De emotionele ontmoeting tussen Michael J. Fox en Christopher Lloyd

Het was bijna onmogelijk om niet te huilen bij het zien van de reünie tussen Michael J. Fox en Christopher Lloyd, 37 jaar na de film "Back to the Future." In feite zijn we allemaal verrast door hoe Parkinson zijn tol heeft geëist van onze geliefde Marty McFly.
De emotionele ontmoeting tussen Michael J. Fox en Christopher Lloyd
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 04 november, 2022

Er zijn een aantal legendarische filmduo’s. Een van de meest iconische was die van Michael J.Fox en Christopher Lloyd. Inderdaad, niemand kan ontkennen dat Back to the Future, de klassieke film die Robert Zemeckis in 1985 regisseerde, een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op onze populaire cultuur.

Een nog grotere afdruk werd echter achtergelaten door de hoofdpersonen, de onvergetelijke Marty McFly en Doc Brown.

Onlangs, 37 jaar na de première van de trilogie, kwam er een onverwacht cadeau. Op 9 oktober 2022 werd in New York een Comic Con gehouden.

Die vond plaats in het Javits Convention Center, waar een emotionele ontmoeting plaatsvond tussen de twee vertolkers om de datum te herdenken en over de franchise te praten. De twee performers, respectievelijk 61 en 83 jaar oud, kregen een langdurige staande ovatie zodra ze op het podium verschenen.

Maar alle ogen waren natuurlijk gericht op Michael J. Fox die, bijna niet meer in staat om te lopen en gedomineerd wordt door gebrek aan coördinatie, niet aarzelde om zijn oude partner te omhelzen.

De Parkinson die bij hem werd vastgesteld toen hij pas 29 was, is ver gevorderd. Toch zijn zijn houding en sprankelend gevoel voor humor nog steeds intact, ter compensatie van de coördinatie die zijn lichaam helaas mist.

“Parkinson is het geschenk dat blijft duren – maar het is een geschenk, en ik zou het voor niets willen veranderen. Mensen als Chris zijn er veel voor me geweest, en zo velen van jullie ook. Het gaat niet om wat ik heb, het gaat om wat mij gegeven is – de stem om dit voor elkaar te krijgen en mensen te helpen.”

-Michael J. Fox-.

Michael J. Fox en Christopher Lloyd
De eerste keer dat Michael J. Fox voelde dat er iets mis was, was in 1991, toen hij een trilling in zijn pink voelde.

De ontmoeting tussen Michael J. Fox en Christopher Lloyd, een magisch moment

Blauwe spijkerbroek, sneakers en een nonchalante uitstraling. Michael J. Fox en Christopher Lloyd verschenen voor hun fans in vergelijkbare outfits. Maar de echte harmonie lag in hun gebaren, in de woorden die ze uitwisselden en die aan de microfoons ontsnapten, en in hun ingehouden maar hartverwarmende emoties.

Op de New York Comic Con werd een discussiepanel gehouden over de nalatenschap van Back to the Future. De aanwezigheid van zijn hoofdrolspelers liet fans verrast en opgewonden achter. Sociale media begonnen de scène te delen en in een paar seconden was ze over de hele wereld te zien.

Het was onmogelijk om onze ogen af te wenden van Michael J.Fox, die met zijn overweldigende humor zijn duidelijke problemen met coördinatie, evenwicht en spraak bagatelliseerde.

Hij grapte over de kauwgom die uit zijn mond ontsnapte en hield nadrukkelijk vol dat Parkinson het beste was wat hem ooit was overkomen. In feite ziet hij zijn doel nu als geen ander dan deze ziekte een stem te geven, zodat hij andere patiënten kan helpen.

Optimisme is duurzaam als je steeds terugkomt op dankbaarheid, en wat daaruit volgt is acceptatie.”

-Michael J. Fox-

Michael J.Fox voelde de eerste tremor toen hij 29 was

Michael J.Fox was bezig met de opnames van de film Doc Hollywood toen hij een tremor voelde in de pink van zijn linkerhand. Hij was 29 jaar oud en besteedde er niet al te veel aandacht aan.

Er volgden echter meer tremoren, samen met stijfheid in de heupen. Het duurde niet lang of hij kreeg de diagnose Parkinson. Vanaf dat moment wist hij dat zijn leven zou veranderen, en met moeite bereidde hij zich voor.

Hij maakte zijn ziekte pas bekend in 1998, toen hij een thalamotomie onderging om de tremoren onder controle te krijgen. Daarnaast begon hij met het medicijn Sinemet (Engelse link), waarmee hij de symptomen kon reguleren.

Vanaf dat moment stopte hij met drinken, verbeterde zijn levensstijl en richtte een stichting op die zijn naam droeg voor onderzoek naar Parkinson. Het duurde niet lang of hij werd, volgens de New York Times, de meest relevante stem in de verdediging van deze aandoening.

Hij is momenteel de grootste non-profit financier van medicijnontwikkeling voor de ziekte van Parkinson.

Michael J. Fox heeft met zijn stichting meer dan een miljard dollar ingezameld om een geneesmiddel voor Parkinson te helpen vinden.

Teruggetrokken uit het acteren, maar niet uit het activisme

In november 2020 kondigde Michael aan dat hij zich terugtrok uit het acteren. Dit vanwege de duidelijke complicaties die voortkwamen uit Parkinson. Zijn film- en televisiecarrière kon echter bijna niet uitgebreider zijn. In feite heeft hij talloze prijzen ontvangen. Ook is hij meerdere keren gepromoveerd aan verschillende universiteiten, en heeft hij drie boeken geschreven:

  • Lucky Man: A Memoir (2002)
  • Always Looking Up: The Adventures of an Incurable Optimist (2009)
  • A Funny Thing Happened on the Way to the Future: Twists and Turns and Lessons Learned (2010).

Hij betreurt dat hij geen gitaar meer kan spelen zoals vroeger. Dat geldt ook voor zijn geheugen dat hem niet meer in staat stelt verder te gaan in de wereld van het acteren.

Maar ondanks dit feit, en de donkere momenten die hij heeft meegemaakt, verklaart hij optimistisch te zijn en zich zeer bewust van zijn doel in het leven. Dat is blijven vechten om een geneesmiddel voor Parkinson te vinden of behandelingen die de kwaliteit van leven van patiënten verbeteren.

Een vriendschap die tijd en ruimte overstijgt

“De chemie tussen ons was er vanaf de eerste scène die we hadden,” zei Christopher Lloyd over Michael op Comic Con. Het leefde en dat bleef zo gedurende drie films. Het is trouwens niet verdwenen,” vervolgde hij.

De twee acteurs lachten en deelden anekdotes tijdens het evenement in New York. Inderdaad, hun vriendschap is nog steeds evident. Ze mogen de figuren van Marty McFly en Doc Brown ver achter zich hebben gelaten, maar het plezier en de vonk tussen hen zijn nog steeds aanwezig.

Noch de jaren, noch Michael’s ziekte hebben de charme van dit partnerschap overschaduwd. Daarom kijken we uit naar meer toekomstige bijeenkomsten en evenementen die aantonen dat er eeuwige vriendschappen bestaan, samen met mensen die ons blijven inspireren.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Fox, J. Michael (2003) Lucky Man: A Memoir. Hyperion-Acquired Assets

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.