De 5 beste citaten van Fjodor Dostojevski
De citaten van Fjodor Dostojevski zijn de ware reflectie van een auteur die een turbulent leven heeft gehad. Hij bezat gevoeligheid en een talent dat niet meer van deze wereld te noemen was. Zijn werk legde naar verloop van tijd de menselijke aard bloot.
Het verhaal van Fjodor Dostojevski
Zijn autoritaire vader werd gemarteld en vervolgens vermoord. Zijn moeder stierf aan tuberculose tijdens zijn tienerjaren. Fjodor Dostojevski draaide als gevolg hiervan bijna door. Hij herstelde uiteindelijk, maar deze gebeurtenissen zijn hoogstwaarschijnlijk de bron van de diepte van Dostojevski’s literatuur. Hieraan ontleende hij waarschijnlijk ook de schoonheid die past bij iemand die zo’n intens leven heeft gehad.
“Maar mannen houden zoveel van abstracte redenering en nette systematisering dat ze hun schouders ophalen over het vervormen van de waarheid. Ze sluiten hun ogen en oren voor bewijs in hun tegendeel om hun logische constructies te preserveren.”
-Fjodor Dostojevski-
Het zou onmogelijk zijn een volledige compilatie van Fjodor Dostojevski’s geweldige citaten te maken. Er is genoeg literatuur om uit te kiezen. Wij hebben echter een paar van zijn citaten gekozen die het beste zijn standpunt jegens de wereld en het leven illustreren. Lees snel verder!
De waarheid spreken
Eén van Fjodor Dostojevski’s citaten gaat als volgt: “Niets in deze wereld is moeilijker dan het spreken van de waarheid, en niks is makkelijker dan vleierij.” Tegenwoordig is dit nogal overduidelijk. In zijn tijd was dit echter een revolutionaire bewering.
Fjodor Dostojevski woonde in het Rusland van vroeger, een plek waar discriminatie op basis van klasse, autoritarisme en onderdrukking de overhand hadden. Wanneer deze dingen de overmacht krijgen, wordt het spreken van de waarheid een criminele uitzondering en hypocriete vleierij de regel.
De twee helften van het leven
Fjodor Dostojevski’s citaten betreffen een man die vol passie over het leven heeft nagedacht. De ironie hiervan is dat hij zijn leven lang omringd werd door de dood. Hij moet leren omgaan met de dood van zijn ouders, zijn vrouw, zijn dochter en zijn zoon. Bovendien kreeg hij zelf ook nog eens de doodstraf opgelegd, al werd deze voortijdig ingetrokken.
Één van zijn citaten over het leven gaat als volgt: “ De tweede helft van iemands leven bestaat enkel en alleen uit de gewoonten die hij in de eerste helft heeft opgebouwd.” Mensen creëren in de eerste helft van hun leven, zoals hij al zei, de dingen die ze de rest van hun leven met zich mee dragen.
Relativiteit in ethiek
Ethiek is nog een onderwerp dat vaak terugkeert in Fjodor Dostojevski’s citaten. Lees dit citaat maar eens: “Ik lever mezelf over aan ethiek, maar ik kan op geen enkele manier begrijpen waarom men het bombarderen van een omringde stad verheerlijkt en de moord op iemand met een hakbijl niet. “
Dit is een hele interessante en diepe reflectie. Als iemand een ander vermoord, wordt hij een moordenaar genoemd. Maar als iemand honderden mensen afslacht tijdens een oorlog, wordt hij een held genoemd. Hoe steekt de achterliggende ethiek in elkaar? Hoe wijst deze ethiek een geïsoleerd, kwaadaardig incident af terwijl deze de moord op honderden aanmoedigt?
Echo’s van mislukking
Het leven van Fjodor Dostojevski stond bol van de wisselvalligheden. Twee van de moeilijkste momenten in zijn leven waren de dood van zijn pasgeboren dochter en de dood van zijn tweede vrouw. Hij raakte het spoor bijster en ontwikkelde een ernstige verslaving aan spellen van toentertijd. Tegelijkertijd bezorgden deze gebeurtenissen hem een bron van inspiratie voor zijn literaire werk.
Zijn lijdensweg en de consequenties hiervan werden gecondenseerd tot een van zijn meest interessante citaten. Bij deze: “Alles lijkt stom wanneer het mislukt.” Dit weerspiegelt overduidelijk de emotionele toestand van veel mensen na een mislukking. Het demonstreert hoe het iemands waarneming volledig verandert en alle betekenis van een gebeurtenis wegneemt.
Pijn schoolt ons ook
Als Fjodor Dostojevski ook maar ergens iets van af wist, dan was het wel pijn. Hij wees dit gevoel op zich echter niet af. Sterker nog, hij dacht er over na in een bijna leerzame manier. Hij wees ons op het volgende: “Pijn en leed zijn altijd onvermijdbaar voor degenen met een groot intellect en een hart van goud. De grootse mensen moeten, denk ik, het meeste verdriet op aarde met zich mee dragen.”
Op de een of andere manier heeft hij ons laten zien dat pijn ons gevoeliger maakt. Het verdiept ook onze gedachten. Dit is geen ode aan leed, maar een analyse van één van zijn consequenties.
Het lezen van het werk van Fjodor Dostojevski is een ware traktatie. Zijn geschreven materiaal geldt nog steeds omdat hij niet probeerde een situatie te schetsen die specifiek was voor zijn tijd of omstandigheden. Hij wilde de menselijke aard bestuderen. Zijn werk bewijst bovendien dat het mogelijk is om tegenslagen te overwinnen en ze in kunst te veranderen.
