Na vele stormen, vond ik eindelijk vrede

Eindelijk heb ik vrede gevonden, maar nìet zonder eerst vele stormen te hebben getrotseerd. Want soms is eenvoudig een nieuwe bladzijde omslaan, of met een schone lei beginnen, niet langer genoeg. Ware wijsheid ligt besloten in de her-interpretatie van dat wat reeds geschreven staat. In het oplichtende inzicht van innerlijke gelijkmoedigheid, werpt tegenslag slechts een kleine schaduw op welke specifieke scène van ons leven dan ook.

We hebben allemaal chaotische momenten meegemaakt, gecompliceerde dagen gehad, en zeer zware existentiële crisissen te verduren gekregen. Hoewel de geest om rust en stilte maant, is het brein in een ander babbel-bad gedompeld. De neurochemische reactiviteit die wordt getriggerd door stress en zorgen, verstoort onze subtiele fysiologische balans, en verhindert de harmonie die we zo hard nodig hebben om niet te bezwijken onder de druk van allerlei overbelastende omgevingsfactoren.

Het is daarbij belangrijk om te vermelden – ter verheldering – dat wanneer we reppen over kalmte, we nadrukkelijk nìet impliciet zinspelen op passieve, lijdzame overgave. Kiezen voor een serene, koelbloedige houding jegens de wisselvalligheden van ons bestaan is absoluut niet hetzelfde als de handdoek in de existentiële ring gooien. Integendeel, het is een kwestie van het creëren van innerlijke evenwichtigheid, waarin gedachten, gevoelens, verlangens en vermogen zich eufonisch afstemmen op onze inherente intuïtie en integrale intelligentie.

Innerlijke vrede vinden – of beter gezegd: cultiveren – is een heuse kunst, en we nodigen je uit om daar, samen met ons, meer over te leren.

Vrede vinden in een wereld van onophoudelijk lawaai

Vrede vinden in een wereld van onophoudelijk lawaai, is niet iets wat je zomaar even – van de ene op de andere dag – volmaakt verwezenlijkt. Zéker niet als je tot in je poriën doordrongen bent geraakt van dit alom aanwezige geruis en gedruis. We leven in een turbulente wereld, waarin we van alle kanten belaagd, bevraagd en uitgedaagd worden. We moeten brave burgers zijn, productieve werknemers, uitblinkende kinderen, voorbeeldige vaders en moeders en uitzonderlijke vrienden.

De clausule ‘je moet dit of dat, zus en zo, X en Y, zíjn‘ – kortom: de verwachtingen en vereisten die de maatschappij, een sociale groep, of zelfs familieleden direct of indirect aan ons opleggen, kunnen ons authentieke zelf in het nauw brengen, en bijkans laten verdwijnen. Jules Evans, directeur van het Centrum voor de Herkomst en Geschiedenis der Emoties aan de Universiteit van Londen, legt in zijn essays over angst en depressie uit dat we ons in deze op hoge toeren (door)draaiende wereld dikwijls beperken tot noodgedwongen pleister-plakkende improvisatie, en we in al deze hectiek de controle over onze emoties neigen te verliezen. De innerlijke wortels die ons vítaliseren en stábiliseren ontglippen aan onze psychologische aarde, en als we niet oppassen raken we steeds verder op drift, onheilspellend afgesneden van onze bron en voedingsbodem.

Innerlijke vrede en verzoening zijn verschrikkelijk kostbaar. En we hebben het (nog) niet eens over spiritualiteit, maar over basaal welzijn, ten bate van onze algehele gezondheid. Mensen die vanbinnen geen vrede kennen, of erváren, zitten – zonder schip – vast op een eiland vol oorverdovend kabaal, waardoor het nemen van de juiste beslissingen bijna een onmogelijke opgave is. Een rusteloze geest kan onze grootste vijand worden – tot schrijnende hulpeloosheid, desoriëntatie en zelfs chronische depressiviteit aan toe.

