De bittere smaak van ontrouw
Ontrouw is de verantwoordelijkheid van zowel de persoon die overspel pleegt, als degene die aan de ontrouw onderworpen wordt. Omdat zodra ontrouw is bewezen, niemand verplicht is om bij zijn partner te blijven. En omdat iedereen diep van binnen altijd weet wie en wat ermee gemoeid is.
Alle betrokkenen zijn in meer of mindere mate verantwoordelijk. En de impulsen en het gebrek aan volwassenheid komt elk van hen duur te staan.
Hoe je het ook wendt of keert, veroorzaakt ontrouw een grote wond, voornamelijk bij degene die ‘bedrogen’ is. Maar het heeft ook grote invloed op de persoon die het overspel pleegde: hij die niet te vertrouwen is, heeft tenslotte heel veel moeite om een ander te vertrouwen. Over het algemeen zijn mensen die zelf ontrouw zijn dan ook ontzettend jaloers.
Hij die niet langer is…
Normaal gesproken zal iemand die een oneerlijk leven geleid heeft, vol met kortstondige relaties en ‘driehoeksverhoudingen’, het moeilijk vinden om op een dag te stoppen met zijn gedrag. Het is zelfs zo dat het vaak voorkomt dat het probleem na verloop van tijd alleen maar veel chronischer wordt. Het is beter om je tijd of je leven niet aan zo iemand te verspillen.
Plat gezegd verandert de gezonde liefde met dit type persoon in een ondeugd; een ware perversie. Het resultaat: verwoeste levens, haatdragende mensen, doodgebloede verwachtingen. Echte menselijke mislukkingen…
Als jij vastzit in een dergelijke relatie, dan zou het zo kunnen zijn dat je jouw kans op het ervaren van ware liefde aan je voorbij laat gaan. We hebben het hier niet over geïdealiseerde liefde, maar over een relatie die jou meer vreugde dan verdriet zal brengen. Als je in plaats daarvan kiest voor ellende, geef anderen dan niet de schuld voor jouw ongeluk. Vergeet niet dat je vrij bent om te kiezen van wie je houdt.
De liefde smeekt nooit
De teleurstelling wordt niet alleen veroorzaakt door de ontrouw, maar ook doordat er niet genoeg karakter getoond wordt om te zeggen ‘nu is het genoeg’… Iedereen maakt soms zijn of haar eigen leven tot een ware hel.
Het is zelfs zo dat wat jou beweegt eigenlijk een soort parasitisme is. Het is een replica van het fenomeen dat zich in de natuur voordoet wanneer het ene organisme leeft ten koste van een ander… Als we het over de liefde hebben, is dit natuurlijk nog veel erger.
Kort gezegd: alles is een kwestie van zelfrespect. Een kwestie van waardigheid en liefde voor de relatie en diens toekomst. Want om gevoelens horen we niet te ‘smeken’ en alles dat onder dergelijke omstandigheden plaatsvindt, zal een gebrek aan een solide en sterke basis ervaren.
Over het algemeen is het zo dat als je een gebouw van tien verdiepingen bouwt, maar de basis en fundering van dit gebouw zwak is, het vroeg of laat uiteindelijk zal instorten. Een geliefde kan, wanneer deze vast is komen te zitten tussen ontrouw en een gebrek aan respect voor de ander, worden vergeven… maar ontrouw is niet toegestaan en zal nooit te rechtvaardigen zijn.
Ontrouw wordt vaak uitgelokt
Het klinkt misschien hard, maar ontrouw wordt door niemand anders veroorzaakt dan jezelf, op het moment dat je er vrijwillig voor kiest om bij de verkeerde persoon te zijn.
Als je bijvoorbeeld weet dat iemand de neiging heeft om er meerdere relaties tegelijkertijd op na te houden en je er alsnog voor kiest om bij hem te zijn, dan stem je er eigenlijk gewoon mee in en keur je de ontrouw van je partner van tevoren al goed.
Dus analyseer voordat je begint te klagen of in een diepe depressie vervalt vanwege de ontrouw van je partner eens nauwkeurig waarom je ontrouw zou moeten toestaan. Het probleem ligt als zodanig niet zozeer bij de ander, maar bij jezelf.
Iemand die vreemdgaat bedriegt zichzelf
Dit betekent niet dat de persoon die ontrouw is geweest nergens meer schuld aan heeft. Zeker niet. Ongetwijfeld is hij de voornaamste verantwoordelijke, hoewel het duidelijk is dat alles wat in de relatie gebeurt veroorzaakt wordt door beide partijen.
Sommigen zeggen dat ze dan misschien niet trouw zijn geweest, maar dat ze wel loyaal zijn, omdat ze hun partner van tevoren hebben verteld dat ze ook andere relaties hadden. Deze ‘oprechtheid’ is echter geveinsd, want ontrouw is niet alleen afhankelijk van bedrog, maar ook van het effect dat het heeft op de persoon met wie we een verbintenis zijn aangegaan.
Dit is dan ook niet echt een ‘oprecht’ gebaar, maar eerder puur cynisch. Wat ze letterlijk doen is zich onttrekken aan hun verplichtingen; ze leggen de verantwoordelijkheid voor hun gedrag door middel van verzinsels en spitsvondigheden bij de ander…
“Het is jouw beslissing, je weet hoe ik in elkaar steek’, zeggen ze koelbloedig, waarmee ze zichzelf ontdoen van hun verantwoordelijkheid. Mensen die vreemdgaan, zijn in wezen egoïstisch, omdat ze met hun spelletjes hun eigen leven en dat van anderen verwoesten.
Als het een open relatie betreft en alle leden volwassen zijn, is het uiteindelijk ieder zijn eigen keuze. Maar als het een situatie betreft waarin één iemand gebruikt maakt van de onzekerheid of de emotionele afhankelijkheid van anderen, dan is er geen sprake van een symmetrische relatie, maar eerder van psychologisch misbruik.
Als ik mezelf niet liefheb en respecteer, zal niemand dit doen
Veel vrouwen en mannen denken alsnog van wel. Maar een liefde die dit toestaat en zelfs ondersteunt is niet gezond. Het is bovendien geen liefde.
Een knap gezicht, een mooi lichaam, lieve woorden, een leuk detail, eenzaamheid, routine, verveling… allemaal redenen om ontrouw te rechtvaardigen… Het enige wat zeker is, is dat zodra het gebeurt, het stel nooit meer hetzelfde zal zijn.
Ontrouw hoeft niet altijd te betekenen dat de relatie geen kans van slagen heeft. Absolute waarheden bestaan niet en al helemaal niet op het gebied van de liefde. Wat zeker is, is dat alles afhankelijk is van de mensen die erbij betrokken zijn, de omstandigheden waarin de gebeurtenissen plaatsvinden en het vermogen van het stel om ermee om te gaan.
Kun jij ontrouw te boven komen? Zeker wel. Maar als ontrouw voorafgegaan wordt door een belofte die gebroken is, dan zal het een bittere smaak in je mond achterlaten en zal het ontzettend veel inspanning vereisen van beide partijen om bij elkaar te blijven.
–Afbeeldingen met dank aan Duk, Micao Shin, Pascal Campion–