Hoe je kinderen kunt helpen hun angsten te overwinnen
Kinderen kunnen te maken krijgen met een breed scala aan angsten, waarvan vele ontwikkelings- en leeftijdsspecifiek zijn, en andere pathologisch. Bovendien kan het voor hen buitengewoon moeilijk zijn om met echt intense emoties om te gaan. Voor volwassenen is dat immers al moeilijk genoeg. Dit is het moment waarop je je kinderen bepaalde hulpmiddelen kunt aanreiken om hen te helpen hun angsten te overwinnen.
We maken vaak de fout te denken dat emotionele opvoeding niet nodig is. We nemen aan dat kinderen met tijd en ervaring zullen leren omgaan met hun angsten. Maar in werkelijkheid hebben ze steun en soms psychologische hulp nodig om te voorkomen dat potentiële bronnen van leed hen uiteindelijk intens leed bezorgen.
Angst voor het donker, storm, vreemden en ongelukken zal waarschijnlijk met de jaren verdwijnen (hoewel ze chronisch en pathologisch kunnen worden). Dat gezegd hebbende, kinderen helpen met deze emotie om te gaan voorkomt niet alleen dat ze grote angst ervaren, maar geeft ze ook waardevolle lessen die ze in de toekomst in andere situaties kunnen toepassen.
Hoe kun je kinderen helpen hun angsten te overwinnen
In de eerste plaats moet bij de confrontatie met de angst van een kind de aard ervan worden vastgesteld. In feite zijn er bepaalde angsten die de neiging hebben te verschijnen in specifieke stadia van ontwikkeling. Deze worden evolutionaire angsten genoemd. Ze kennen zal niet voorkomen dat ze verschijnen, maar het zal ons wel in betere posities brengen als we willen helpen.
Er zijn ook verschillende strategieën die je kunt toepassen om kinderen te helpen hun angsten te overwinnen, wat ze ook mogen zijn.
1. Zorg voor de inhoud die ze consumeren
Angst is een natuurlijke emotie die een functie vervult. Het verschijnt bij meerdere gelegenheden in het leven van een minderjarige. Sommige angsten hangen echter nauw samen met de inhoud die kinderen consumeren in films, series of op sociale media.
Toezicht op deze inhoud is belangrijker dan je misschien denkt. Ze mogen niet worden blootgesteld aan beelden of ideeën die niet geschikt zijn voor hun niveau van volwassenheid.
Ook gesprekken met broers en zussen, vrienden en schoolgenoten kunnen deze angsten soms opwekken. Daarom raden we je aan om moeite te doen voor een vloeiende en regelmatige communicatie met je kinderen. Ze zullen alleen geneigd zijn zich open te stellen in een omgeving waar ze zich veilig voelen.
2. Leg uit en geef voorlichting over emoties
Kinderen kunnen zich, net als volwassenen, overweldigd voelen wanneer een intense emotie hen overvalt. Op deze momenten vergroot het begrip van wat er gebeurt hun gevoel van controle. Daarom is het nodig hen uit te leggen wat angst is, hoe het zich manifesteert, welke situaties het gemakkelijk opwekken, en wat ze ermee kunnen doen.
Je moet erop wijzen dat angst symptomen in het lichaam (zoals een bonzend hart), bepaalde gedachten (zoals “het wordt echt moeilijk”), en specifiek gedrag (zoals weglopen of proberen te vermijden) kan opwekken. Als je kind zich dit realiseert, zal het zijn angst herkennen als die opkomt, er een naam aan geven en begrijpen waarom het gebeurt.
3. Sta hen toe zich te voelen en te uiten
Het is essentieel hen een veilige ruimte te bieden om zich te uiten. Toch bagatelliseren we als volwassenen de angsten van kinderen vaak of maken we ze zelfs belachelijk. Daardoor stoppen ze met het delen van hun angsten met ons, omdat we hen niet helpen.
Integendeel, minderjarigen moeten hun angsten onder ogen zien in de wetenschap dat hun vertrouwde mensen aan hun zijde staan en dat ze steun hebben. In dit verband kan het delen van enkele van je eigen angsten met je kinderen hen helpen begrijpen dat het een normale emotie is.
