Zeg me de waarheid, dan kijk ik wel of deze te hard is of niet

Niemand vind het leuk om voorgelogen te worden. Je doet me geen plezier om mij leugentjes om eigen bestwil te vertellen of om voor mij te bepalen wat ik beter wel en niet kan weten. Als de waarheid hard is, dan ben ik degene die hier over na moet denken.

Mensen hebben de vervelende gewoonte om de dingen die ze doen, zeggen of denken verborgen te houden, omdat ze denken hiermee niemand kwaad te doen. In werkelijkheid is echter niets zo kwetsend als een leugen, als wanneer iemand dingen verborgen houdt, als hypocrisie. Dit soort dingen zorgen er namelijk voor dat we ons klein en kwetsbaar voelen, terwijl ze tegelijkertijd wantrouwen en onzekerheid creëren.

Niets breekt mij meer op en geeft mij een onaangenamer gevoel in mijn buik dan wanneer iemand voor mij beslist, mijn vertrouwen beschaamt of ervan uitgaat dat ik niet in staat ben om bepaalde dingen te tolereren of ervaren.

Elk gevoel telt

Gedurende ons leven ervaren we een hoop verdriet en laten we honderden tranen over allerlei situaties die anderen voor ons creëren. Geen van deze gevoelens en emoties zijn echter tevergeefs; juist in tegendeel. Bijna alles wat we hebben geleerd, hebben we geleerd door middel van schade en schande.

Bovendien kan pijn ons helpen onszelf beter te leren kennen en begrijpen, en om te begrijpen dat niets voor altijd is. Op die manier kunnen we onze emoties beter handhaven, of anders gezegd, de tunnel verlaten.

Ons leven is van ons, we leiden dit leven hoe we zelf willen en niet hoe andere mensen willen. Zouden wij voor iemand gaan bepalen van wie hij moet houden en hoe? Nee, dat zou gekkenwerk zijn. Mensen hebben het wel geprobeerd, maar vrijwel altijd zonder succes. Dit komt doordat het onrechtvaardig is om zoiets voor iemand anders te proberen te bepalen.

Hoe krachtig het is om dingen recht in mijn gezicht te zeggen

Wanneer je iets recht in mijn gezicht zegt, dan ben je gewoon aardig. Niet meer, niet minder. Mensen verwarren dit met een gebrek aan manieren, tact of discretie.

Eerlijkheid is een term die tot verwarring leidt. Bovendien heeft iedereen zijn eigen versie van de waarheid, waardoor we kunnen weten dat het meer is dan alleen een kwestie van de waarheid vertellen. Eerlijkheid houdt niet in dat je gewoon maar alles eruit floept wat in je opkomt, of dat je bepaalde gedachten lomp uitdrukt, of dat je zegt wat je wilt wanneer je dit wilt. Tegelijkertijd betekent terecht, empathisch en ethisch eerlijk zijn ook niet dat je een verdraaide versie van de werkelijkheid vertelt, maar juist dat je op het juiste moment met de juiste persoon praat.

Eerlijkheid kan ons vrienden maken, die een loyale en integere vriendschap hebben. Dat wil zeggen, eerlijkheid kan ons goede mensen maken. Natuurlijk hebben mensen niet altijd slechte intenties. Toch is het belangrijk om te weten dat het verzwijgen van de waarheid ervoor zorgt dat we het respect verliezen van de persoon voor wie we de waarheid verzwijgen.

We zouden geen keuzes moeten maken voor andere mensen. Dit is namelijk juist datgene dat hen kwaad kan doen. Een vorm van kwaad die onomkeerbaar is en die de regels van elke stevige en evenwichtige relaties verbreekt. Tegen iemand liegen zorgt er zelfs voor dat je diegene de kans ontneemt om met zijn eigen pijn om te gaan en de les te leren die hij blijkbaar moet leren. Daarom is liegen ook zo onterecht en gemeen.

Eerlijkheid kwetst alleen mensen die in een wereld van leugens leven

Eerlijkheid doet nooit pijn; hetgeen pijn doet is de werkelijkheid. Eerlijk zijn is juist altijd een groot gebaar, of iemand er nu van overstuur raakt of niet. Desalniettemin kan iemand er toch een voorkeur voor hebben om in zijn fantasiewereld te blijven leven, waarin hij blind is voor de realiteit.

Het erge aan liegen en het verbergen van de waarheid is echter dat het ervoor zorgt dat de waarheid vaker in twijfel wordt getrokken. Hierdoor gaan het vertrouwen, de zekerheid en de diepe gevoelens van liefde kapot. Kortom, de waarheid bouwt op en leugens breken af. We zijn allemaal in staat om de realiteit van de dingen die ons aangaan onder ogen te komen en zodoende het kwaad dat ze zouden kunnen aanrichten op te lossen.

We kunnen niet door het leven gaan hopende dat onze weg vol rozenstruiken zal staan en we kunnen ons leven ook niet voor iemand anders leiden. We zouden ervoor moeten kiezen om eerlijk te zijn en om anderen de kans om te groeien en de tegenslagen en ongemakken van hun bestaan te overwinnen niet te ontnemen.

Uiteindelijk is het belangrijk om te onthouden dat we anderen niet kunnen beschermen door tegen ze te liegen. Dit zal hen op de lange termijn namelijk alleen maar meer kwaad doen.

–Afbeeldingen met dank aan Claudia Tremblay en Christian Schloe–