Je gedachten veranderen is de enige manier om je realiteit te veranderen.
Daarbuiten is een realiteit buiten onszelf. Maar daar hebben we geen daadwerkelijke interactie mee. Want de enige werkelijkheid die we echt beleven, is een simulatie die onze hersenen creëren. Ze doen dit door middel van onze gedachten die al of niet nauw aansluiten bij de realiteit buiten onszelf. Om jouw werkelijkheid te veranderen moet je dus je gedachten veranderen.
Hoe minder bevooroordeeld je gedachten zijn, hoe dichter je in theorie bij de waarheid bent. Het probleem treedt op wanneer je veralgemeningen, vooroordelen en zwart-wit denken hebt aangeleerd. Want dit verwijdert je van wat echt is. Denken is als ademen: we doen het zonder dat het te beseffen. Maar je moet niet alles geloven wat je denkt. Sommigen zeggen dat in feite slechts ongeveer twintig procent van onze gedachten werkelijkheid wordt.
We zijn menselijke wezens. Dus hebben we gedachten. Maar ze lopen niet altijd gelijk met de realiteit van de tijd of de situatie. We noemen dit vervormde of irrationele gedachten. Het zijn ideeën die in je hoofd verschijnen en je tegenhouden om te zien hoe de dingen werkelijk zijn. Meestal zorgen ze ervoor dat je fouten maakt. Dat heeft een enorme en erg rechtstreekse invloed op je emoties.
Het zijn je interpretaties van de realiteit en niet zozeer de realiteit zelf, die je tot een emotioneel stabiele of onstabiele persoon maken. Wat jij over jezelf en over je ervaringen denkt, is wat werkelijk ten grondslag ligt van problemen met angst en depressie.
In de ontwikkelde wereld komen deze aandoeningen extreem veel voor. Maar twee mensen in dezelfde situatie kunnen het ervaren en het toch op een verschillende manier begrijpen. Dit is het bewijs dat als het er op aankomt, je gedachten de realiteit creëren.
Als je jezelf wilt veranderen, moet je je gedachten veranderen
De grondslag van vele psychologische theorieën komt erop neer dat je irrationele gedachten vervangt door andere soorten gedachten die beter aansluiten bij de werkelijke feiten. De sleutel is dus dat je leert hoe je gedachten van irrationeel naar rationeel kan veranderen. Mensen die in staat zijn om hun manieren van denken te wijzigen, kunnen veel meer controle krijgen over hun emoties. Ze kunnen ook beter beslissingen nemen.
Discussiëren is eén van de meest gebruikte klinische technieken om een slecht aangepaste manier van denken te veranderen . Hier tonen ze de patiënt hoe hij zijn overtuigingen kan wijzigen. Ze stellen die ideeën in vraag op basis van hun redelijkheid tot de patiënt in staat is om een alternatieve, beter aangepaste manier van denken voor te stellen. Het uiteindelijke doel is dat de patiënt zijn gedachten zelf zonder hulp kan vervangen of oppoetsen.
Zelfs als de omstandigheden moeilijk zijn, zoals je werk verliezen of na een relatiebreuk, zullen ze niet verbeteren door erover na te denken. Je ruimte om actie te ondernemen heeft meer te maken met de controle over je gedachten krijgen dan met het beheersen van de realiteit.
Hoe kan je je gedachten veranderen zodat ze gezond en rationeel zijn?
Het zijn niet de gebeurtenissen die emotionele problemen en gedragsproblemen veroorzaken. Maar ze zijn eerder een gevolg van de overtuigingen die de basis vormen van onze interpretatie van de problemen. Er bestaat één fundamentele manier waarop je je gedachten kan veranderen. Je moet een onderscheid maken tussen rationele en irrationele gedachten.
Op een rationele manier denken betekent dat we in relatieve termen denken. Dit betekent dus dat je jezelf uitdrukt in termen van wensen en verlangens (Ik zou graag, ik zou liever, ik wens…). Wanneer iemand een gezonde manier van denken heeft, dan houden de negatieve gevoelens die als gevolg van de situatie optreden, hen niet tegen om wat ze willen na te streven. Ze blijven doorgaan ook als ze niet krijgen wat ze willen.
Anderzijds zal je jezelf in termen van verplichting, behoefte of vereiste uitdrukken (Ik moet, ik zou moeten, ik ben verplicht), wanneer je een starre dogmatische manier van denken hebt.
Als die dingen dan niet gebeuren, zal je negatieve emoties ervaren (depressie, schuld, woede, angst, vrees). Die gevoelens verstoren je pogingen om je doelen te bereiken. Bovendien zijn ze ook de oorzaak van veranderingen in het gedrag zoals afzondering, vermijdend of vluchtgedrag en gebruik van bepaalde middelen. Maar je kan je gedachten veranderen en vermijden dat je in deze situatie terecht komt.
