essentieel om ze te laten vliegen. Erken dat ze al onafhankelijke individuen zijn met hun eigen leven, meningen en waarden. Door deze realiteit te accepteren, begin je jezelf te bevrijden van het lijden om wat je niet deelt of begrijpt. De autonomie van volwassen kinderen is iets om te vieren.
2. Stop met het op je nemen van verantwoordelijkheden die niet meer van jou zijn
Soms nemen we, zonder het te beseffen, dingen op ons die niet meer van ons zijn. Identificeer de gebieden waar je geneigd bent tussenbeide te komen of waar je in de verleiding komt om dat te doen.
Zorg je voor een deel van hun uitgaven? Vul je hun vriezer met zelfgekookte maaltijden zodat ze niet meer thuis hoeven te wonen? Zorg je voor hun papierwerk? Het is tijd om de teugels een beetje te laten vieren, waarbij je je herinnert dat helpen niet hetzelfde is als oplossen.
Vaak is het beste wat je kunt doen aanwezig zijn en emotionele steun bieden zonder je er te veel mee te bemoeien.
Lees ook dit artikel: Psychologisch misbruik van de volwassen kinderen
3. Stel en communiceer grenzen assertief
Assertiviteit is essentieel voor effectieve communicatie. Neem de tijd om na te denken over je grenzen. Welk gedrag wil je niet tolereren? Welke houdingen doen je pijn?
Misschien voel je je ongemakkelijk bij mishandeling of voel je je angstig omdat je kinderen je niet vaak bezoeken. Het is belangrijk om deze grenzen duidelijk en respectvol te uiten. Gebruik zinnen als “Ik voel me slecht als…” om je gevoelens over te brengen zonder te beschuldigen.
Doe dit op een rustig moment, niet midden in een conflict, om het gesprek nuttiger te maken.
4. Sta toe dat ze beslissingen nemen en fouten maken
Soms komt het lijden van volwassen kinderen voort uit de fouten die ze maken. Je kind zal fouten maken en hoe hard je ook probeert om ze te beschermen, je kunt er niets aan doen. Ze zijn menselijk en moeten de gevolgen van hun beslissingen ervaren om op te groeien.
Zelfs als ze ouder zijn, laat ze vallen en zelf leren, zelfs als dat betekent dat ze het moeilijk zullen hebben.
5. Houd een open dialoog, maar verwacht niet dat ze je alles vertellen
Bevorder een sfeer van vertrouwen waarin ze zich op hun gemak voelen om te delen wat ze willen, maar begrijp dat hun leven van henzelf is en dat ze niet altijd elk detail zullen delen. Luister zonder te oordelen en respecteer hun privacy: dit is essentieel voor het opbouwen van een sterke relatie.
6. Besteed tijd aan je welzijn
Om niet langer te lijden onder je volwassen kinderen moet je beginnen met voor jezelf te zorgen. Soms vergeten we onze eigen behoeften terwijl we ons zorgen maken om anderen.
Besteed tijd aan dingen die je leuk vindt en die goed voor je zijn, of het nu wandelen, lezen, sporten of tijd doorbrengen met vrienden is. Doe aan zelfzorg!
Het is tijd om je aandacht naar binnen te richten en te erkennen dat jouw welzijn net zo belangrijk is; je moet er een prioriteit van maken.
7. Praat met andere ouders van volwassen kinderen
Praten met andere ouders in vergelijkbare situaties is erg nuttig. Het delen van ervaringen, zorgen en advies zal je helpen om je minder alleen te voelen. Je zult merken dat anderen met soortgelijke uitdagingen te maken hebben en dit kan nieuwe perspectieven en emotionele steun bieden.
8. Zoek gemeenschappelijke activiteiten
Het hebben van gemeenschappelijke activiteiten met je oudere kinderen is een geweldige manier om de band tussen jullie te versterken. Denk aan hobby’s waar jullie van kunnen genieten, zoals samen koken, wandelen of series kijken.
Het belangrijkste is om quality time met elkaar door te brengen en van elkaar te genieten, waardoor je kunt praten, lachen en ervaringen kunt delen.
9. Leef je in / beoefen empathie
Probeer in de huid van je kinderen te kruipen. Als je hun uitdagingen en beslissingen begrijpt, kun je de dingen vanuit hun perspectief bekijken. Empathie kan frustratie verminderen en bijdragen aan een effectievere ondersteuning.
Wellicht vind je dit artikel ook interessant: Volwassenheidscentrisme: de macht van volwassenen over kinderen en adolescenten
Ik vind mijn relatie met mijn volwassen kinderen niet leuk, wat moet ik doen?
Denken “mijn kind wil niet met me praten,” “mijn kind wijst me af” of “mijn kind wil me niet zien” is erg pijnlijk.
Familierelaties zijn complex en worden soms gekenmerkt door misverstanden, pijn en onvervulde verwachtingen. Veel ouders ervaren momenten van verwijdering met hun volwassen kinderen. Soms komt deze afstand voort uit verschillen in levensperspectief of zelfs uit onopgeloste conflicten.
Neem even de tijd om na te denken over hoe het zover heeft kunnen komen. Als je de kans hebt om met je zoon of dochter te communiceren, doe dat dan vanuit een gevoel van empathie. Luisteren naar hun gevoelens zonder te oordelen kan een belangrijke stap zijn in het openen van de dialoog. Soms is er een ruimte nodig waar ze hun emoties kunnen uiten zonder bang te hoeven zijn voor een oordeel.
Maar het is ook belangrijk om gezonde grenzen te stellen in de relatie, om voor je emotionele welzijn te zorgen en een gezondere band te bevorderen. Aan de andere kant, als je het gevoel hebt dat de situatie te moeilijk is om mee om te gaan, overweeg dan om professionele hulp te zoeken.
Een gezinstherapeut biedt bijvoorbeeld een veilige omgeving om conflicten aan te pakken en de communicatie te verbeteren. Je kunt ook individuele psychotherapie zoeken om je emoties te verwerken en handvatten te krijgen om ermee om te gaan.
Tijd, acceptatie en communicatie
Het loslaten van verdriet voor volwassen kinderen is een proces dat geduld, begrip en dialoog vereist.
Als we leren om de controle los te laten en hun autonomie te vieren, laten we ook een zware last los. Het bevorderen van een relatie gebaseerd op respect kan tijd en moeite kosten, maar elke kleine stap telt. Aarzel niet om specialistische hulp te zoeken als je denkt dat je die nodig hebt – er is geen reden om dit probleem alleen aan te pakken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Grebelsky-Lichtman, T., & Shenker, E. (2019). Patterns of nonverbal parental communication: A social and situational contexts approach. Journal of Social and Personal Relationships, 36(1), 83-108. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0265407517719502
- Sechrist, J. (2017). Sharing Lives: Adult Children and Parents. Journal of Family Theory and Review, 9, 407-412. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jftr.12209
-
Thomeer, M., & Reczek, R. (2023). LIFE COURSE PATTERNS AND PREDICTORS OF THE RELATIONSHIP BETWEEN ADULT CHILDREN AND THEIR MOTHERS. Innovation in Aging, 7, 567-567. https://academic.oup.com/innovateage/article/7/Supplement_1/567/7488865?login=false
-
Ward, R., Deane, G., & Spitze, G. (2014). Life-Course Changes and Parent–Adult Child Contact. Research on Aging, 36, 568-602. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0164027513510325