7 psychologische drama’s van het witte doek

Films kunnen ervoor zorgen dat je anders gaat denken over zaken die voor ons allemaal belangrijk zijn. Vandaag delen we een selectie films die je zeker zullen raken.
7 psychologische drama’s van het witte doek

Laatste update: 13 januari, 2021

Psychologische drama’s dagen je uit en zetten je aan het denken over belangrijke kwesties. Ze kunnen zelfs een serieuze existentiële reflectie oproepen in de dagen nadat je ze hebt bekeken en het je humeur heeft veranderd. Een goed drama kan je echt door elkaar schudden en een emotionele stempel drukken.

Goede drama’s zijn echte socratische juwelen. Ze laten het publiek namelijk nadenken over enkele van de belangrijkste levensvragen. In het artikel van vandaag zullen we enkele uitstekende psychologische drama’s uit verschillende genres delen.

De psychologische drama’s waardoor je de samenleving in twijfel trekt

In deze categorie willen we het hebben over twee films die op briljante wijze weergeven wat de samenleving en sociale verwachtingen met de burgers doen.

Joker van Todd Phillips

Deze film was razend populair in 2019 en liet een glimp zien van de vreemde wereld waarin we slechts maanden later zouden leven. Dit is een wereld van ongelijkheid, een inadequaat volksgezondheidssysteem en een gebrek aan geestelijke gezondheidszorg de burgers op de rand van ineenstorting brengen.

Het is zo gemakkelijk om verbinding te maken en je te identificeren met Arthur Fleck, de hoofdpersoon, dat het een beetje verontrustend is. In zijn waanzin word je herinnerd aan zoveel van wat je ziet in deze kapitalistische samenleving die jaagt op de zwakken. Hier ben je niemand tenzij je materiële dingen hebt.

Daarom is Joker, geregisseerd door Todd Phillips, een eersteklas psychologisch drama. Het legt je bewustzijn van de wereld bloot, te beginnen met algemene voorwaarden die zich versmallen tot het persoonlijke.

Een jaar na de première komen er vreemde scenario’s van de film in de echte wereld tevoorschijn. Tegenwoordig voelt het bijna alsof we in het echte Gotham leven, vol chaos en verdriet.

The Truman Show, geregisseerd door Peter Weir

De Netflix-documentaire The Social Dilemma liet iedereen versuft en verward achter, vooral omdat het je in het midden van de roos plaatst. Het doet je geloven dat je gewoon een product van technologie bent dat psychologie gebruikt om je onder controle te houden en je gedeeltelijk ongelukkiger te maken.

Dat is een van de redenen waarom het zo belangrijk is om te onthouden hoe mensen reageerden op The Truman Show toen deze in première ging op het grote scherm. Tegenwoordig lijkt het allesbehalve een sciencefictionverhaal.

De film daagt ideeën over de grenzen van privacy uit. Het vraagt of sociale media je leven gewoon een spektakel maken voor het vermaak van anderen. De meeste mensen die kijken, weten zonder twijfel niet wie je werkelijk bent.

Psychologische drama’s: morele dilemma’s

In bepaalde films wordt dieper ingegaan op de morele dilemma’s die ons allemaal aangaan. Hun verhalen vullen je met verontwaardiging en maken je verdrietig.

Vera Drake, geregisseerd door Mike Leigh

Een verbluffend optreden van Imelda Staunton leverde haar de Oscar voor Beste Actrice op. Deze film won ook Beste Regisseur en Beste Originele Script.

Vera Drake is een vrouw van middelbare leeftijd die toegewijd is aan haar familie en haar zieke moeder. Iedereen om haar heen is dol op haar omdat ze nobel, vriendelijk en toegewijd is om anderen te helpen.

Vera maakt huizen schoon als haar werk. Hoewel ze tot de lagere klassen behoort, is ze een levendige, gelukkige vrouw. Haar familie is hecht en haar huwelijk is gezegend met pure, solide liefde.

Wat haar familie niet weet (spoiler alert: de kijker weet het ook niet), is dat Vera ook gratis clandestiene abortussen doet. Ze gelooft dat het haar plicht is om vrouwen te helpen bij het corrigeren van deze kleine ‘vertraging’ van de maandelijkse periode. Vera beschouwt het niet als abortus, laat staan dat ze zichzelf ziet als iemand die ze uitvoert.

In de film zien we Vera vrouwen helpen in alle soorten, maten en economische omstandigheden. Ze gaan naar haar toe omdat ze ze goed behandelt en omdat ze efficiënt is. Helaas brengt een incident alles aan het licht en zie je de hypocrisie van een samenleving die haar veroordeelt in plaats van haar te bedanken voor wat ze doet en hoe ze het doet.

