Het verschil tussen een lage eigenwaarde en egoïsme
In dit artikel leggen we het verschil uit tussen een lage eigenwaarde en egoïsme. Een lage eigenwaarde is een van die lasten die je op allerlei manieren kunnen tegenhouden of beperken. Het kan leiden tot andere grote en kleine problemen, zoals het moeilijk vinden om een gezonde relatie met andere mensen te beginnen of te onderhouden.
Je kunt het zien aan hun buitensporige verlegenheid of hun moeite om zich op een natuurlijke manier uit te drukken.
Hoewel het misschien niet zo lijkt, voedt een lage eigenwaarde bepaalde schijnbaar egoïstische houdingen. Dit betekent niet echt dat mensen met deze eigenschappen niet om anderen geven.
Het is alleen zo dat ze weinig waarde hechten aan zichzelf en de neiging hebben om hun kwetsbaarheid te overschatten. Ze uiten dit door defensief te zijn en te denken dat wat ze bijdragen zo onbelangrijk is dat het niet eens de moeite waard is.
In veel gevallen is dit de reden waarom sommige mensen niets zeggen of geen initiatief nemen. Ze gaan er gewoon van uit dat ze niets waardevols te geven hebben, wat overkomt als egoïsme.
“Ik heb een groot vertrouwen in dwazen, zelfvertrouwen noemen mijn vrienden dat.”
Lage eigenwaarde en egoïsme: solidariteit
Het komt vaak voor dat een onzeker persoon meteen aanneemt dat niemand zijn hulp nodig heeft en dat hij irrelevant is voor anderen. Dat gebeurt in allerlei situaties.
Daarnaast komt het ook vaak voor dat ze niet naar voren stappen als iemand bijvoorbeeld om vrijwilligers vraagt. Zoals je je kunt voorstellen, is het een zichzelf versterkende spiraal.
Gebrek aan zelfvertrouwen leidt tot geheimhouding en geheimhouding leidt tot gebrek aan zelfvertrouwen. Iemand met een lage eigenwaarde versterkt het gevoel van incompetentie of ontoereikendheid door zichzelf als zodanig te positioneren.
Het is altijd een goed idee om jezelf af te vragen of je iets voor anderen kunt doen in situaties met behoeften of problemen. Draag iets bij als je kunt, ga gewoon je gang en bied hulp aan. Wees altijd bereid om te helpen, zelfs als ze er om wat voor reden dan ook niet op ingaan. Het is het juiste om te doen.
Lage eigenwaarde en egoïsme: faalmanagement
Het komt ook vaak voor dat iemand met een gebrek aan zelfvertrouwen niet deelt of geeft uit angst om een fout te maken. Hun niveau van zelfkritiek is vrij hoog en ze zijn niet in staat om zich intelligent op te stellen als ze falen. Je kunt je voorstellen dat ze doodsbang zijn als iemand ze bijvoorbeeld vraagt om mee te doen aan een project.
Angst triggert onzekerheden en dit soort mensen denkt misschien dat ze het gewoon niet kunnen. Dat anderen te veel van hen verwachten en dat ze hen gewoon zullen teleurstellen. Dit soort denken blokkeert elke interesse om deel te nemen of elke mogelijkheid om meer bij te dragen aan een groep.
Het gebeurt ook in persoonlijke situaties. Je wilt bijvoorbeeld een speciaal cadeau aan iemand geven, maar je hebt het gevoel dat het misschien te “oubollig” is of de ander niet zal bevallen. Zo worden de opties om mee te doen of om meer van jezelf te geven uiteindelijk bedreigingen waaraan je toegeeft.
Lage eigenwaarde, communicatie en self-fulfilling prophecy’s
Gebrek aan zelfvertrouwen heeft ook vaak invloed op de communicatie met anderen. Ze kunnen niet zeggen wat ze willen zeggen, dus doen ze alsof het onderwerp hen niet aangaat. Het is ook mogelijk om de tegenovergestelde houding te ontwikkelen: gesprekken willen monopoliseren of dreigend of onbuigzaam zijn tegen anderen.
Een onzeker persoon vat veel interacties op als aanvallen en neemt kritiek persoonlijk. Dus sluiten ze zichzelf op, waardoor ze de dialoog verhinderen, of ze slaan terug en maken er een slagveld van. Elk van deze houdingen verergert het probleem.
Uiteindelijk wordt hun manier van denken over lage eigenwaarde een self-fulfilling prophecy omdat ze er alles aan doen om het te laten gebeuren, zelfs als ze het niet bewust doen. Het is waarschijnlijk dat veel mensen uiteindelijk de hulp of bijdrage van een persoon met een gebroken gevoel van eigenwaarde zullen afwijzen of minimaliseren omdat ze er nogal bezorgd over zijn.
Het is ook mogelijk dat zo’n persoon uiteindelijk als “egoïstisch” wordt bestempeld of uitgelicht. In die mate zal het moeilijk zijn voor anderen om hun medewerking te vragen, en dat zal hun gevoel van eigenwaarde alleen maar nog meer laten dalen.
Dit soort mensen voelt zich waardeloos en anderen zorgen er op de een of andere manier voor dat ze zich zo gaan voelen (self-fulfilling prophecy). Het is dus een complexe vicieuze cirkel, die ze alleen kunnen doorbreken door zich bewust te worden van de manier waarop ze zich gedragen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Riso, W. (2003). Aprendiendo a quererse a sí mismo. Editorial norma.