Emotieve taal ontdekken: de sleutel tot communicatie

Emotieve taal maakt deel uit van de normale communicatie van ons allemaal, maar ze wordt soms genegeerd omdat ze subtieler is. Dus, hoe belangrijk is het om de taal van het hart te leren? Ontdek het hier.

Emotieve taal communiceert emoties. In feite gaat het verder dan het verbale en is het in sommige gevallen zelfs in tegenspraak daarmee. We pikken dit soort subtiele communicatie allemaal tot op zekere hoogte op, maar we besteden er niet altijd genoeg aandacht aan of ontcijferen de boodschappen niet goed.

In feite dringt emotietaal door in al onze communicatie. Of we het nu opmerken of niet, we drukken altijd een of andere emotie uit, zelfs als we zwijgen. Om dezelfde reden is deze taal van gevoelens veel rijker dan die van woorden. Het stelt ons in staat andere mensen beter te leren kennen en te begrijpen wat ze voelen, naast wat ze zeggen.

Een van de interessantste aspecten van emotietaal is dat we er zo weinig bewuste controle over hebben. Daardoor is het een echtere vorm van communicatie. Hierdoor kunnen we diepere verbindingen met anderen aangaan, kanalen openen die gevoelens van empathie opwekken of optimaliseren.

Emotieve taal

Peter J. Lang is psycholoog en hoogleraar aan het Center for the Study of Emotion and Attention van de Universiteit van Florida (VS). Hij is een van de figuren die het meeste onderzoek heeft gedaan op het gebied van emoties en hun taal.

Hij wijst erop dat emoties zich op drie gebieden manifesteren: cognitief, fysiologisch en gedragsmatig. Het cognitieve komt overeen met het denken en de rede. Het fysiologische betreft reacties in het fysieke organisme. Terwijl het gedragsgebied betrekking heeft op het gedrag dat voortvloeit uit het ervaren van een bepaalde emotie.

Laten we een voorbeeld nemen van iemand die zich verdrietig voelt. Enkele van hun meest voorkomende gedachten zullen waarschijnlijk zijn: “Niets interesseert me” of “Ik vind niets leuk.”

Dit zal zich waarschijnlijk fysiologisch manifesteren als een gebrek aan energie, slaperigheid, verlies van eetlust, enz. Kortom, in een grotere passiviteit. Ze kunnen enkele uren in bed blijven liggen, geen plannen maken en weigeren deel te nemen aan wat anderen doen.

Als iemand hen vraagt wat er aan de hand is, antwoorden ze misschien: “Het is niets, ik ben gewoon een beetje moe.” Als hun gesprekspartner in het verbale rijk blijft, kunnen ze best geloven dat ze gewoon moe zijn.

Als ze echter overgaan naar het rijk van de emotieve taal, zullen ze hun gebaren, houding, toon van de stem (Spaanse link) en passief gedrag opvangen. Als gevolg daarvan zullen ze begrijpen dat de persoon verdrietig is of misschien zelfs aan een depressie lijdt.

Emotieve taal interpreteren

Emotieve taal verschijnt meestal tussen de regels door, vermengd met andere soorten boodschappen. In feite zeggen woorden veel meer dan op het eerste gezicht lijkt. Een goede manier om te beginnen met het interpreteren van emotieve taal is door te letten op de termen die de persoon gebruikt om iets te zeggen, vooral als hij figuurlijke taal gebruikt.

Als iemand bijvoorbeeld zegt dat hij werkt als een muilezel, dan verwijst hij daarmee niet alleen naar het feit dat hij veel werkt, maar ook dat hij daar op alle niveaus de gevolgen van ondervindt. Of, als iemand zegt “Ik wil dolgraag naar dat feest,” dan geven ze daarmee aan dat de gebeurtenis belangrijk is en dat er bepaalde hoop en verwachtingen aan verbonden zijn.

Als het gaat om lichaamstaal en gebaren, verdienen ze in werkelijkheid een hoofdstuk voor zichzelf. Soms is het niet nodig om ze met woorden te ontcijferen, maar gewoon om de toon van de stem, de algemene indruk die het lichaam van de persoon achterlaat, de intensiteit van zijn blik, enz. waar te nemen.

Hieruit kunnen we interpreteren wat ze werkelijk voelen. Het is niet nodig de boodschap te ‘ontleden’ om hem te begrijpen. Het globale begrip ervan is voldoende.

Luisteren naar onze eigen emotietaal

We communiceren allemaal voor een groot deel met onszelf met emotietaal. Het probleem is dat we ons niet altijd in een ‘luisterende’ positie bevinden wanneer dit soort boodschappen worden geproduceerd. Een goede manier om deze ‘doofheid’ te vermijden is om te beginnen aandacht te schenken aan wat ons lichaam ons probeert te vertellen.

Spierspanning op specifieke plaatsen, knagende pijntjes, of gevoelens van kou of warmte kunnen bijvoorbeeld tekenen zijn van emoties die we niet helemaal begrepen of geïnterpreteerd hebben.

Even belangrijk als het begrijpen van onze eigen en andermans emotietaal is het leren communiceren ervan. Uitdrukken wat we voelen is essentieel voor effectief begrip. Men zegt dat knopen in de maag of keel hetzelfde zijn als knopen in het haar. De beste manier om ze los te maken is ze op orde te brengen. Hoe? Met woorden. Ze geven vorm aan dat wat daarvoor vormloos was.