De varen en de bamboe: een fabel over veerkracht
De fabel over de varen en de bamboe vertelt ons over een man die een inzinking kreeg. Hij was meubelmaker en hij deed het heel goed. Toen kwam een groot meubelbedrijf naar de stad. Het had veel geld, uitstekende machines en veel personeel. Al snel werden het grote bedrijf heel bekend in de plaats.
De fabriek brak een record in het maken van meubels. Ze waren ook van zeer goede kwaliteit. Bovendien verkocht de fabriek de meubels tegen lagere prijzen dan de meubels die de meubelmaker aanbood. Het begon steeds erger te worden voor hem. Binnen slechts een paar maanden wist hij al dat hij op weg was naar een faillissement. Dit verontrustte hem.
“We moeten eindige teleurstelling accepteren maar we mogen nooit oneindige hoop verliezen.”
– Martin Luther King –
Tot overmaat van ramp kreeg hij ook problemen met zijn vrouw. Ze was onderwijzeres en haar salaris was niet genoeg om hun drie kinderen te onderhouden. De meubelmaker probeerde een nieuwe baan te vinden, maar hij faalde. Zijn vrouw gaf hem de schuld en dit heeft uiteindelijk ook hun kinderen getroffen. Ze begonnen problemen te krijgen met hun schoolcijfers.
De varen en de bamboe, een goede les
De meubelmaker in ons verhaal was echt wanhopig. Hij verdiende minder geld. Hij had ook minder energie en minder hoop. Zijn verstand begon het moeilijk te krijgen. De meubelmaker zag geen ontsnapping. Op een dag ging hij wandelen in een nabijgelegen bos om te reflecteren. Hij stond op het punt om de geheimen van de varen en de bamboe te leren kennen.
Hij liep een half uur door het bos toen hij een vriendelijke oude man ontmoette die hem begroette. De oude man had een klein huis en toen hij de meubelmaker zag, nodigde hij hem uit voor thee. Hij zag de problemen op het gezicht van de meubelmaker en vroeg hem wat er aan de hand was. Dus de meubelmaker vertelde hem over zijn tegenslagen terwijl de oude man aandachtig en kalm naar hem luisterde.
Toen ze klaar waren met het drinken van de thee nodigde de oude man de meubelmaker uit om een groot stuk land aan de achterkant van zijn huis te bekijken. Er groeiden varens en bamboe naast de tientallen bomen. De oude man vroeg hem beide planten te observeren en zei hem dat hij een verhaal te vertellen had.
Het beloofde verhaal: de varen en de bamboe
De meubelmaker was erg geïnteresseerd in wat de oude man hem te vertellen had. Die laatstgenoemde begon het verhaal. Hij zei: “Acht jaar geleden heb ik wat zaadjes gepakt en tegelijkertijd de varen en de bamboe geplant. Ik wou dat beide planten in mijn tuin groeiden omdat ze me beiden voldoening geven. Ik heb er alles aan gedaan om voor ze te zorgen alsof ze een schat waren.”
Kort daarna merkte ik dat de varen en de bamboe anders reageerden op mijn zorg. De varen begon te groeien en in slechts een paar maanden werd het een majestueuze plant die alles versierde met zijn aanwezigheid. De bamboe was daarentegen nog steeds onder de grond, zonder enig teken van leven te vertonen.
De oude man ging verder met zijn verhaal terwijl de meubelmaker met grote belangstelling luisterde. “Na een jaar bleef de varen groeien maar de bamboe deed dat niet. Ik gaf echter niet op. Ik heb er extra zorg aan gegeven. Desalniettemin ging er nog een jaar voorbij en mijn werk had nog steeds geen vruchten afgeworpen. De bamboe was niet gegroeid.”
Tijd en veerkracht
De oude man zei verder: “Evenmin gaf ik op na het tweede jaar, noch het derde, noch het vierde. Na vijf jaar zag ik eindelijk een schuw takje uit de grond schieten. De volgende dag was het veel groter. Na een paar maanden bleef het groeien en werd het een ongelooflijke bamboe van meer dan 10 meter. Weet je waarom het zo lang duurde voordat het groeide?”
De meubelmaker dacht even na, maar wist niet wat hij moest zeggen. De oude man sprak opnieuw en zei: “Het duurde vijf jaar voordat de bamboe groeide omdat de plant bezig was wortel te schieten in de grond. Hij wist dat hij heel lang moest worden en daarom kon hij niet tevoorschijn komen voordat hij een stevige basis had waardoor hij goed kon groeien. Begrijp je dat?”
De meubelmaker begreep de boodschap. Hij begreep nu dat dingen soms tijd vergen omdat ze wortel schieten. Dat het belangrijk is om vol te houden en het vertrouwen niet te verliezen. Voordat hij wegging, gaf de oude man de meubelmaker een boodschap die hij voor altijd kon houden. Het zei: “Geluk houdt je zoet. Beproevingen houden je sterk. Verdriet houdt je menselijk. Falen houdt je bescheiden. Succes laat je groeien.”