Het jezelf gemakkelijk maken is de norm geworden

In onze huidige wereld hebben we veel obstakels overwonnen om een ​​gemeenschappelijke cultuur te creëren waarin we het onszelf gemakkelijk maken. De mens heeft er altijd behoefte aan gehad om bepaalde taken eenvoudiger te maken om zijn doelen te bereiken. Het wiel maakte het bijvoorbeeld mogelijk om veel gewicht van de ene plaats naar de andere te verplaatsen. Een groot deel van de menselijke geschiedenis gaat over de strijd om bepaalde processen te vergemakkelijken. Het slechte hieraan is dat dit uiteindelijk een leger mensen genereerde die alsmaar voor de kortere weg kiezen. Het jezelf gemakkelijk maken is de norm geworden.

Eerst vond de industriële revolutie plaats en vervolgens de technologische revolutie. Beide fenomenen dienden ervoor om het onszelf een stuk gemakkelijker te maken. Met andere woorden, ze minimaliseren onze inspanningen zodat we in een dag dingen konden uitvoeren waarvoor voorheen veel meer energie en tijd nodig was. Bijvoorbeeld jezelf informeren. Mond-tot-mondreclame is vervangen door persbureaus en vervolgens door informatie op internet.

Het is de moeite waard om je af te vragen of dit alles het leven echt gemakkelijker maakt. Misschien is het juister om te zeggen dat we dingen nu sneller kunnen doen en ze minder investeringen en fysieke energie van ons vereisen. Het bestaan is echter complexer geworden tot op het punt dat psychische aandoeningen steeds vaker voorkomen. Tegelijkertijd is het eenvoudiger om dingen gemakkelijk te maken als middel om met deze complexiteit om te gaan.

Het gemak van het jezelf gemakkelijk maken

Het doel van de industriële en technologische revolutie was niet om het leven van mensen eenvoudiger te maken. Het uiteindelijke doel is om de productie sneller en eenvoudiger te maken. Het vereenvoudigt veel van onze dagelijkse taken, maar in essentie was dit niet het plan. Veel van deze voordelen zijn eerder te danken aan het concept van geld dan het concept van welzijn.

Hoe het ook zij, de waarheid is dat dit principe dat alles eenvoudig zou moeten zijn op verschillende manieren in ons bewustzijn is doorgedrongen. Het slechte hieraan is dat het ons laat geloven dat gemakkelijk en snel gewenste eigenschappen zijn. Complex en langzaam zijn daarentegen gebreken. Die manier van denken is de basis van onze drang om het onszelf gemakkelijk te maken.

In het gunstigste geval, wilde de wetenschap en technologie ons bevrijden van mechanische taken en taken die brute kracht vereisen. Door sommige dingen sneller en eenvoudiger te kunnen doen, zoals het wassen van kleding of het vervoeren van zware voorwerpen, denken we dat we allemaal meer tijd beschikbaar hebben om ons te wijden aan meer prijzenswaardige taken die ons meer vervulling zouden kunnen bieden. Dit is in de praktijk echter niet waar, of het werkt slechts gedeeltelijk en slechts voor sommigen. Wat zich heeft verspreid, is eerder een houding van minachting voor inspanning.

Gemak en waardigheid

Er is een vals ideaal ontstaan – het jezelf gemakkelijk maken door problemen te elimineren. Het idee dat er niets positiefs is aan problemen, werd steeds meer gepopulariseerd. En erger nog, veel mensen zijn gaan geloven dat een leven zonder moeilijkheden werkelijk mogelijk is, een wereld zonder obstakels.

Ze zijn hier dusdanig van overtuigd dat ze gefrustreerd raken omdat die dag waarop al hun problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen, nog steeds op zich laat wachten. De grote paradox is dat we nog nooit zo veel problemen hebben gehad. Bijna alles is een probleem geworden. Eet veel of weinig. Een baan hebben of geen baan hebben. Een partner vinden of vrijgezel blijven. Enzovoort, enzovoort.

Het jezelf gemakkelijk maken kan vanuit psychologisch oogpunt twee kanten hebben. Aan de ene kant is het een defensieve reactie op een cluster van problemen die niet kunnen worden opgelost. Aan de andere kant kan het ook een kinderachtige houding zijn, waarin een persoon in een toestand wil blijven die geen verplichtingen, inspanningen of verantwoordelijkheden vereist, net als toen hij nog een klein kind was.

Wat deze houdingen echter niet bereid zijn toe te geven, is het feit dat realiteit en moeilijkheden hand in hand gaan. Maar zij begrijpen ook niet dat juist het bestaan ​​van moeilijkheden een persoon en de mensheid zelf in staat stellen te zoeken, vinden en evolueren. Zelfs de uitvinding van vuur was een initiatief dat een probleem probeerde op te lossen. Door het op te lossen, legden ze de basis voor een definitieve stap richting homo sapiens.

Tot slot

Over het algemeen zorgt het jezelf gemakkelijk maken er alleen maar voor dat er meer problemen ontstaan en dat deze problemen zich alsmaar ophopen. Het ontneemt je ook het vermogen om te proberen, om jezelf te meten en zo het vertrouwen in je eigen kunnen te vergroten.

Het voorkomt ook dat je geniet van een van de genoegens van het leven – waardering voelen voor wie je bent, wat je hebt en wat je kunt doen. Natuurlijk zijn er problemen die onmogelijk op te lossen zijn, zoals honger in de wereld. Maar er zijn ook een hoop problemen die wel oplosbaar zijn. Waar het ons aan ontbreekt is zelfvertrouwen. Of zelfliefde. Of allebei.