Enkele merkwaardige feiten over leugens
Je zou kunnen zeggen dat geen mens ooit aan een leugen is ontkomen. Inderdaad, we liegen allemaal wel eens. Ook zijn we allemaal bedrogen. Aangenomen wordt dat het vermogen om te liegen een evolutionair verworven vermogen is. In feite kan ons leven afhangen van schijn, camouflage en andere bijbehorende vaardigheden.
Volgens onderzoek (Engelse link) uit 2018 zijn mensen in staat om tot 54 procent van de leugens te detecteren. Bovendien, als het individu bekend staat als leugenaar en er bijzondere aandacht aan wordt besteed, neemt dit percentage toe. In het algemeen zijn vrouwen vaardiger in het opsporen van leugens, omdat ze geneigd zijn menselijke emoties beter te herkennen.
Een ander merkwaardig feit over liegen is dat de beroemde leugendetectoren nooit echt honderd procent werken. Hoewel ze meestal effectief zijn bij de gemiddelde persoon, is het mogelijk voor individuen om zichzelf te trainen om het apparaat te misleiden en te slagen. Laten we eens kijken naar enkele andere merkwaardige feiten over leugens.
“De grote massa van het volk zal gemakkelijker slachtoffer worden van een grote leugen dan van een kleine.”
.
Enkele merkwaardige feiten over leugens
Velen denken dat jonge kinderen niet weten hoe ze moeten liegen, maar dat is niet zo. In feite wordt geschat dat een mens rond zijn tweede levensjaar begint te liegen. Eerst fantaseren de kleintjes over de werkelijkheid, maar ze leren al snel dat bepaalde leugens hen voordelen kunnen opleveren.
Psychologen hebben ontdekt dat het gemakkelijker is om tegen jezelf te liegen dan tegen anderen. Een gewoon mens toetst zelden de geldigheid van zijn eigen ideeën of overtuigingen. In de regel wijden ze zich in plaats daarvan aan het rechtvaardigen ervan. Dit is een van de redenen waarom mensen uiteindelijk vaak een leugen geloven die ze tegen anderen hebben verteld.
Men gelooft dat de gemiddelde mens tussen de één en tien keer per dag liegt. Dit betekent dat per jaar ongeveer 365 leugens worden verteld en dat een 20-jarige persoon in zijn leven ongeveer 7.300 leugens zal hebben verteld. Bij frequente leugenaars kan dit aantal uiteraard verdubbelen of zelfs verdrievoudigen.
Leugens en het lichaam
De sporen van leugens blijven in het lichaam achter. In feite ondersteunt het beschikbare bewijs het idee dat wanneer iemand liegt, het Pinokkio-effect optreedt. Het bestaat eruit dat het puntje van de neus wat roder wordt. Ook komt het voor dat er wat jeuk optreedt. Daarom raakt iemand die liegt vaak zijn neus aan.
Er is ook een verandering in de temperatuur van het gezicht als iemand liegt. Dat is het meest merkbaar in de binnenste ooghoek. Maar je moet ze natuurlijk wel aanraken om het op te merken. Aan de andere kant is er een ander duidelijker teken van liegen: het aanraken van de nek alsof die kriebelt.
Als je een vraag stelt waarvan het antwoord ja of nee is, is het mogelijk te ontdekken of een negatief antwoord waar of onwaar is. Mensen hebben de neiging hun hoofd te schudden als ze nee zeggen. Als ze die beweging links beginnen, kun je ze geloven.
Als het hoofdschudden echter rechts begint, liegen ze waarschijnlijk. Dat komt omdat de hersenen het gebaar verwerken in directe relatie tot de hemisfeer waarmee het overeenkomt. Links onthoudt terwijl rechts creëert.
Meer merkwaardige feiten over leugens
De wetenschap heeft ontdekt dat de hersenen van mensen die vaak liegen anders zijn dan die van oprechte mensen. Uit een studie (Engelse link) uit 2018, gepubliceerd in The British Journal of Psychiatry, bleek dat dwangmatige leugenaars meer witte dan grijze stof hebben in de frontale kwab van de hersenen.
Vaak wordt gedacht dat het gemakkelijker is om een eerlijk persoon te bedriegen dan een regelrechte leugenaar. Maar in werkelijkheid gebeurt het omgekeerde. Zo is het zo dat hoe oprechter iemand is, hoe groter zijn vermogen om onwaarheden bij anderen te ontdekken. Leugenaars daarentegen hebben vaak een zwakke perceptie van wat waar en onwaar is, zodat ze gemakkelijker misleid kunnen worden.
Tot slot moet gezegd worden dat liegen een van de fundamentele wapens is die in de oorlog gebruikt worden. Er is inderdaad een reden waarom men zegt dat het eerste slachtoffer van een gewapende confrontatie de waarheid is. Daarom moet je, telkens als je informatie leest over een strijdende partij, minstens de helft van wat ze je vertellen in twijfel trekken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Lloyd, E. P., Summers, K. M., Hugenberg, K., & McConnell, A. R. (2018). Revisiting perceiver and target gender effects in deception detection. Journal of Nonverbal Behavior, 42, 427-440.
- Yang, Y., Raine, A., Lencz, T., Bihrle, S., Lacasse, L., & Colletti, P. (2005). Prefrontal white matter in pathological liars. The British Journal of Psychiatry, 187(4), 320-325.
- Catalán, M. (2005). Antropología de la mentira (Vol. 2). Del Taller de Mario Muchnik.