Vergroot de liefde voor jezelf in zeven simpele stappen

‘Heb jezelf lief’ is een zeer populair adagium, maar wordt – desondanks – niet altijd even goed begrepen. Authentieke eigenliefde is namelijk geen kwestie van actie (ondernemen), maar veeleer een staat van geest, en zìjn, waarin je je ten diepste positief voelt óver, en vrede hebt mét, jezelf. Wat dat betreft is het van onschatbare waarde voor je algehele welzijn. Het beïnvloedt verder in hoge mate de kwaliteit van je sociale wisselwerking met anderen, alsmede je zelfbeeld – privé én professioneel – plus hoe je omgaat met (spontaan) op- en uitdagende problemen.

Jezelf innerlijk, van binnenuit, (kunnen) koesteren, bewijst keer op keer een onontbeerlijk element te zijn ván en vóór een intrinsiek duurzame gelukservaring. Toch (b)lijkt zulke verlichte ‘zelfliefde’ buitengewoon onbereikbaar voor velen van ons, juíst op momenten dat we die inwendige genegenheid het hardst nodig hebben. Verwar dit alsjeblieft niet met narcisme – het gaat hier om intiem contact met onze eigen be-leving, om de hér- en èrkenning van onze gedachten en gevoelens, om onze holistische lichamelijke en psychologische gezondheid.

Wat is zelfliefde (dan wél)?

Zelfliefde is níet simpelweg fysiek en emotioneel prettig in je vel zitten, nóch het succesvol verspreiden – sociaal gesproken – van een gewenst, goud-glanzend imago. Het is níet het publiceren van inspirerende quotes op je Facebook-tijdlijn, of zelfs het hartverwarmende gezelschap van je geliefden opzoeken. Evenmin is het – noodzakelijkerwijs – genieten van solo (verwen-)activiteiten waar je, speciaal voor jezelf, agenda-ruimte voor vrijmaakt. Hoe aangenaam zulke bezigheden en initiatieven ook moge zijn, ze zijn niet per se uitingen van zuivere zelfliefde.

Zelfliefde is een onvoorwaardelijke waardering van jezelf, mede gebaseerd op – in praktische zin –  geïntegreerd zorg dragen voor ons geestelijke én fysiologische heil, en het stimuleren van onze spirituele groei.

Zelfliefde is dynamisch, altijd in ontwikkeling, en komt tot wasdom via ons dagelijkse doen en laten, via het (ver- en be)tonen van onze verlichte volwassenheid. Door te handelen in overeenstemming met de wijsheid van ons hart, dijt de zelfliefde in alle richtingen uit. We zullen zowel onze kracht, áls onze zwakte, beter leren begrijpen, en bovendien – méér en méér – accepteren. We zullen minder snel in de verdediging schieten, of de behoefte voelen onszelf verontschuldigend te verklaren, wanneer we op onze gebreken gewezen worden.

Vanuit deze begripvolle basishouding, ontstaat er eerder mededogen voor onszelf, als mooi maar kwetsbaar mens, op zoek naar de betekenis (en bedoeling) van zijn (of haar) bestaan. Het verschuift onze focus naar zeer persoonlijk saillante vraagstukken: van jouw existentiële (lots)bestemming tot je particuliere  waardesysteem. Kortom: idealen en ambities die we, met behulp van onze hoogsteigen energie en inzet, hopen te verwezenlijken.

Zeven stappen om onze zelfliefde een integere impuls te geven

• Wees alert en zelfbewust: Mensen met een grotere mate van zelfliefde, wéten wat ze denken, voelen en verlangen. Zij kennen zichzelf van haver tot gort, en passen zulk inzicht toe in de praktijk. Zij gedragen zich niet schichtig naar andermans nukken en grillen, maar staan stabiel in hun eigen evenwicht.
• Vervul je behóeften, niet je begeerten: Liefhebben vereist niet dat je andermans luimen klakkeloos inwilligt, maar dat je hen biedt wat ze écht nodig hebben. Hetzelfde geldt voor de verhouding tót, en mét jezelf. Door aandacht te schenken aan wat je werkelijk nódig hebt, ben je tegelijk minder vatbaar voor de duivelse verlokkingen van zelfdestructief en achterlijk (d.w.z. verankerd in het verleden) gedrag, en ongunstige automatismen.

• Persoonlijke verzorging en gezonde gewoonten: Liefde voor jezelf praktiseren betekent ook je hygiënische, huiselijke en basale bewegingsbehoeften naar behoren bevredigen. Oftewel: je lichaam en leefomgeving schoon en comfortabel houden, gezonde voeding, sport, yoga, meditatie, voldoende slaap en vriendschappelijke sociale interacties.
• Grenzen stellen, en aangeven: Wie van zichzelf houdt, heeft de kracht, macht, en mogelijkheid om ‘nee‘ te zeggen tegen datgene wat óp of ín hen –  fysiek, emotioneel, spiritueel – een negatief effect sorteert.
• Bescherm jezelf tegen giftige figuren: Iemand die zelfliefde menens is, laat zich niet mee het moeras van cynici of critici insleuren, en verspilt zijn of haar kostbare tijd niet aan mensen die zijn geest pogen te vergallen.
• Vergeef jezelf, heb genade: We kunnen, als mensen, intern zeer hardvochtig zijn. Maar verantwoordelijkheid nemen voor onze acties, betekent niet dat we onszelf voor eeuwig hoeven te verdoemen voor een onvermoede vergissing. Nee, zelfliefde nodigt ons in alle bescheidenheid uit te leren van onze fouten, en die – vroeg of laat – barmhartig kwijt te schelden.
• Leef vanuit een heldere intentie: Om jezelf vollediger en volmondiger te accepteren, en lief te hebben, is het belangrijk om je bewust te zíjn, en blíjven, van wat er in je bedrijvige bestaan gebeurt, en waar je naar toe werkt, of op mikt. Als je jezelf ten doel hebt gesteld om een gezond en zinvol leven te leiden (en er niet te veel onder te lijden), dan dienen je dagelijkse beslissingen dit vruchtbare voornemen te steunen, en waar te maken. Des te meer je dat doet, des te beter zul je je voelen, óver en ín jezelf. Zelfliefde floreert onder zulke lumineuze discipline, wanneer je je aspiraties trouw en eer getuigt. En dat alles begínt met het bepalen van je richtpunt, en lange-termijnplannen.

Je kunt een ander – wie dan ook – nooìt méér liefhebben dan jezelf. Ook dáárom is het een absolute noodzaak dat we onvervalst van onszelf leren houden. Pas dán kunnen we ongeveinsd ons hart openen voor onze medemens.