Hoe de wonden te helen van ouders die je nooit begrepen hebben

Velen van ons bereiken volwassenheid met één terugkerende gedachte: onze ouders waren nog lang niet klaar om ons of onze beslissingen ooit te begrijpen, of zelfs onze manier van zijn te respecteren. Hoe zijn dit soort situaties met elkaar te verzoenen?

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 01 april, 2023

Sommige ideeën zijn diepgeworteld in de samenleving. Vandaag besteden we speciale aandacht aan een ervan: het helen van wonden van ouders die je nooit begrepen hebben.

Het is de algemeen aanvaarde opvatting dat je ouders er altijd voor je zullen zijn, je grootste toevluchtsoord zijn, en je vleugels geven om te vliegen en wortels zodat je weet waar je thuis is. Het is echt een inspirerend beeld. Bovendien is het voor sommige gelukkige mensen de waarheid.

Aan de andere kant zijn er ook mensen die te maken hebben met trauma’s die verzwegen worden door complexe relaties met hun ouders. Het is echter niet nodig dat onze verzorgers ons mishandeld hebben om ons op onvoorstelbare manieren beschadigd te voelen. Er zijn bepaalde microagressies die in gezinnen voorkomen die de emotionele banden aanvallen en vernietigen.

Een gebruikelijke destructieve dynamiek is de kritiek van ouders op de beslissingen en manieren van zijn van hun kinderen. Het kan hen bijvoorbeeld storen dat hun kinderen niet in de voetsporen van hun vader treden. Of dat ze de waarden van hun moeder niet delen. Of, misschien voldoen ze niet aan het toekomstperspectief dat hun ouders voor hen gepland hadden.

In feite doen sommige gezinsscenario’s denken aan een sekte. Daarom wordt elk gebaar of besluit dat afwijkt van de richtlijnen van de ouders gezien als verraad. Hoe kan met deze situaties worden omgegaan? Moeten ouders het gedrag en de persoonlijkheid van hun kinderen altijd begrijpen? Laten we het uitzoeken.

Ouders die hun kinderen nooit begrepen hebben

Sommige kinderen respecteren hun ouders niet, en sommige ouders hebben hun kinderen nooit liefgehad zoals ze verdienden. Familierelaties zijn ingewikkelde labyrinten die vaak de oorzaak zijn van emotioneel lijden. Het komt inderdaad vaak voor dat mensen de volwassenheid bereiken en nog steeds met een onbevredigende relatie rondlopen.

“Mijn ouders hebben me nooit begrepen.” Veel mensen dragen dit beeld met zich mee. Het is als een interne breuk die moeilijk onder woorden te brengen is. Maar hoewel ouders niet per se verplicht moeten zijn om hun kinderen te begrijpen, moeten ze hen wel altijd respecteren.

Als er respect is, kunnen ouders die veilige haven zijn van waaruit hun kinderen zich vrij kunnen ontwikkelen in de richting die zij willen. Het geeft niet als ze het niet helemaal eens zijn met de beslissingen die hun kinderen in hun leven nemen.

Onderzoek (Engelse link) van de Texas Tech University (VS) benadrukt de relevantie van het construct van respect in alle interpersoonlijke relaties. In de context van het gezin fungeert deze dimensie als een onbetwistbare psychologische pees die ouders macht geeft tijdens de opvoeding en het onderwijs.

Waarom hebben sommige ouders hun kinderen nooit begrepen

Waarom begrepen mijn ouders mij niet? Wie heeft die muur gebouwd die ons scheidde? Het is gebruikelijk om onszelf deze vragen te stellen wanneer onvrede en wrijving afstand scheppen tussen ons en onze ouders. In het algemeen is de aanleiding voor deze situaties uiterst breed:

• Soms gaan ouders ervan uit dat opvoeden inhoudt dat aan de basisbehoeften van een kind wordt voldaan binnen het kader van een bepaalde discipline en niets anders. Ze hebben zelden een gesprek met hen, noch zijn ze geïnteresseerd in hoe ze zijn, wat ze denken, wat ze voelen, en wat hun dromen zijn.
• Onthechting veroorzaakt door een gebrek aan emotionele verbinding bouwt banden op waarin begrip en zelfs respect ontbreken.
• Sommige ouders storten zich op hun baan en hun drukke dagen, in de overtuiging dat ze zo niet alleen hun kinderen kunnen geven wat ze nodig hebben, maar dat ze ook goede rolmodellen zullen zijn. Ze bieden hen echter zelden wat ze het meest nodig hebben: hun tijd en aandacht.
• Verschillende persoonlijkheidsstijlen. Onbekwaamheid, autoritarisme of narcisme liggen ook ten grondslag aan onbegrip van verzorgers.

