Zeven films die de keerzijde van het moederschap verbeelden
In een ideale wereld zou het moederschap uitsluitend een bron van positieve emoties zijn. Het verlangen om moeder te zijn zou vast en onbetwistbaar zijn. Zwangerschap en bevalling zouden ervaringen vol harmonie zijn. Geduld en eerlijkheid zouden in overvloed aanwezig zijn. In feite zou de opvoeding van een kind perfect zijn en de gemoedstoestand van de moeder stabiel. Liefde zou onbetwistbaar zijn.
In de echte wereld liggen de zaken echter ingewikkelder. Het moederschap heeft inderdaad vele kostbare hoogtepunten, maar ook een keerzijde die vaak gekenmerkt wordt door gevoelens van onmacht, frustratie, angst, twijfels en zelfs pijn.
Welke verschillen zijn er tussen het echte moederschap en het moederschap dat in de films wordt afgebeeld? Zijn moeders altijd euforisch als ze net bevallen zijn? Is borstvoeding geven altijd een warme en ongehinderde ervaring?
Wordt het nieuws van een zwangerschap consequent met diepe vreugde ervaren en is de moeder-kind band altijd stabiel? Iedereen die de ervaring van het moederschap heeft meegemaakt weet dat de antwoorden hierop complex zijn.
Echt moederschap in de films
Laten we eerlijk zijn, het moederschap heeft vele gezichten. Het kan leuk en plezierig zijn, maar ook diep pijnlijk. Het heeft zowel voor- als nadelen. Bijvoorbeeld, de glimlach van onze baby’s geeft ons vreugde, maar hun gehuil houdt ons ook ‘s nachts wakker en ze zijn vaak uitputtend.
Het verhaal dat op het grote scherm verteld wordt is vaak partijdig. Dat gezegd hebbende, is dat niet altijd het geval, en hier is een staalkaart van films die het verhaal van het moederschap vanuit een realistischer perspectief vertellen.
1. Roma
Deze film kreeg een Golden Globe omdat hij de beste buitenlandse film van 2019 was. De film werd geregisseerd door Alfonso Cuarón en vertelt het verhaal van een welgesteld gezin in Mexico in de jaren ’70.
Cleo is een huishoudelijke hulp die voor de kinderen in het gezin zorgt. Ze houdt van hen en zij voelen hetzelfde voor haar. In feite speelt ze een essentiële rol in de opvoeding van de vier kleintjes, want ze is verantwoordelijk voor het voeden, naar school brengen, naar bed brengen en wekken van de kinderen, terwijl de biologische moeder verzonken is in een gespannen en moeilijk huwelijk.
De hoofdpersoon, Sofía, moet uiteindelijk haar eigen moederschap onder ogen zien en wordt overvallen door gevoelens van onzekerheid, afwijzing, schuldgevoelens en angst.
2. Bad Moms
Bad Moms (2016) schetst hoe moeders alles onder controle moeten houden en systematisch de behoeften van hun kinderen boven die van henzelf moeten stellen. Het is een film om te lachen en na te denken over de onrealistische druk en eisen die de maatschappij aan moeders stelt.
Mila Kunis speelt Amy, een moeder die voor iedereen zorgt behalve voor zichzelf. Ze zou als een wonderbaarlijke jongleur beschouwd kunnen worden. In feite is haar leven verweven met eindeloze taken en verantwoordelijkheden die ze perfect moet vervullen.
3. We Need to Talk About Kevin
Dit is een diep rauw en ongemakkelijk psychologisch drama (Spaanse link) met Tilda Swinton en Ezra Miller in de hoofdrollen. Moederschap heeft hier een problematische en pijnlijke essentie die veel verder gaat dan de grenzen van wat gezond is.
We Need to Talk About Kevin (2011) is de bewerking van de gelijknamige roman van Lionel Shriver die handelt over de disfunctionele band tussen een moeder en haar zoon. Ze houdt niet van hem en hij lijkt een manipulatieve en sociopathische persoonlijkheid te hebben ontwikkeld, misschien wel door die afwezigheid van gehechtheid.
Kevin begaat gruweldaden die voorbestemd lijken om het leven van zijn moeder tot een levende hel te maken.
4. Juno
De plot draait om Juno, een tiener die zwanger wordt na seks met een vriend. Ze wordt geconfronteerd met beslissingen die haar rijpheidsniveau ver te boven gaan. Bijvoorbeeld of ze de zwangerschap zal afbreken of de baby ter adoptie zal afstaan.
Deze film uit 2007, geregisseerd door Jason Reitman, raakt aan controversiële onderwerpen. Het verlangen om moeder te zijn of niet, het vermeende moederinstinct, en keuzevrijheid. Zonder twijfel is het een van de eerste films die een werkelijkheid aan het licht brengt die lange tijd verborgen is gebleven.
5. The Lost Daughter
The Lost Daughter (2022) stelt voor de romantisering van het moederschap te demystificeren en rauwere verhalen te onthullen, maar is daarvoor niet minder waarschijnlijk of onmogelijk.
Leda (Olivia Coleman) is een 48-jarige vrouw met kwellende herinneringen aan haar verleden, die alleen op vakantie is. Haar gevoelens worden heviger als ze een band opbouwt met een jonge moeder, met wie ze een kuuroord deelt op een paradijselijk strand.
Schuldgevoelens overheersen bij de hoofdpersoon omdat ze niet de rol van moeder heeft gespeeld zoals de maatschappij verwacht: liefdevol, aanhankelijk en zelfopofferend.
6. Lady Bird
Deze film, geschreven en geregisseerd door Greta Gerwig, geeft op eerlijke wijze uitdrukking aan de band tussen een tiener in de overgang naar het volwassen leven en haar moeder. In feite onthult het hoe complex het kan zijn om een kind van deze leeftijd te hebben.
De hoofdpersoon is bezig haar identiteit te smeden en te bevestigen. Dit lijkt echter in te gaan tegen de overtuigingen en levensstijl van haar moeder. Ze wil en moet zich echt van haar moeder onderscheiden en tegelijk dicht bij haar blijven.
7. Lion’s Den
Dit is een Argentijnse productie. Het is mede geschreven en geregisseerd door Pablo Trapero en heeft Martina Gusmán in de hoofdrol. Het behandelt het onderwerp moederschap in de gevangenis.
De film zit vol geweld, frustratie maar ook angst. Het portretteert het leven van Julia, een vrouw die ontdekt dat ze zwanger is tijdens een medische controle voordat ze de gevangenis ingaat. Haar kind komt ter wereld in de gevangenis en brengt daar haar eerste jaren door.
Er is conflict in de relatie tussen de hoofdpersoon en haar moeder, want de twee zijn het niet eens over wat het beste is voor het kleine meisje.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Cáceres-Manrique, F. D. M., Molina-Marín, G., & Ruiz-Rodríguez, M. (2014). Maternidad: un proceso con distintos matices y construcción de vínculos. Aquichan, 14(3), 316-326.
- Galván Vega, B., & Murvartian Carrascal, L. (2018). Tenemos que hablar de Kevin: Una lectura desde la psicoterapia sistémica y la teoría del apego. Recorriendo los caminos de la mente: Narrativa y psicología.
- Gómez, C. M. V. (2018). Tenemos que hablar de Kevin (2011). La violencia filio] parental. Revista de Medicina y Cine, 14(1), 13-19.
- Verea, C. P. (2004). “Malas madres”: la construcción social de la maternidad. Debate feminista, 30, 12-34.