The Sea Inside, geregisseerd door Alejandro Amenabar

Deze Spaanse filmklassieker is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat een hele natie heeft ontroerd. Javier Bardem speelt Ramon Sampedro, een man die verlamd is geraakt na een duikongeval.

Sampedro wilde in zijn toestand niet langer leven, dus vraagt hij zijn buurvrouw Rosa (Lola Dueñas) om hulp. Hij wil dat ze een advocaat voor hem vindt om te vechten voor zijn recht op hulp bij begeleide zelfdoding.

De film, met prachtig acteerwerk en prachtig geproduceerd, raakt aan talloze morele kwesties, zoals de rechten van terminaal zieke mensen en de individuele vrijheden van alle mensen. Hulp bij zelfdoding is zonder twijfel een ethisch dilemma, afhankelijk van hoe en onder welke omstandigheden het wordt gedaan.

Films over mishandeling

De psychologische drama’s die de meeste emotionele impact hebben, gaan over misbruik en mishandeling. Ze laten de meest angstaanjagende kant van de mens zien, die kant die we nooit van onszelf willen zien.

Sleepers, geregisseerd door Barry Levinson

Sleepers maakt deel uit van een reeks films uit de jaren 90 die niet echt meesterwerken zijn, maar zeker impact hebben. Ondanks het moeilijke onderwerp maken de ongelooflijke casting en het vermijden van gemakkelijke morbiditeit het in sommige opzichten een ‘gemakkelijke’ film om te bekijken.

John, Lorenzo, Michael en Tommy zijn vier vrienden in een problematische buurt in New York. Hun ondersteuningssysteem en spirituele gids is pastoor Robert Carillo (Robert de Niro). Robert is als een maatschappelijk werker en vader voor de jongens, die een moeizaam gezinsleven hebben.

Op een middag beroven de jongens een zware ijscokar. Het geluk staat die dag niet aan hun kant. De ijscokar is namelijk te zwaar voor ze en valt uiteindelijk van de trap van de metro, waar hij een oude man ernstig verwondt. Op dat moment verandert hun leven.

De vier jongens komen terecht in een tehuis voor jongens waar ze ervaringen hebben die geen enkel kind ooit mee zou mogen maken. Jaren later brengen een moord en een rechtszaak de vier vrienden weer bij elkaar.

Psychologische drama’s: Dancer in the Dark, geregisseerd door Lars von Trier

Het is moeilijk om deze film van Lars von Trier te kijken zonder dat het je raakt. Von Trier, zelf een liefhebber van psychologische drama’s, probeerde de rest te overtreffen met deze intens ontroerende film.

Onthoudt dat Björk nog nooit in haar leven had geacteerd, waardoor de film een beetje een gok was, daar 90% van de film afhangt van haar acteerprestaties.

Gelukkig was ze tegen de situatie opgewassen. Björk bewees niet alleen een getalenteerde zangeres te zijn, maar ook een getalenteerde actrice. Dancer in the Dark is een verhaal over onschuld, kwaad en hebzucht en het einde stelt stelt zeker niet teleur.

Existentiële psychologische drama’s

Psychologische drama’s kunnen meerdere onderwerpen tegelijk beslaan. Soms is het echter de zinloosheid van het bestaan zelf dat de film boeiend maakt.

The Pianist, geregisseerd door Roman Polanski

Wladyslaw Szpilman (Adrien Brody) is een pianist voor een Joods radiostation in Polen, die ziet hoe het begin van de Tweede Wereldoorlog Warschau beïnvloedt. Szpilman wordt gedwongen de jodenbuurt in Warschau in te gaan, maar wordt later tijdens Aktion Reinhard van zijn familie gescheiden.

Vanaf dat moment totdat de gevangenen worden vrijgelaten uit het concentratiekamp, verstopt Spilzman zich op verschillende plaatsen in Warschau. Gedurende die tijd zien we wat absolute verlatenheid een mens aandoet; verstoken van alles wat hem menselijk maakt.

The Pianist is een reflectie op het menselijk vermogen tot wreedheden als het gaat om onszelf te beschermen. Tegelijkertijd vertelt het het verhaal van een radeloze man die eindelijk weer betekenis vindt door enkele eenvoudige pianonoten.

De verhalen die deze films vertellen, stellen je in staat de wereld op een andere manier te zien en de subtiele nuances van een ander perspectief te ontdekken. Films zijn tenslotte niet alleen kunst of amusement, ze zijn een manier om belangrijke emotionele lessen te leren.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.