Hoe je je empathische vaardigheden kunt ontwikkelen
Stel je voor dat je een gesprek hebt met iemand die belangrijk voor je is. Probeer nu twee vragen te beantwoorden. Ten eerste, ben je in staat te denken hoe zij denken? Ten tweede, kun je de emoties die zij ervaren voelen alsof het je eigen emoties zijn? Als het antwoord op deze twee vragen geen volmondig ja is, dan is dit artikel waarschijnlijk uiterst nuttig voor je. In feite moet je misschien wel je empathische vaardigheden ontwikkelen.
In grote lijnen zijner twee soorten empathie. Ten eerste is er de cognitieve empathie. Hierbij plaats je jezelf in de plaats van de ander. Bijvoorbeeld vragen beantwoorden als: wat denken ze? Wat zullen ze beslissen?
Ten tweede is er emotionele empathie. Die verwijst naar het aanvoelen van de emoties van de ander. Het gaat bijvoorbeeld om het ervaren van het scala aan emoties dat zij voelen, zoals geluk, angst, onzekerheid, enz.
“Empathie heeft twee componenten: een cognitieve, die nauw samenhangt met het vermogen om te abstraheren van andermans mentale processen, en een emotionele: dat is de reactie op andermans emotionele toestand.”
-Luis Moya Albiol-
Empathie
Door de geschiedenis heen is de term empathie fel bediscussieerd. In feite is het op meerdere manieren gedefinieerd.
Die variëren van gevoelens van “verdriet of medelijden met de ellende van anderen” (Smith, 1757), tot “interne imitatie die plaatsvindt door een projectie van jezelf op een ander” (Lipps, 1986) ) tot “het vermogen om plaatsvervangend de emotionele toestanden van anderen te ervaren” (Moya-Albiol, 2010).
Empathie is duidelijk een complex construct, maar wel een met een onmiskenbare biologische basis. Zo spelen in bepaalde hersengebieden, zoals het premotorisch gebied, bepaalde neuronen een belangrijke rol bij empathie. Deze staan bekend als spiegelneuronen.
“Spiegelneuronen verklaren hoe we toegang hebben tot de gedachten van anderen en ze begrijpen, en maken intersubjectiviteit mogelijk, wat sociaal gedrag vergemakkelijkt.”
-Luis Moya Albiol-
Empathie en gezondheid
Een tekort aan empathie speelt een belangrijke rol bij veel klinische aandoeningen. Daaronder zijn autismespectrumstoornissen en verschillende persoonlijkheidsstoornissen.
Autismespectrumstoornissen
Bij autisme vertonen de hersencircuits die verantwoordelijk zijn voor empathie een lage reactiviteit op tests zoals het lezen van verhalen waarin de kenmerken van de intenties of mentale toestanden van een personage worden beoordeeld.
Het is inderdaad bekend dat een van de opvallendste kenmerken van autismespectrumstoornissen een tekort is in de Theory of Mind (ToM). Dit is het vermogen om onze eigen gedachten en die van anderen weer te geven.
Persoonlijkheidsstoornissen
Wat betreft persoonlijkheidsstoornissen is het de moeite waard om de schizoïde persoonlijkheidsstoornis (cluster A) te noemen, evenals narcistische, antisociale en borderline persoonlijkheidsstoornissen (cluster B).
Clusters zijn de classificaties die zijn opgenomen in diagnostische handboeken. Het zijn de kenmerken die bepaalde persoonlijkheidsstoornissen samenbrengen.
Bijvoorbeeld, de persoonlijkheidsstoornissen die onder de paraplu van cluster A vallen worden gekenmerkt door raar en excentriek zijn. Aan de andere kant hebben degenen in cluster B de neiging om dramatische persoonlijkheden te bezitten.
Hoe je je empathische vaardigheden kunt ontwikkelen
Empathie-interventie begint meestal met training in sociale relaties. Hieronder leggen we enkele van de meest voorkomende technieken uit om je te helpen je empathische vaardigheden te ontwikkelen.
1. Actief luisteren
Actief luisteren omvat het begrijpen van wat de ander je vertelt en het overbrengen van de boodschap die ze je hebben overgebracht in je eigen woorden. Jouw vermogen om hun boodschap te herformuleren impliceert een voorafgaande uitwerking in jou. Bijvoorbeeld:
- Bericht: “Ik maak een heel slechte tijd door omdat mijn partner me verlaten heeft en ik voel me vreselijk.”
- Herformulering: “Ik begrijp dat je op een moeilijk moment in je leven zit en dat je je erg leeg voelt door je verlies.”
Er zijn twee fundamentele componenten voor actief luisteren (Spaanse link). Wat de ander uitzendt en hoe hij zich voelt. Daarom is het nuttig om jezelf twee vragen te stellen: wat proberen ze je te vertellen en hoe voelen ze zich?
2. Toon geen vooroordelen
Vooroordelen worden gedefinieerd als een negatieve houding (Spaanse link) tegenover een individu of een sociale groep. Het heeft drie componenten. Dat zijn de cognitieve (overtuigingen), de affectieve (emoties), en de gedragsmatige (gedragingen die als gevolg daarvan worden uitgestraald).
Nu je weet wat vooroordelen zijn en wat ze inhouden in relatie tot de ontwikkeling van empathie, is het de bedoeling dat je afstand neemt van jezelf om je te verdiepen in de ander. Zorg ervoor dat je voorkomt dat je denkt, voelt en handelt in termen van hoe jij gehandeld zou hebben. Richt je in plaats daarvan op hoe zij handelen en zich voelen.
3. Gezonde richtlijnen
Er zijn bepaalde signalen die de ander vertellen dat je naar hem luistert, hem begrijpt en zijn gevoelens valideert. Deze omvatten onder andere het tonen van belangstelling voor wat ze je vertellen en het focussen op wat ze uitdrukken, en niet alleen op wat ze onder woorden brengen.
In feite moet je proberen de achtergrond van wat ze zeggen vast te leggen, evenals de boodschap zelf en de fundamentele emoties waardoor ze zich zo voelen. Misschien voelen ze geluk, angst, verdriet, teleurstelling, enz. Geef ze de tijd om je hun verhaal te vertellen. Vermijd hen op te jagen.
Ten slotte, als je jezelf in de plaats van een ander wilt stellen en je wilt inleven, moet je nadenken over wat zij misschien denken en voelen en hun emoties ervaren alsof het je eigen emoties zijn.
Dit zijn slechts enkele technieken die je kunnen helpen je empathische vaardigheden te ontwikkelen. Ze zijn echter lang niet de enige. Sterker nog, als je denkt dat je je empathisch vermogen moet verbeteren, moet je gespecialiseerde hulp zoeken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
-
Fernández-Pinto, I., López-Pérez, B., & Márquez, M. (2008). Empatía: Medidas, teorías y aplicaciones en revisión. Anales de Psicología/Annals of Psychology, 24(2), 284-298.
-
Moya-Albiol, L., Herrero, N., & Bernal, M. C. (2010). Bases neuronales de la empatía. Rev Neurol, 50(2), 89-100.
-
Cómo mejorar nuestra capacidad de empatía. (2016, 23 octubre). https://www.eoi.es/blogs/alfredo-fernandez-lorenzo/2016/10/23/como-mejorar-nuestra-capacidad-de-empatia/
-
Pascale, P. (2010). Nuevas formas de racismo: estado de la cuestión en la psicología social del prejuicio. Ciencias psicologicas, 4(1), 57-69.
-
Ruggieri, V. L. (2013). Empatía, cognición social y trastornos del espectro autista. Revista de neurología, 56(1), 13-21.