Hoe je met kinderen over oorlog kunt praten

We willen allemaal dat de wereld vrij is van oorlog en geweld. Toch zijn deze menselijke tragedies onontkoombaar en zijn onze kinderen geen vreemden voor hen. Maar hoe moet u met hen over deze problemen praten?
Hoe je met kinderen over oorlog kunt praten

Laatste update: 09 april, 2022

Kleintjes zijn zich niet bewust van de sociale gebeurtenissen die hen omringen en het lijden dat ze op televisie zien, kan hen op veel verschillende manieren beïnvloeden. Bovendien creëren de opmerkingen en gesprekken die ze van volwassenen horen ideeën en beelden in hun hoofd die soms traumatisch kunnen zijn. Hieronder bespreken we welke strategieën je kunt volgen om met kinderen over oorlog te praten.

We moeten de interpretaties die ze maken van wat ze zien en horen niet onderschatten. In deze hyperverbonden wereld hebben ze met een enkele klik toegang tot nieuws en gewelddadige scènes door een mobiele telefoon , tablet of computer op te pakken, ongeacht hun leeftijd. Daarom is het belangrijk om bij ze te zijn, met ze te praten en te zien hoe ze de situatie verwerken.

Natuurlijk zouden we allemaal graag zien dat onze wereld eruitziet zoals John Lennon die beschreef in zijn beroemde lied Imagine. Een wereld die in vrede leeft. Een realiteit zonder hebzucht en honger. Een wereld waar alles gedeeld wordt en er eenheid is onder iedereen.

Helaas is dit universum van harmonie en goedheid nog niet mogelijk. Opnieuw worden we geconfronteerd met scenario’s waarvan we dachten dat ze in het verleden waren. Sterker nog, ze gebeuren nu elke minuut van de dag. Hoewel het pijnlijk is, maken onze kinderen deel uit van dit complexe en bedreigende heden.

Meisje met sociale communicatiestoornis
Het komt vaak voor dat kinderen gevoelens van onzekerheid, angst en angst ervaren over zaken als oorlog.

Hoe je met kinderen over oorlog kunt praten

Het is duidelijk dat je niet kunt verbergen wat er in de wereld gebeurt voor je kinderen. Het wordt inderdaad steeds moeilijker om de inhoud te controleren waaraan ze worden blootgesteld. Zo zenden nieuwsprogramma’s vaak verontrustende beelden uit, waar zelfs jij vaak niet op voorbereid bent.

Dit betekent dat alles wat je kinderen zien en horen door hun jonge geest wordt verwerkt, waardoor ze grote angst (Engelse link), angst en onzekerheid krijgen. Daarbij komt dat ze zoveel kinderen zien vluchten voor de oorlog en de bombardementen met hun moeders. Hierdoor gaan ze zich veel meer inleven en identificeren ze zich veel meer met de situatie die voor hen ligt.

Ze zien ook de angst en pijn op je gezicht en op school praten ze over wat er aan de hand is. Dit alles kan veel uitdagingen, bedreigingen en ook twijfels in hun hoofd veroorzaken. In zo’n angstaanjagende context is het van vitaal belang om open, oprechte en hechte gesprekken te voeren met je kleintjes. Ook met je tieners.

Laten we eens kijken welke middelen en strategieën je kunt volgen om met kinderen over oorlog te praten.

Het is belangrijk om te weten hoe je je gesprek kunt aanpassen. Je moet termen en uitdrukkingen gebruiken die ze begrijpen, zodat ze een reëel, maar niet bedreigend idee hebben van wat er gebeurt.

1. Wees bewust van wat ze weten en begrijpen over wat er gebeurt

Het maakt niet uit of je kinderen vier of dertien jaar oud zijn. Vanaf het moment dat ze worden blootgesteld aan de beelden van een oorlogsscène met al het drama dat dit met zich meebrengt, creëert hun geest betekenis over wat het ziet. Daarom is het cruciaal om hen directe vragen te stellen over wat ze begrijpen dat er gebeurt.

Het kan zo zijn dat je kinderen denken dat we te maken hebben met een wereldoorlog en dat wat ze op televisie zien ook met hen kan gebeuren. Probeer erachter te komen wat ze precies denken en welk mentaal verhaal ze hebben over wat er gebeurt.

