De scheiding van je ouders meemaken als volwassene
Als volwassene de scheiding van je ouders meemaken is een heel moeilijk iets om mee te maken. Desalniettemin zien veel mensen het als een taboe. De meeste mensen denken, als ze over echtscheiding horen, aan hoe erg het voor kinderen moet zijn. Het is echter ook verwoestend en zwaar voor iemand die twintig, dertig of zelfs veertig jaar oud is.
Dat gezegd hebbende, is het waar dat deze gebeurtenis voor een kind gevoeliger kan zijn. Maar het is belangrijk in gedachten te houden dat volwassenen niet vrijgesteld zijn van het ervaren van bepaalde emoties, interne conflicten en zelfs verzet. Sommigen wijzen er bijvoorbeeld op dat kinderen de relatie van hun ouders zien als een soort heilige instelling, een band die werkelijk eeuwig en onbreekbaar is.
Toch gaan paren uit elkaar, gaan huwelijken kapot en vervaagt de liefde, net als het geduld. Echtscheiding kan op elke leeftijd voorkomen, zelfs op de meest gevorderde, in die waarin de kinderen al volwassen zijn. Laten we eens wat dieper ingaan op hoe deze situatie wordt beleefd en hoe ermee moet worden omgegaan.
De scheiding van je ouders meemaken als volwassene: hoe je het hoofd moet bieden
Zoals het vakgebied van de psychologie stelt, is geen enkele verandering of overgang gemakkelijk. Het feit dat je volwassen bent maakt het voor jou niet gemakkelijker om de scheiding van je ouders onder ogen te zien. In feite kan het complexere factoren toevoegen waar je misschien niet klaar voor bent. Gemiddeld is het gebruikelijk dat deze gebeurtenis plaatsvindt als kinderen in de twintig zijn.
Wat is daar echter de reden van? Omdat ze op die leeftijd zelfstandig worden. Ongeacht of ze wel of niet thuis blijven wonen, zijn ze al zelfstandig om hun eigen beslissingen te nemen, voor zichzelf te zorgen, een eigen leven op te bouwen en een toekomst op te bouwen ver van hun ouders.
Opeens leven hun ouders in een leeg nest waarin ze hun zorgen en bezigheden niet meer op hun kinderen richten. In plaats daarvan mogen ze zich na al die jaren op zichzelf richten.
En het is in dit stadium waarin ze misschien iets ontdekken waar ze niet zo dol op zijn. Jezelf terugvinden in een relatie die niet langer verrijkend is, die intimiteit mist, en waarin ieder lid zijn eigen belangen heeft, leidt meestal tot een scheiding.
Er is immers altijd tijd om een nieuw leven te beginnen. Daarom is de breuk niet alleen begrijpelijk, maar ook noodzakelijk. Dit betekent echter niet dat de kinderen het op dezelfde manier zullen zien.
Zoals je tot nu toe kunt zien, is het meemaken van de scheiding van je ouders als volwassene niet zo gemakkelijk als je misschien denkt. Laten we enkele sleutels bekijken om er op de juiste manier mee om te gaan!
Ontkracht je emoties niet, want je hebt het recht om te voelen wat je voelt
Gemiddeld geeft de maatschappij kinderen meer toestemming om hun emoties te tonen. Zo is het normaal voor een 6-, 10- of 12-jarige om te huilen, boos te worden, of zich verwoest te voelen door de scheiding van hun ouders. Bij volwassenen gebeurt dit echter niet echt.
Het is echter belangrijk om iets duidelijk te maken. Het is helemaal prima, begrijpelijk en ook te verwachten om in deze situaties tegenspraak, verdriet en boosheid te ervaren. Emotionele gezondheid heeft alles te maken met het voelen van de juiste emoties op het juiste moment en weten hoe ermee om te gaan.
Begrijp en accepteer de situatie (misschien was het iets wat je al zag aankomen)
Als het gaat om het meemaken van de scheiding van je ouders als volwassene, is het belangrijkste dat je de situatie accepteert. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om het op te lossen, hoe graag je dat ook zou willen. Dit is alleen tussen je ouders en hen. Soms is dit iets wat we zien aankomen. Het is van vitaal belang om het in een ander licht te zien: het geeft beiden een kans om weer gelukkig te zijn.
Het accepteren, begrijpen en aannemen van deze nieuwe werkelijkheid is een verplichting. Dit betekent echter niet dat je geen verdriet en pijn mag voelen. Het is niettemin een grondig proces.
Probeer geen partij te kiezen
Soms kan deze situatie worden uitgelokt door veel verschillende aspecten: ontrouw, misbruik en onethisch gedrag, onder andere. Het is vrij gebruikelijk om in deze omstandigheden de kant van het slachtoffer te kiezen (of dat nu je moeder of je vader is). Deze situaties zijn erg delicaat en het is essentieel om er goed mee om te gaan, zodat je het leed niet nog heviger maakt.
Het ideaal is om zo objectief mogelijk te zijn. Zo voorkom je ook dat je deel uitmaakt van dat soort chantage dat soms plaatsvindt bij problematische scheidingen. Probeer met maat en evenwicht te handelen, zodat de scheiding op de best mogelijke manier plaatsvindt.
Praat over je gevoelens met iemand buiten je familie
Het is belangrijk om iemand te hebben met wie je over deze situatie kunt praten. Het is een goed idee om je hart open te stellen voor een figuur buiten het gezin, of dat nu een vriend, partner of psycholoog is.
De scheiding van je ouders als volwassene meemaken kan soms ongelooflijk zwaar zijn door het schuldgevoel dat je kunt hebben. Geloof het of niet, veel kinderen geven zichzelf de schuld van deze situatie en denken dat ze iets hadden kunnen doen om dit te voorkomen.
Daarom is het van vitaal belang dat je over je gedachten en gevoelens praat, zodat je in het reine kunt komen met je nieuwe werkelijkheid. Met wie zal ik de feestdagen vieren? Zal ik mijn ouders apart moeten bezoeken? Hoe zal mijn relatie met hen nu zijn? Durf hier met iemand over te praten.
Focus op alles wat ze voor je gedaan hebben
Het heeft geen zin om boos op ze te zijn of gefrustreerd door hun beslissing. Je ouders hebben hun eigen behoeften en ze zijn onafhankelijk van elkaar. Soms kiezen ze ervoor om hun eigen weg te gaan. Ze hebben het volste recht om een nieuw, apart leven te beginnen. Als dat hen gelukkig maakt, dan moet dat maar.
Om deze situatie beter te kunnen verwerken is het goed om je te herinneren wat ieder van hen voor jou heeft gedaan. Denk aan hun sterke kanten, de lessen die ze je hebben geleerd en hun kwaliteiten en deugden. Richt je niet op schuldgevoelens, want uiteindelijk is het leven ingewikkeld en moeten we allemaal beslissingen nemen om welzijn te bereiken. Ook zal hun verandering voor jou niet veranderen, onthoud dat.
De scheiding van je ouders meemaken als volwassene kan heel moeilijk zijn. Het is echter hanteerbaar. Verandering is altijd ingewikkeld, maar het kan leiden tot welzijn.