Volwassen liefde in de herfst van het leven

Volwassen liefde wordt bepaald door levenservaring en een sereen hart. We hebben het hier over zielen in de herfst van hun leven. Ze vinden elkaar aan het einde van een levensfase en hebben een ander idee van liefde. Voor hen is liefde geen verovering of een inval, maar een eenvoudige verbinding gebaseerd op vreugde, tederheid en wederzijds begrip. Deze relaties zijn (meestal) eerlijk en openen de weg voor een prachtige periode in het leven.

Vaak horen we dat echte liefde in de gouden jaren op ons wacht. Maar dat is niet helemaal waar. Want we hebben de neiging om de fout te maken eindeloos te vergelijken met onze andere levenservaringen. De werkelijkheid is eigenlijk iets eenvoudiger. Het bestaan is uiteindelijk weten hoe alles te waarderen wat in elke levensfase gebeurt. We leren de ervaringen uit onze jeugd appreciëren met alle goede en slechte keuzes die we gemaakt hebben. Tegelijkertijd vinden we in elk een geschenk die de latere jaren ons bieden.

Levensfasen en ervaringen

In elke levenscyclus ontvangen we op een specifieke manier uitwendige informatie en ervaringen. Wanneer we jong zijn, laten we bijna alles binnenkomen. Met enthousiasme en onuitputtelijke energie openen we de armen voor de wereld en voor alles wat op ons pad komt. We zijn net intense zomerstormen. Later worden we selectiever en voorzichtiger. De herinnering aan die intense zomers blijft hangen. Maar we kiezen eerder voor warme briesjes die rust, gouden namiddagen en serene stranden oproepen.

Ook volwassen liefde staat open voor opgewektheid of onschuld. Maar ze wil dezelfde oude fouten niet meer maken. Rijpe liefde weet dat koppels geen zielsverwanten zijn. Ze zijn eerder twee afzonderlijke zielen die elk hun eigen (en soms erg verschillende) ervaringen hebben. Het zijn individuele zielen die de liefde nog een kans willen geven. En waarom niet? Laten we eens wat dieper graven in dit concept van de volwassen liefde.

Volwassen liefde, wanneer ouder worden gelijk staat aan gelukkig zijn

Alberto en Maite zijn allebei ouder dan zestig. Vandaag hebben ze beslist om de grote stap te zetten: ze gaan samenwonen. Hun kinderen zijn niet allemaal gelukkig met deze beslissing. Eén van hen zei ‘Hij doet het alleen voor het geld.’ ‘Ze willen alleen maar hun eenzaamheid verbergen’, was de uitspraak van een ander. Een ander kind zei fluisterend ‘Het is slechts een fase’. ‘Over enkele maanden zijn ze terug bij hun eigen dingen, hun boeken, hun reisjes, hun kleinkinderen…’.

Maar zowel Alberto als Maite trekken zich niet al te veel van deze kritiek en meningen aan. Op dit moment is dat voor hen niet belangrijk. Rimpels en littekens ontsieren misschien wel hun huid, maar ze omlijnen ook hun hart en hun wil met kracht. Ze weten wat ze op het punt staan te doen en waarom. En ze zijn geen kinderen meer. Volwassenheid geeft ons wijsheid en niet onschuld. Hun emotionele bagage bevat zovele ervaringen. Deze beslissing is dus niet zomaar een bevlieging of een fase.

De oudere generatie versus de jongere

Het maakt niet uit wat de meningen van zonen, dochters of van alle anderen zijn. Want zij zien niet echt wat er is. Maar liefde in de herfst van het leven heeft geen ego en voelt niet de behoefte om zich te bewijzen. Volwassen liefde heeft niets kunstmatig. Haar gedachten, doel en strelingen zijn zo oprecht dat het licht van de waarheid hen verlicht. Het is een gevoel van volheid dat de geest, de handen en het hart vervult.

Anderzijds is er ook nog een ander feit waarmee Alberto en Maite ongetwijfeld vertrouwd zijn. Vele jongere mensen geloven dat de volwassenheid in de herfstjaren van het leven gelijkstaat aan passiviteit en berusting. Net alsof liefde of passie een houdbaarheidsdatum hebben. Alsof het voor mensen met grijs haar of voor hen die meer levensjaren achter zich hebben dan in het vooruitzicht, verboden terrein is.

De jongere generatie slaat hier de bal mis. Want dit is wat de positieve psychologie ons leert. De gelukscurve haalt zijn hoogste top tijdens deze fase. Dit is een levensfase waarin liefde een meer eenvoudige en zuivere ervaring is.

De nieuwe tijdslijn en het belang van liefde

Liefde in de latere levensjaren biedt een meer bevredigende rust dan de liefde op jongere leeftijd. Het is geen vuur dat op de huid brandt. Maar het is een rivier die ons meeneemt op een ontdekkingsreis samen met onze partner. Het is een kans om te groeien, te experimenteren en een nieuw soort geluk te voeden. Sceptici geloven dit wellicht niet. Maar in deze fase van het leven ervaren mensen meestal een groter gevoel van psychologisch welzijn.

De economen Blanchflower en Oswald hebben een interessant onderzoek uitgevoerd. Hun conclusie was dat de waarnemingen van geluk en van persoonlijke tevredenheid eigenlijk het meest intens zijn tijdens de kindertijd en op oudere leeftijd. Als we een voorstelling zouden maken van geluk in de loop van het leven, dan zou de curve een ‘U’-vorm hebben. De eerste piek zou zich tijdens de kindertijd voordoen en de tweede rond de leeftijd van vijftig jaar.

Ouder worden en gelukkig zijn

Maar het is duidelijk dat ouder worden geen garantie is voor psychologische volwassenheid. Emotioneel evenwicht is ook niet iets dat zomaar spontaan ontstaat. Toch slaagt een groot deel van de oudere bevolking hierin met uitzonderlijke integriteit en een prachtige houding.

Sommige mensen verzamelen niet alleen jaren maar voeden ook hun wensen en dromen. Er zijn mannen en vrouwen die zichzelf volledig ontwikkeld hebben. Ze bezitten charisma en hebben de alchemie bereikt die wijsheid combineert met hoop, sereniteit met passie, en verlangen met bescheidenheid.

Volwassen liefde is misschien niet zo heftig als de eerste liefde die je als tiener ervaart, maar ze is ongetwijfeld vruchtbaarder en meer bevredigend.