2. Pas je taal aan zodat ze je kunnen begrijpen

Je kinderen begrijpen misschien geen termen als ‘oorlogsvoering’, ‘humanitaire corridors’ of ‘nucleaire dreiging’. Daarom moet je je taal aanpassen zodat ze je begrijpen door eenvoudige, niet-bedreigende woorden te gebruiken. Je hoeft niet in details te treden, het is voldoende om ze een algemeen idee te geven.

3. Valideer hun emoties

Sommige kleintjes worden steeds stiller. Ze drukken niet uit wat ze voelen of denken omdat ze er de juiste woorden niet voor kunnen vinden. Deze situatie kan ook nieuw voor hen zijn. In deze gevallen is het nuttig om je emotionele intelligentie te gebruiken, om ze in staat te stellen hun eigen emotionele bewustzijn en expressie te geven.

Onderzoek (Engelse link) van de Universiteit van Pennsylvania benadrukt het belang van het opleiden van kinderen vanaf jonge leeftijd in deze specifieke competentie. Het helpt bij hun psychisch welzijn en hun communicatieve vaardigheden.

Kleintjes moeten begrijpen dat de angst of onrust die ze voelen volkomen normaal is. Praten over wat er in hen zit, betekent dat ze zich veel beter zullen voelen.

Het is heel gewoon dat kinderen zich bedreigd voelen en denken dat wat ze op televisie zien, hen zou kunnen overkomen. Daarom moet je proberen hun angsten te onderdrukken en te rationaliseren.

4. Stel ze gerust

Als je met kinderen over oorlog praat, moet je hun angsten verminderen. Dit betekent rationaliseren, geruststellen en beschermen. Je mag niet tegen ze liegen, en je moet ze niet vertellen dat de oorlog en het lijden dat ze op tv zien een film is. Je moet ze de waarheid vertellen. Probeer het gesprek echter naar een positief perspectief te leiden.

Leg uit dat er mensen zijn die aan vrede werken. Herinner hen eraan dat ze geen gevaar lopen en volkomen veilig zijn. Vertel ze dat de hele wereld probeert al die mensen te helpen die lijden en dat de kinderen die ze op de tv zien worden beschermd.

5. Zoek naar tekenen van angst of zorgen erin

Kleintjes kunnen hun angst of angst op vele manieren tonen. Ze zijn misschien meer teruggetrokken en minder communicatief. Ze kunnen ook nachtmerries hebben. In feite onthullen hun tekeningen vaak veel van hun angsten (Engelse link).

Probeer alert te zijn op veranderingen in hun gedrag om zo snel mogelijk te reageren. Aarzel niet om indien nodig professionele hulp in te roepen.

Verdrietig kind
Beperk zoveel mogelijk de blootstelling van je kinderen aan oorlogsbeelden op de tv.

6. Probeer hun blootstelling aan inhoud over oorlog te beperken

Je moet niet proberen je kinderen te laten geloven dat oorlog niet echt is. Want dat zou een leugen zijn. Toch moet je proberen ervoor te zorgen dat ze niet overmatig worden blootgesteld aan verontrustende beelden op de tv. Probeer deze situaties in feite volledig te vermijden.

Op dezelfde manier moet je bepalen wat je in het bijzijn van hen tegen andere volwassenen zegt. Omdat je soms in het bijzijn van hen met je partner, vrienden of familieleden praat over de situatie in Oekraïne. Dit laat hen weten dat jij je zorgen maakt, wat contraproductief kan zijn.

7. Geef ze strategieën om degenen die door het conflict zijn getroffen te helpen

Een handige manier om met kinderen over oorlog te praten, is door te suggereren dat ze kunnen helpen. Als ze het idee bijbrengen om een soort van humanitair werk te doen, zullen ze zich inderdaad goed voelen. Dat komt omdat ze zullen erkennen dat ze degenen helpen die lijden.

Door te helpen zullen ze zich niet alleen beter voelen, maar ze zullen ook leren over het feit dat de wereld menselijkheid nodig heeft. Bedenk dat onze kinderen de hoop zijn dat oorlogen morgen geen plaats of betekenis hebben.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Shanwal, Vinod & Kaur, Gurpreet & Singh, S.B. & Kumar, Sudeep. (2006). Emotional Intelligence in School Children: A socio-demographic study. Journal of Psychosocial Research. 1. 1-13.
  • Slone M, Shoshani A. Children Affected by War and Armed Conflict: Parental Protective Factors and Resistance to Mental Health Symptoms. Front Psychol. 2017 Aug 23;8:1397. doi: 10.3389/fpsyg.2017.01397. PMID: 28878705; PMCID: PMC5572511.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.