We móeten de regie over ons leven per se weer in eigen handen nemen.

https://gezonderleven.com/bedaar-je-rusteloze-geest-en-vind-innerlijke-vrede/

Vind vrede via de levensfilosofie van de Samoerai

Een even zo interessant als verrijkend boek is ‘Het Trainen van de Samoerai Geest: Een Bushido Bloemlezing’, van historicus Thomas Cleary. Hierin doet hij in beeldende taal de technieken uit de doeken die iedere authentieke krijger gebruikt om zijn geest te kalmeren, en diens opponenten – van binnenuit – beter te begrijpen.

Het moge duidelijk zijn dat we van dag tot dag normaal gesproken geen fysieke knokpartijen aangaan. We hebben geen klassieke of traditionele vijanden die we moeten verslaan, en afmaken, maar wél tegenstanders die we onder ogen dienen te komen, onder controle dienen te krijgen, en zelfs dienen te overmeesteren. Deze belagers zijn, uiteraard, onze angst en stress, onze impuls ‘waarom zou ik het eigenlijk niet gewoon zeggen‘, en de mentaal of emotioneel starre houding van onszelf of van andere mensen.

Hieronder zullen we een aantal zeer bruikbare, en breed toepasbare boeddhistische strategieën toelichten die je kunnen helpen om innerlijke vrede te vinden.

Hoe vinden we vrede in een op hol geslagen wereld?

Het is van groot belang om te begrijpen dat onze meest betrouwbare bondgenoot in het vinden van uitgebalanceerde vrede, onze eigen geest is. Helaas komt het voor dat onze gedachten over de schreef gaan, en contraproductief worden. Wanneer we dat waarnemen – hér- en érkennen – dienen we onszelf resoluut bij te sturen, tot voorbíj onze rondtollende (voor)oordelen. Blijf nooit binnen hun grijpgrage bereik, want dan zullen ze ons genadeloos gevangen houden.

Om hierin te slagen, raden we je aan je regelmatig te bezinnen op de volgende vijf vingerwijzingen:

• Wees loyaal aan jezelf: Je identificeert je – bewust – met bepaalde normen, waarden en idealen. Verdedig deze, en respecteer zo, in de praktijk, waar je voor staat.
• Je emoties maken je niet zwak. Integendeel, zij zijn een bron van kracht en bemoediging, ze geven pit en elan aan joúw essentie, joúw waarden, aan je temperamentvolle ziel, die (in het verleden) al zo veel strijd heeft geleverd, zich met succes voorbij zo veel struikelblokken heeft weten te worstelen.
• Accepteer tegenspoed. Net zoals Samoerai krijgers aanvaarden dat ze vroeg of laat hun leven (zullen) moeten geven – zoals de Bushido-moraal en erecode vereist –  zo moeten wij decepties leren dulden. Wat overigens niet betekent dat we geobsedeerd raken door fatalistisch doemdenken, maar meer dat we zonder angst door het leven durven gaan, en aldus óók ruimte laten voor al het positieve dat ons ook uit onverwachte hoek kan verrassen.
• Je kunt jezelf trainen om kalm te zíjn, en blíjven. Besteed bewust en regelmatig aandacht aan het cultiveren van innerlijke vrede, bijvoorbeeld door een half uur tot een uur stil te zijn en jezelf innerlijk weer in balans te brengen. Mediteer, als dat je ligt, maak een rustige wandeling in het park – wat het ook is – reserveer tijd puur ten bate van jezelf, en je geestelijke en lichamelijke gezondheid zullen geheid verbeteren.
• Werk dagelijks aan je zelfbeheersing en zelfredzaamheid. Je zou in staat moeten zijn om je – hoofdzakelijk –  te concentreren op datgene wat in beginsel te controleren valt. Neem je eigen beslissingen, geef je grenzen aan, en wees – boven alles – assertief over wat je wél of juist níet wilt, en waarom.

Al deze suggesties en ideeën dragen bij aan je strategisch-psychologische gereedschapskist, die je nodig hebt om de ‘kortsluiting’ en ‘verstoppingen’ van alledag succesvol, en vol goede moed, te lijf te kunnen gaan. Want ware vrede wordt niet je niet in de schoot geworpen, die verwérf je, actief, en met duurzame toewijding.