Het helen van de wonden van ouders die je nooit begrepen hebben

De rol die ouders hebben bij het opbouwen van de binnenwereld van hun kinderen wordt vaak verwaarloosd. Toch is een goed deel van ons psychologisch welzijn gebouwd op de jarenlange interactie met onze zorgfiguren. Dankzij hen moduleren we onze emoties beter en krijgen we de kans om een goed zelfbeeld en een gezond gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen.

Anderzijds is het opvoeden van een kind nooit gemakkelijk. Dat gezegd hebbende, zijn er bepaalde elementen die daarbij nooit mogen ontbreken. Bijvoorbeeld liefde, zorg, respect en begrip. Als je de volwassenheid hebt bereikt met het gevoel dat je ouders je nooit begrepen hebben, hoe kun je die wond dan helen? Dat zullen we je vertellen.

Creëer je eigen ondersteuningsnetwerk

Als je ouders je nooit begrepen hebben, is de kans groot dat ze er niet zijn als je ze nodig hebt. Ze zullen inderdaad geen veilig netwerk zijn waarop je elke dag kunt terugvallen. Geconfronteerd met dit pijnlijke gemis moet je je eigen ‘familie’ creëren, het soort dat, hoewel het misschien geen bloedband is, een toevluchtsoord is waar je je geliefd voelt.

Je vrienden, partner, of zelfs andere familiefiguren zoals ooms of neven, kunnen je dagelijkse steun zijn. Ze zullen er altijd zijn, wat er ook gebeurt. Dit zal je veiligheid en welzijn bieden.

Accepteer dat je ouders hun overtuigingen hebben en jij de jouwe

Als je ouders je nooit begrepen of je beslissingen of manier van zijn accepteerden, komt dat waarschijnlijk omdat ze vasthielden aan een overtuiging waaraan jij je nooit zult conformeren. Als dit het geval is, heeft het voor jou geen zin om je in te spannen om geaccepteerd te worden of om hun acceptatie te zoeken door afstand te doen van hoe je bent. Daarmee ga je alleen maar tegen jezelf in.

Hoewel het ingewikkeld is, moet je ervan uitgaan dat zij hun specifieke visie op het leven hebben en jij de jouwe. Onthoud dat liefhebben betekent begrijpen en wie niet de moeite neemt om zulk emotioneel vakmanschap uit te voeren, houdt niet van je zoals je verdient.

Handel naar je kernwaarden

Als je duidelijk bent over je kernwaarden, zul je altijd in de juiste richting neigen. In de regel moet je je laten leiden door het principe van zelfbehoud. Het is de impuls die in staat is om je weg te bewegen van wat schadelijk is en die je eraan herinnert dat het goed is om grenzen te stellen en je zelfs met respect en assertiviteit (Engelse link) te verdedigen tegen alles wat je oneerlijk lijkt.

Ouders die weigeren hun kinderen te begrijpen laten hen geloven dat er iets mis en gebrekkig in hen is. Onverwacht is het niet gezond om in zulke schadelijke relaties te blijven.

Zoek professionele hulp om je wonden van ouders die je nooit begrepen hebben te helen

Ten slotte is het moeilijk om ongeschonden te ontsnappen uit een gezinsomgeving waarin je niet begrepen werd, en het mikpunt was van kritiek en verwijten. Bovendien kan het je onzekerder maken, omdat je vaak meer naar je ouders hebt geluisterd dan naar jezelf.

Als dit jouw geval is, en je hebt niet kunnen ontsnappen uit je emotionele gevangenis, aarzel dan niet om professionele hulp te vragen. Zij zullen je kunnen helpen die wonden van lang geleden te helen.