Angst voor psychotherapie: bang zijn om jezelf te ontmoeten
Toegeven dat je hulp nodig hebt, is nooit gemakkelijk. In feite, voordat je het accepteert, merk je misschien dat je veel obstakels ervaart. Dat je min of meer aan het einde van je krachten bent, terwijl je voortploetert met die problemen die je al zo lang dwarszitten. Maar je realiseert je eindelijk dat je het soort leven dat je leidt niet leuk vindt, en je overweegt psychotherapie.
Wanneer de situatie die je ervaart overweldigend is en je je ontevreden, verloren en gedesoriënteerd voelt en niet weet welke kant je op moet, is psychotherapie een goede optie. Het helpt je om jezelf te lokaliseren en je identiteit te herontdekken.
Psychotherapie geeft je de mogelijkheid om een breder scala aan perspectieven te krijgen over wat je ervaart in je leven.
Een weerstand tegen het ontmoeten van emoties
Stel dat je lange tijd niet verbonden bent geweest met jezelf omdat je jezelf ergens tegen beschermde. Je hebt een situatie vermeden, er niet doorheen willen gaan. Jezelf geprobeerd af te leiden door van het een naar het ander te gaan.
Je gedraagt je als het soort persoon dat, na het beëindigen van een relatie, meteen verslaafd raakt aan een andere. Degenen die zichzelf niet de behoefte gunnen om te rouwen en te begrijpen wat hun verlies betekende. In feite verbreek je de verbinding met de pijn en het leren dat de situatie je zou kunnen brengen.
Deze manier van handelen leidt ertoe dat je de situatie verwerpt die zowel afsluiting als noodzakelijke introspectie vereist, zodat je niet dezelfde fouten blijft maken. In feite moet je een globale evaluatie maken van wat er in je leven gebeurt. Dit proces is echter moeilijk en vereist middelen.
“Degenen die niets leren van onaangename feiten in hun leven, dwingen het Kosmisch Bewustzijn om die feiten zo vaak te reproduceren als nodig is om de lering te leren van het drama van wat er is gebeurd. Wat je ontkent, onderwerpt je. Wat je accepteert, verandert je.”
Verdwalen in de storm
Als je niet in de staat wilt zijn waarin je verkeert, concentreer je al je aandacht op verslaafd raken aan iets anders. Daardoor kun je de verbinding blijven verliezen. Dit komt door je angst om zonder de nodige middelen te zitten om ermee om te gaan. Daarom besluit je als bescherming te ontsnappen en weg te rennen.
Het is onvermijdelijk dat je jezelf verliest, hoewel je ontsnapping je tijdelijk ontlast. Op dezelfde manier heb je de kans verloren om je angsten te observeren en je beperkingen te kennen. Daardoor heb je geen grotere kennis van jezelf kunnen krijgen. Uiteindelijk stopt dit je volwassenheid en persoonlijke groei.
Deze tijdelijke verlichting heeft bepaalde gevolgen, en je kunt het niet lang volhouden. Je kunt echter lang van het ene naar het andere gaan. Ten slotte kom je een obstakel tegen en zie je jezelf als totaal verloren zonder enige vorm van hulpbron om je vooruit te helpen.
In feite heb je het soort middelen afgewezen dat je vooruit helpt. Als gevolg daarvan heb je de kans verloren om te leren door de verschillende soorten ervaringen die het leven je biedt.
Psychotherapie helpt je jezelf terug te vinden
Een psycholoog is de persoon tot wie je je moet wenden als je merkt dat je niet over de middelen beschikt om deze ervaringen, waarmee je herhaaldelijk wordt geconfronteerd, vol te houden. Die je lijden en ongemak bezorgen en je realiseert je dat je in een situatie bent beland waaruit je geen ontsnappen kunt vinden.
Alle antwoorden zijn in jezelf te vinden. Jij bent het die de moeite moet nemen en elke stap moet durven zetten. Die zullen je uiteindelijk leiden tot verantwoordelijkheid voor je leven en hoe je het leeft.
Elke persoon heeft zijn eigen proces, met een andere tijd en ritme. Het belangrijkste is echter om te beginnen met het opbouwen van dit proces. Je moet er doorheen gaan totdat je jezelf vindt. Je zult leren wat je toen niet deed en je zult de middelen vinden en verwerven die je meer kracht zullen geven. Zo voorkom je dat je wegloopt van je eigen ervaring.
“Ik realiseer me dat als ik stabiel, voorzichtig en statisch was, ik in de dood zou leven. Daarom accepteer ik verwarring, onzekerheid, angst en emotionele ups en downs, want dat is de prijs die ik bereid ben te betalen voor een vloeiend, verward en opwindend leven.”
Dan begin je te begrijpen en word je je bewust van hoe noodzakelijk het is om door te maken wat je verdrietig maakt, je ademloos maakt, je vreugde dooft en je vervult met bitterheid. In feite moet je erop kauwen om het te verteren en te assimileren. Op deze manier bereid je jezelf voor op wat het betekent om te leven.