4. Geef kinderen een actieve rol in het overwinnen van hun angsten
Dit is een goed moment om hun autonomie aan te moedigen, en hen zo te helpen hun zelfvertrouwen te vergroten. Je kunt dit doen door ze een actieve rol te bieden bij het oplossen van hun angsten.
In plaats van ze rechtstreeks te vertellen wat ze moeten doen, moet je een gesprek op gang brengen waarin je ze met open vragen aanmoedigt om onder woorden te brengen wat ze voelen. Het goede van dit doel is dat je hen kunt helpen een verhaal te genereren dat hen helpt te begrijpen wat er met hen gebeurt.
Je kunt hen bijvoorbeeld vragen “Waarom denk je dat je je ‘s nachts bang voelt?” of “Wat zou ervoor zorgen dat je je veiliger voelt?” of “Wat kun je bedenken dat we kunnen doen zodat je beter slaapt?”
5. Bied ze copingmodellen aan
Dit is een van de belangrijkste stappen. Dat komt omdat veel van het leren van kinderen plaatsvervangend is. Met andere woorden, het komt tot stand door te observeren hoe andere mensen met situaties omgaan. Als ouder ben jij hun belangrijkste referentie en een geweldig model als het gaat om omgangsstijlen. Ze kunnen die echter ook uit andere bronnen halen.
Je kunt bijvoorbeeld kinderverhalen lezen waarin de angst van je kind aan de orde komt. Samen kun je ook verwante films bekijken, of een scène naspelen door symbolisch spel. Door zich te identificeren met de personages kunnen ze een reeks gedachten en gedragingen internaliseren die hen zullen helpen hun angsten te overwinnen.
6. Oefen zelfbevestigingen
Zelfbevestigingen zijn echt nuttig omdat ze een van de belangrijkste symptomen van angst aanpakken: verontrustende gedachten. Ze oefenen helpt om de innerlijke dialoog die angst voedt actief te transformeren.
Om dit te doen kun je samen met je kind enkele eenvoudige en positieve zinnen ontwerpen die je in de vorm van een mantra kunt herhalen. Deze zinnen zijn bedoeld om ze aanmoediging en moed te geven als ze een gevreesde situatie onder ogen zien. Bijvoorbeeld: “Ik kan het” of “Het komt wel goed.”
7. Train ze in ademhalingstechnieken
Ademhalingstechnieken zijn echt effectief om de lichamelijke symptomen van angst te beheersen. Dit zijn eenvoudige oefeningen die je kind in korte tijd kan leren en in praktijk kan brengen telkens als het moet kalmeren of een angst onder ogen moet zien.
8. Zoek professionele hulp
Voor bepaalde situaties zullen de richtlijnen die we hier gedeeld hebben niet voldoende zijn. In deze gevallen zal professionele hulp nodig zijn.
Wanneer angst grote angst veroorzaakt, langer duurt dan verwacht, of extreem beperkend is voor een kind, is het nodig om, voordat je een van deze algemene strategieën toepast, te beoordelen wat er aan de hand is.
In feite moet je er rekening mee houden dat er een situatie van pesterijen of misbruik achter hun angsten kan zitten. Als je namelijk alleen op hun symptomen reageert, schakel je misschien het signaal uit dat je zou kunnen waarschuwen voor wat er werkelijk aan de hand is.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Friedman, A. G. & Ollendick, T. H. (1989). Treatment programs for se-vere night-time fears: a methodological note, Journal Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 20 (2), 171-178
- Kendall, P. C., & Hedtke, K. A. (2006). Cognitive-behavioral therapy for anxious children: Therapist manual. Workbook Publishing.
- Podell, J. L., Mychailyszyn, M., Edmunds, J., Puleo, C. M., & Kendall, P. C. (2010). The Coping Cat Program for anxious youth: The FEAR plan comes to life. Cognitive and Behavioral Practice, 17(2), 132-141.
